Alle inzendingen over stemmen

Wat stemmen opgaand van rondom! De Zelfzucht eist en grauwt, De Wanhoop schreeuwt de Hope stom En verft de jonkheid oud. Zich zelv' vergeten 't hoogste doel! Een nu dat 't gister wreekt....! Hoor toe, ver van het slaggewoel, ‘Als 't uit de stilte spreekt!’…

Ik bezing de stemmen maar kan niet zingen, ik schrijf de schreeuw die mij de mond snoert, het bestijgt mijn keel en beadem eerdere teksten die van binnen weer naar buiten zijn gekeerd.…

Luide stemmen van de meeuwen, wat stilte uit de lome tonen wekt, de siddering van hun kelen alle elementen van de dagen dekt. Dag en nacht hebben zichzelf overwonnen en alles op een naderende toekomst is ingesteld, staag veranderde patronen van vergankelijkheid, stuifzand zich in levende sculpturen weerspiegeld.…

zon koestert rode schepjes in het zand vliegensvlug gaan berichten omhoog langs het vliegertouw licht van behuizing kleine wolken alles is gereed draadloos luisteren naar de hemel stemmen verdwalen in een droom vermengd met geur van zonnebrand slapers drijven naar een verste rand maar de golfslag van warmte spoelt hen weer…

Soms verloren dagen voorbij en stemmen die schreeuwen... Eeuwen gaan voorbij oneindig, maar de adem stokt op een dag. Vergeten alle wezens, alle dingen, het verdriet, ook die lach. Niets is er nog van dat alles, maar men plant zich voort. De adem gaat door evenals vulva en fallus, mens van vlees en bloed.…

Luide stemmen van de meeuwen, wat stilte uit de lome tonen wekt, de siddering van hun kelen en alle cimbalen van de dagen worden opgerekt. Dag en nacht hebben zichzelf overwonnen en alles op een naderende onweer is ingesteld in de staag veranderde weerribben van vergankelijkheid, die zich in de sculpturen van de ziel weerspiegelen.…

Wie de beloofde glans van z'n toekomst doorstaat, draagt een bloeiende woestijn in de ogen, vermomd in de schaduwen tot aan de dageraad in waar hij tot bedaren komt en hij de jaarringen van z'n leven kent die echo's gevormd in de medeklinkers en geschreven in de stemmen van de wind tot aan de ouderdom door de jeugd verstomd de…

Stemmen uit mijn telefoon. Hoe het gaat. De stilte, het hardste geluid. Mijn gitaar blijft hangen aan de muur voor de reizen van later. Wanneer we elkaar weer mogen zien. Jouw hand, mijn hand in gedachten. Het schetsboek haalt adem. Geen gedicht gekregen van de muze tot vandaag. Al mag ik niet schrijven.…

De ochtend is mooi, stemmen nog schor, rimpels nog duidelijk zichtbaar. Wij kijken in de spiegel en jouw blik toont de naaktheid van mijn ziel. Je brengt me in een land van breekbare liefde. Je deelt de schoonheid met de nacht in het heldere licht van sterren. Jij maakt van mij een wolf in schaapskleren.…

glas steeds in de hand de stillen hebben thuis hun bloed op peil gebracht die strijd is daar allang gestreden kinderen en echtgenoot herinneren iets meer verleden de schonen willen kaatsen tegen wanden van geluk het vals gevoel van veiligheid gaat na een paar uur stuk de kater toont venijnigheid nog proosten alle handen roepen stemmen…

door de velden met mijn helden wilde paarden volop in galop grijze haren ogen die staren oude botten lekker ravotten met mijn kleinzoon een fijn persoon om mee te stoeien en inkt te knoeien blijf maar schrijven dan zal je blijven kon dat maar waar zijn maar het klinkt zo fijn bijna tachtig nog steeds waarachtig hoor ik de stemmen…

bewaar veegt mijn vrouw me uit met geel groen is de breuk de deling De schilder schildert met doorzichtig Een dichter zet woorden die op zich niets betekenen aan elkaar tot een gebeuren Geschiedenis is een tempel onder het zand in de natuur is ook rul zand in een woestijn zonder water Wat blijft is de wind van uitgevlakte stemmen…

stemmen van glas bezingen jou, niet ons. we strippen het leven, schaven het laatste stukje stilte weg…

rots boven de kokende golven om stevige steun te hebben maar ik klem mij vast aan een kleine sterke zuil die liggend voort host wild danst springt en duikt op het brullende schuim doch onverstoorbaar koers zet naar de lage enige ster aan de pikzwarte einder dat enkele lichtpuntje schenkt onblusbare moed groter dan Satans macht zendt stemmen…

Is Pim Fortuyn de Grootste Nederlander, of gaat de eer naar Willem van Oranje? Of heeft de laatste moslim-haatcampagne geleid tot nog een nieuwe tegenstander? Want wie de kogel krijgt die is een Zwijger. En dus is Theo ook een Sterke Stijger.…

