Netgedichten

netgedicht (nr. 6.309):

schreierstoren

afscheid van reizigers over zee
die misschien nooit meer terugkomen
krakende touwen klapperende zeilen
oude gedachten en versteende tranen

afscheid van een voetganger in de regen
die voor de toren wilde oversteken
gillende stemmen knarsende remmen
droge tranen en verzonken gedachten

afscheid van forensen in de avond
die de volgende dag weer terugkomen
drommende bussen dreinende treinen
natte kranten en kortstondige dromen

afscheid en altijd weer hier
die schemer tussen goed en slecht
met emoties op papier vastgelegd
alsof er een toeren te huilene staat