Alle inzendingen over spade

Zij liepen met spaden en wagens dingen te doen die niemand begreep. Zij waren niet kwaad, was ons verteld door bewakers, zij waren niet goed bij hun hoofd, daarom waren zij kaal.…

de dood laat mijn lijf onzeker schudden in het duister dat me plooit er is geen verlangen zonder averij geen wal om aan te meren, geen stam die mijn kruin de stilte biedt, slechts een steelse gedachte pluist als dons tussen mijn beide werelden neer het hart spreekt met razernij en vult mijn graf met grove daden die als een spade…

.- Een spade dragend, het gelaat doorkorven Van rimpels, stapt een stille dodengraver, Teken van leven, door de hof der doden.…

Zij meet de schade, wist zijn sporen, sluit zich onbewogen, als hij boven haar de handen strekt, het nekvel spant en stil het hoofd buigt voor de spade. -------------------- uit: verzameld werk…

Honderden keren moet de merel voorbij mijn vaders ogen zijn gehipt als hij zijn spade in de grond stak, zijn schouders gebogen, zijn monkelmond smaller dan de voorbije jaren.…

Maar 't nader klinken van de spade des akkermans verjaagt ze weer. Ze vliegen op, - de vleugels reê zich klauwende aan de lucht te klampen. Een ogenblik ziet men ze kampen. - Dan voert de felle wind ze mee.…

Des morgens als de dauw zijn vocht'ge wade nog om de perken toegevouwen houdt, staat reeds de hovenier met noeste spade te werken in de grond, als groef hij goud.…

Zie het vernuft, met waterwegen in dit land ons voorgeslacht met spade, paard en wagen rijk groeven kanalen, bouwden molens, eerst een dijk de werken van hun handen houden immer stand. En is er elders veel gewoel, dan lees ik deze regel even: Holland polderland, gemaakt voor samenleven.…

Hij biedt weerstand aan de verlokking van een ravijn en richt zich op de zeilen aan de westelijke kade, de zandstorm van zijn twijfel is ragfijn en wordt gevoed door het verre schrapen van een spade.…

Foto's van mijn geboortedorp zo'n honderd jaar geleden grindweg tussen rijen bomen langs kaarsrechte kanalen Turfschepen in 't bruine water de smederij van m'n grootvader veenbaas te paard voor 't café pezige mannen met pet en spade graven met kromme ruggen kanalen steken turf van dageraad tot schemer hun loon halen in 't café duurt al…

Er moet een tuinman zijn, want er is leven nog in het park, een verre klop, die spade schuilt maar half in 't hoge gras ... Twee ogen, roodbehuild, een lang wit lichaam dat komt langs de bomen zweven... Dat 's al. Dat alleen leeft hier nog. Dat dwaalt ontzet door deez' bezitting, vrouw of fee, met slappe tred.…

Stevige mannen in oliejassen met Een spade in de handen op ferme Passen steken hun handen uit de Mouwen bij het ophogen van de dijk; Slepen met zandzakken bij het temmen Van het woeste waterrijk.…

Toen zag ik neer, ik stond nog bij de spade, De beide voeten in de grond geplant, Mijn handen overdwars en zwaar geladen; En boven mij was avondzonnebrand.…

De spade op brede schouder, Vermoeid en uitgeput, Keert thans de landman weder Naar zijn geliefde hut. 't Is Zaterdag. Verkwikkend Is 't scheemrig avonduur; De vloer is rood, en 't koper Blinkt in de gloed van 't vuur.…

De boerenzoon die de pen hanteerde alsof het een spade was, stootte bij het spitten op steen, wat iedere schep deed breken, al was hij nog zo scherp in zijn adellijke geschriften.…

Uw leven zij een bloem, die lieflijk bloeit, En spade eerst van haar stengel wordt gereten; Een stroom, die spieglend door de dalen vloeit, En aan wiens boord men gaarne is neergezeten; Een zoete droom, die ’t hart bekoort en streelt, Wiens beelden in het goud des ochtends gloren, En in wiens toverdreven ’t woudkoor kweelt!…

Achter de kastanje die krankzinnig is geworden van de brullende merels, heel mooi zoetgevooisd melodieus maar toch als woedt er een uitslaande orgelbrand in de kathedraal (komt allen nu samen met blus dan wel spade, geen kelken Aärons geen klokjesblommen!…

Spaden bij tuinen staan werkeloos op de grond het is warm en 't blijft een dag die uitmond in alle rust nu de dalende avondzon ook al bijna de kim kust.…

Ik heb met mijn slanke, iele vingers hele bomen aangesleept en hen met een zaag versneden en daarna met een bijl gehakt tot bruikbare blokken open haardhout Ik heb hele akkers omgespit met ijzeren spaden en de blaren op mijn handen in jenever gedept ik heb met diezelfde handen mooie tekeningen gemaakt, knopen aangenaaid, vele bladzijden van…

Hoe de schop de grond ingaat, er kracht gezet wordt op de spade! Emmers worden neergelaten en vullen zich met zand. Het graafwerk door soldaten is nog geen ogenblik gestrand. Er is koortsachtig overleg dat vast en zeker ons betreft. Vinden zij hier net als wij de weg? Is er ook van ons verweer besef?…

Zijn moederken was oud en stram En moe van arbeid en van jaren; Ze leerde 't leed: in pijn te baren Kroost dat de dood weer spade ontnam. Dan zag ze 't hoofd van 't huisgezin Een morgen van de drempel dragen. Toen stapte een rei van donkre dagen, Vertwijfling, schaamte en armoede in.…

Een werkkamp als Bergen Belsen, Kent, zoals ze zelf denken, vooral genade, Voor hen die hun rug voor de Nazi's krommen, met in hun handen een spade. Reizigers die straks graven Aan hun eigen graven. Totdat hun lichamen het begeven Na een leven als werkkamp slaven.…

Morgen zet ik hen steevast bij - Jef - Breng spade en schop mee hoor Liefste Vaderke. Best jouw pluimgewichtje niet onderschatten dat doe je vast niet Geen enkele man vermag wat.... jij kan... Van jouw énige Kré. De ware Liefde is onuitputtelijk.…

Langs de wegen, vroeg en spade, dolen wij, op Gods genade, dorpen in en dorpen uit, tot ons, oud en onverdroten, eens de slagboom wordt gesloten die ons rustloos zwerven stuit.…

Des dodengravers lied, Zijn spade hoort gij niet, Bij 't sluiten uwer woning: Ook hoort gij 't orgel niet, Als ons verheven lied Vereert de grote Koning. In uwe diepe rust, Van alles onbewust, Zond hij twee eng'Ien neder; Zij houden bij u wacht, En geven, na de nacht, U bet're morgen weder.…

Eeuwig Koning, wiens genade Gene zondaar komt te spade Sla u arme schepsel gade. 9. Gij die van de hemel daalde Om te zoeken het verdwaalde, En voor mijne schuld betaalde. 10. Alles wat gij hebt geleden, Alles wat gij hebt gebeden Heiland, wil ‘t aan mij besteden. 11.…

Leun gij dan, maat, op de oude spade!…

- Leun gij dan, maat, op de oude spade!…

Vork en riek en schop en spade Zetten zijne lusten pal, 't Zij de welgemeste stal, 't Zij de boomgaard hem verzade, 't Zij de kruidben (?) niet te loom Op zijn lage tafel koom'. Als de lente 't land beschildert, Als de zomer zweet en gloeit, Ploegt en spit hij onvermoeid.…