15 maart 2017 Een stemmige dag de verkiezingsdag een dag van stemmen een dag van keuze een dag van een nieuw begin een dag van iedereen van jong tot oud van gelovigen en ongelovigen van arm tot rijk van mager tot zwaar van dik tot dun van werk tot werkeloos van valide tot invalide van allochtoon tot autochtoon van wit tot zwart en…

torenraam blikt hij omlaag en zoekt de diepste gronden van Den Haag de bodem van de politieke krater de kalme vijver dampt of is het rook die opstijgt van een smeulend vagevuur plots borrelt hij sinister en obscuur vanaf het eiland lacht het rode spook achter buigend groen zo goed verborgen tovert hij mist die opduikt flard na flard stemmen…

ik zoveel vragen heb Over leven en gewenste dromen in hun hart Het lijkt zo lang geleden soms als vandaag Dat wij kinderen aan de lange tafel vochten om een plek luidkeels aanwezig waren Nu zijn wij zelden nog bijeen slechts met hoogtij dagen of een dag van rouw Zo laat ik los, herinner mij een lange tafel, de kracht van jonge stemmen…

afscheid van reizigers over zee die misschien nooit meer terugkomen krakende touwen klapperende zeilen oude gedachten en versteende tranen afscheid van een voetganger in de regen die voor de toren wilde oversteken gillende stemmen knarsende remmen droge tranen en verzonken gedachten afscheid van forensen in de avond die de volgende dag…

ik kende de diepte van haar blik maar de schrik om haar te volgen sloeg mij om het hart bleek een vak apart waarbij ik al mijn geestelijke lenigheid in moest zetten om bij te kunnen blijven in samen gaan kwamen wij geven en nemen overeen waar de stemmen staakten telden wij in afwisseling af waarbij gelijke monniken doorgingen zonder…

Dat is mijn enige manier om vast te grijpen de chaos en de duizend roepende stemmen en iets meer van dit alles te begrijpen door woorden kijken, in beelden in te klemmen.…

geuren prikkelden stemmen rumoerden jij zat daar aan het tafeltje in een zee van stille rust zacht kabbelden woorden over het blad sierlijke handen ritueelden verbanden van lief samen zijn lachjes krulden verborgen met onuitgesproken plezier in het uur zonder zorgen door aangenaam vertier plots vlaagde de wind kwamen uniformen…

komt hier meer dan stof en licht van oude dagen, men kende nog elkaar Bijnamen vaak en bijzondere beesten zoals de zieke geit van de boerin die naar Lourdes ging voor water, daarmee haar lievelingsdier genas, dat haar nog jarenlang van melk, van kaas voorzag tot op een dag haar tijd was volgemeten In de zomermaanden klinken verdwaalde stemmen…

Ik blader door de dagen zonder zon door sikkelloze nachten, door morgens zonder rood, langs dagen vol schemering Dan stuiven ze weg, vermomd als tegelwitte gezichten waarlangs de morgendauw een uitweg zoekt Verdwijnend in het vlechtwerk van weggehakte stemmen, in een spiegel waarop alles dof en pijnlijk opdoemt Met een veeg verdwijnen…

" - ik heb geleerd dat in de dood de ziel zal stijgen levensgroot of dalen in het schimmenrijk en falen onherroepelijk en dat al wat der wereld is een waan is, een bekommernis na deze woorden wordt het stil, alsof de nacht omvamen wil een zinkend schip, een koele maan - twee stemmen, stijgend uit de klip: - o, red ons,…

verspilde citytrip pronkt ze grijnzend op de glimmende ballustrade van 't chocobruin balkon Plots hijgt wankelt en vlucht ze doorheen 't dromerige interieur van 't hotel door het uitzicht op culturele verzadiging Ondertussen borrelen uit de steegjes groepjes geïnteresseerde drukte op even later verwachten ze machtige en magistrale stemmen…

mij en als het dan zover is en jij mij met opgewekte stem wijst op bloemetjes en zonnetjes daarbuiten dan sluit ik de ogen als het dan zover is gekomen en jij fluistert met de zuster over zij haar over mij houd ik me slapend en als het dan zover is en de dood zich treiterend ophoudt in het bed in lege lange gangen in spookachtige stemmen…

.' Ze wil een oogst aan stemmen binnenhalen en roept: 'Ik maak ons land wat minder vol: weg met de stumper die geen auto kan betalen! Wie overblijft krijgt van z'n loonstrook lol!' Ze lijkt door 't masker van make-up te stralen. Jawel, van euveldaadkracht staat ze bol.…

een expressie van het leven dartele konijnen springen terug in het heden de mens is liever lui en loom blauwe hemel en een droom van warme zonnestralen verhoort gebeden en in de schaduw van een eik lig ik te wachten mijn gedachten dwalend in het rijk der woordenstromen nu komt een eind aan al die slapeloze nachten laat de zoetgevooisde stemmen…

kruidenier levert men verse accu’s hier APK verdrong de fietsenmaker een garage voor de meubelmaker boekbinderij nu Islamitisch centrum dam- en schaakclub bandencentrum Ik zag haar veranderen telkens weer de straat van weleer Geparkeerd, liefst in dubbele rij kleven ze bumper of zij aan zij autogeluiden overstemmen nu alle menselijke stemmen…