Alle inzendingen over spinnenwebben

verzorgde een warm nest gaf voor de nacht hoe uw ogen lente lachten zo kostelijk konden dromen bij de kleinste ontluikende knoppen van de welige vruchtbomen ja toch ik weet het nog, dat u de paarse velden de zilverstammen van de berk aanbad het veen, de oevers rond de poel op uw netvlies geschreven had en u genoot van de dauw de spinnenwebben…

Ik ben de gesel van de spinnenwebben. Zie hoe ik keer en ruim en poets en kuis - De oude spinsels zullen mij niet hebben. In een aan kant gemaakt en helder huis Kan het bestaan altijd opnieuw beginnen.…

In de ruige eikenkruinen soest zware zomer levensmoe sluipt jong najaar strijkend rond daaronder trillen - deinen - zweven verwarde spinnenwebben kleven aan een zonnestraal hun schittering siddert voelt zich gevangen - wil vlieden popelt uiteen te springen vliegt versnipperd omhoog tussen de takken spelen verspreide vingertopjes van…

De pompoensoep geurt smakelijk door het huis, spinnenwebben mogen voor één keer blijven, mijn bezemsteel paraat voor nachtelijk gedruis, laat ik mij als waardige heks door niemand verdrijven.…

We hebben allen in ons geest toch iets van deze spinnen en spinnenwebben om ons heen ter streling onzer zinnen. Wanneer iemand mocht trachten in ons domein te treden, wordt hij gevangen in het web en hoort tot het verleden. Daar is ook vrijwel niemand, die ons nog werk`lijk kent, want achter elke web zit toch een vreemde vent.…

's Nachts onweert het hard: verborgen spinnenwebben blinken druipend op. Moge in ons hart het ongeschreven Woord steeds gebeiteld staan. In het avondlicht glanst de witte zon, heel rond: mijn ogen zijn koel. Witte fabrieksrook strijkt langs novemberbomen... Een schilder ontbreekt!…

Gemaskeerd door dode bladeren en de waterdamp van paddenstoelen draagt de herfstwind een geur van nostalgie met zich mee Een onmiskenbaar zoet aroma met een bittere ondertoon Terwijl krassende raven ritselen door het gebladerte bewandel ik een slingerend pad door mijn ziel Dauwdruppels transformeren spinnenwebben in kastelen van flinterdun…

Een dichte wolk van klamme mist condenseert deels als druppels in ragfijne spinnenwebben, plooit zich sloom, als een vale kille deken, benauwd beklemmend om mijn oude, bange en warm kloppende hart, dat hunkerend en hoopvol wacht op de doorbraak van de eerste zonnestraal, die mij keer op keer weer nodigt door te gaan.…

Oma's Droom Een smal boerenslootje zonder peddels Glij ik langzaam door turkooizen Gifgroene polders uitgestrekt piepkleine huisjes links en rechts Zó dichtbij het aanraken mogelijk aanééngesloten op een rij Bukkend onder een dwergenbruggetje spinnenwebben uit het gezicht halend afvragend dit Déjà Vú schitteren kleine raampjes Binnen…

Wat houd ik van de herfst, dit laat seizoen dat blinkt in spinnenwebben vol van parels licht. Ik koester zelfs in dromen dit gezicht dat rood en goud nog even glanst in stille eiken.…

Als voorzichtig het eerste morgenlicht, Weerkaatst op bedauwde spinnenwebben, De madelief en de vergeet-me-niet Hun bloemknoppen nog gesloten hebben, Dan zou ik willen dat ik bij jou was!…

de heksen en spoken vliegen door de donkere lucht ze komen ruzie stoken zijn niet bang van een griezelig gerucht ze schetteren en schreeuwen ook de vleermuizen komen eraan gelijk een bende hongerige spreeuwen zitten ze achter de bezem van de heksen aan de zwarte spinnen in hun spinnenwebben kruipen onrustig en zoeken naar vliegen en insecten…

't Vlerkje niet — maar Poot en Nebbe Breekt Gewoontes spinnenwebbe!…

vandaag is het de hoogste tijd ik wil die vieze stofboel kwijt waarvan ik maar moet niezen gevallen kruimels boterkoek en spinnenwebben in de hoek ik heb ze in de smiezen ik spic en span me spoedig in het zweet staat op mijn onderkin van zuigen en van kloppen ik blik en veger in het rond ik raag en zwabber het plafond en ben niet meer te…

In die woonplaats van spinnenwebben dicteer je beslissingen van zout om die in wonden te wrijven. Gezien heb ik hoe je je armen opent om het beeld van jezelf te tonen: een paradijs van zingende engelen, en dan zie ik hoe je mensen handenwrijvend bekijkt.…

ik jouw warmte voor een allerlaatste keer kus ik je voorhoofd mijn lief, mijn maatje, mijn vrouw met wie ik lees en schrijven kon het gezin dat we samen opbouwden vol liefde en aandacht werd bezegeld met twee prachtige kleinkinderen ' toch mijn lief, verlaat mij niet ' vanaf nu, is alles anders de leegte vangt mij vergeten spinnenwebben…

De bomen vertellen het ze laten los wat bloeiend nat werd ze hebben tijd nodig voor rust De ondergaande zon weet het ze gaat eerder weg ze verlaat onze mooie zeekust De frisse ochtenddauw doet spinnenwebben glinsteren het voelt vochtig en klam De zomer kan niet eindeloos duren zoals ze gaf in onvoorspelbaarheid zo vleugellam laat…

ik drijfzand van aards geluk vorm ik mijn gedachten voel onbewust verstijfde druk ben zo geworden tot wie ik ben of zoals de mens gewoon is dagelijkse dromen opgraven die 's nachts bevriezen onder een deken van vernis toch ben ik niet machteloos ik schep de kunst van leven vecht tegen innerlijke bozen of maskers die aanhoudend spinnenwebben…

Jaren geleden ontdekte ik haar, verdoken tussen spinnenwebben. Als kind was ik bang spoken waren daar verdoken De zolder was donker en kil met een lamp die niet branden wou. Ik lag ’s nachts wakker wat zou die doos bevatten? Als tiener was ik nieuwsgierig maar … de zolder was niet mijn terrein.…

Het vertrouwen van spinnenwebben. We zijn met velen.…

Och ik heb mijn driewieler opzij gezet, hij staat te pronken in de schuur, een rode stoel en wat spinnenwebben, ik werd wat ouder en vergat hem op den duur. Als peuter veroverde ik de wereld, ook al was 't maar het terras, het kleine mierenvolkje en lieveheersbeestjes, ik bleef niet klein en groeide al ras.…

Ochtenddauw parelt in diamanten kleuren op fijn vertakte spinnenwebben, een betoverend kleurenpallet dat tegen de middag fletsend weg zal ebben ... Druppelsgewijs Drop, druppel, drup Een vleugje van het zachtste aroma rozen, meiklok, jasmijn en afgereden gras Zoete lenteliefde verlegen blos ...…

de rust is weergekeerd op de stranden en in de struiken op wat spinnenwebben na die glinsteren in de ochtendzon het is nu tijd voor binnenvetten en wat nagezomer maar iedereen weet: het is voorbij tot aan mei we hebben hopelijk zoveel vaart gemaakt dat we we kunnen doorrollen tot aan kerst en dan omhoog precies tot aan 1 mei ik denk dat het wel…

Het ruikt er vochtig en naar stof, spinnenwebben tooien er de muren; zal ik vragen of ik ze helpen kan, daar de boel weer schoon te schuren?…

vissen opgelost toen haar kat koos voor het eeuwige en manlief het leven liet zei ze daadkrachtig, hier wordt niet meer gemauwd of met brokjes gemorst die vaas met bloemen is dat niet in Jugendstil nee zei ze op gedempte toon dat kunstwerk is van plastic gemaakt de echte is gesneuveld toen mijn man zaliger bij het bestrijden van de spinnenwebben…