Alle inzendingen over stemming OR vergissen OR kruispunt

Heb ik je nu al voorgoed verloren je kent mijn angst niet en ook mijn pijn wat jij ook over mij hebt mogen horen maar waarom kunnen we niet samen zijn? Verloren, ik kende je misschien nog niet door je ogen zagen dan de dichte mist dit bezorgd me daardoor ook wel verdriet wie weet heb jij je in je gedachte vergist? Kennen, dat is iets wat…

Er was één man, hij scheen niet veel maar voldoende en leerde me mezelf lief te hebben, ook al vond hij zo, zijn bestaan "een vergissing". Ik probeerde hem liefde te schenken: lerend, gierend; het was genoeg ... om nooit te vergeten, altijd te weten hij was, is er voor me ook al hadden we ons vergist.…

Kijk die reuze ster helder blinken! Wat? Langzaam wordt de maan zichtbaar...…

ze is het ik herken haar het is haar stem die ik herken uit duizenden waar ook ter wereld ze staat wat voor me in de rij wachtende voor de paspoortcontrole ze kijkt minzaam om zich heen, maar ze is het wel, zo te zien ze zit drie rijen voor me zegt dat ze koffie wil ik schrik op als ik dat hoor dat…,kan niet; onmogelijk… Nathalie…

een goede morgen op het kruispunt stoplichten rood met denklussen…

In een stemming van broosheid Eén wereld in tweeën delen Met verdiepte emotie spelen Het is uit met de verliefdheid Het is de winter in mijn buik Stollende prikkelingen Uit met de bindingen Ik ontsnap uit de fuik Ik adem weer de frisse lucht En mijn geest verscherpt zich Het is niet dat ik je beticht Maar het is die drang tot vlucht…

De littekens op hun zielen blijven zeurend delen De open wonden blijken niet te helen hoogstens mee te dealen Het tonen van echt berouw kan enigszins verlichten De open wonden die hen nog meer verplichten aan echte liefde, echte trouw!…

In rook vervlogen - op het kruispunt speelt de wind met rood papier…

in rook vervlogen - op het kruispunt speelt de wind met rood papier…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Het weer geeft mijn gevoel aan, bewolkt het weer geeft mijn stemming aan, druilerig het weer geeft mijn weerzin weer, stromende regen en donderslagen. De weersvoorspelling voor morgen zonnig, warm en droog dus zal mijn stemming omslaan als het weer, en is mijn gevoel, mijn stemming en mijn weerzin spoorslags omgeslagen.…

Nee, Bolkestein noemt Pim Fortuyn geen mietje maar valt de coalitiepartners aan: "Migranten-instroom? Hebben zíj gedaan!" Dus haak maar in en zing het oude liedje... Want eens - jawel - dan zing je allemaal: Het is juist níet de schuld van 't kapitaal.…

zwarte lome vogels in hete nevel boven felgroene weilanden met daarop zwart-witte koeien als standbeelden de einder verdwijnt in trillende wazigheid lauwe wind voert trage warmte aan de wereld is gevangen in een vochtig warm web er zullen kolkende luchten met grijze wervelingen komen bomen zullen buigen onder het geweld van de…

Stemming Dit is een welgemeend gedicht heel zuiver en gezet in toon Gemaakt in waar ik woon Een schoon gesticht Daar is de werkelijkheid een droom En dromen komen en vergaan Daar vind ik inspiratie voor mijn tomeloos bestaan Daar flitsen denkbeelden van mij Mijn geest voorbij En word ik weer gelukkig met de Tijd en met de wereld…

De wind waait hoog en kent de mensen niet! Hoog wil ik stijgen in de Noordenwind, Boven 't gerucht van stemmen - boven 't licht Der volle straten en de druk der mensen. Ik wil ééns vrij zijn, ééns oneindig vrij - Dat er geen liefde en lachen voor mij is, Geen zachtheid en geen weemoed en geen lust. 'k Wil eenzaam stijgen met de Noordenwind…

gister verborg stilte het vuur in je diepte vandaag tonen je ogen glans kijkgaatjes naar binnen in de vrieskou guur dampt je adem uit de ontwakende vulkaan je barst los morgen stoffig met lava bedekt zal ik dan vurig smelten…

Filterregen zijpel zacht In mijn hart uw klamme klacht En ontmacht, Me zacht, in de nacht Die m’in purper wacht. Wolkenvachten, Donkre machten, Drijven krachten Die versmachten Korenkop’ren pracht. Zijpelregen, Zonder zegen, Langs de wegen Neergezegen, Ruis in ’t harte Van de zwarte Linden langs de laan. Regenvlegen Die, als…

De stemming is er grimmig, en messcherp wordt ieder afgerekend; grijze gnomen bevolken 't parlement van 't kleine terp dat Holland is: een kwelder aan de zee waar het een kwelling is om in 't gesnerp van heersende opinies, die gedwee worden geabsorbeerd, te denken fris en kwiek.…

temidden van wollig groengebied vlinders fladderen sierlijk boven het weelderige goudgelaat der boterbloemen (dat kijkt zo wijs) ik lief het zo de winde wind vlecht een zomerzacht genoegen in het licht van mijn zeeblauwe ogen waarover rust zich heeft neergelegd de jonge dag is nog maar net begonnen langs hemelsblauwe wolken een vogel…

Biddden geeft het grote voorrecht steeds te mogen spreken tot de Heer der heersers het zoeken naar God kan ieders voelen en denken strelen als zacht stuifmeel vol zoete geuren zal soms een pijnlijke gang door weerbarstige struiken met venijnige dorens zijn kent het hart geen verlangen de Vader toe te behoren wil het zich afwenden…

vandaag onder het sterrenblinken dacht ik aan een lied oud en onnozel met niets om het lijf hangend aan een gedachte we zongen en we hoopten op iets beters dan dit niemand ziet meer de kaders van de leegte van de dagen vol dingen en het ontbreken van een ziel onze tijd is loos…

Ze kent me Als geen ander Beetje bij beetje Leert ze begrijpen Hoe het is Om mij te zijn De moeilijkheid Om iedere keer Weer af te wachten Op een dag Van vrolijkheid Of lusteloos en chagrijn Ze kent me Reageert steeds beter Op de signalen Die ik geef Het tempo in mij Dat steeds verandert Dat wereldje waar Ik ook in leef Dat…

in verleden tijd drongen zich hun zinnen van teloorgang op met een impliciet verwijt en ik spande mijn snaren naar opheffende klanken voor de kwetsende spijt verbuig nu tot verlangen met krullende lippen om vernieuwende tijd.…

Ze hadden in die stemming best veel zin, De stemming zat er ook geweldig in.…

niet alleen haar stemming die de nacht wisselvallig maakt het is de stemming van alle dementen.…

Al zoekend naar de diepgang de nieuwsgierigheid voorbij dromend over al het goede voor mij zoek ik de weg die ik verlang De juiste weg niet waargenomen het kruispunt ooit al wel begroet misschien dat ik de diepgang toch ontmoet als ik de weg zal blijven dromen Opnieuw zal ik op het kruispunt kiezen keuze is mijn macht Dit keer zal ik mijzelf…

onzichtbaar uit de prille vrucht, onomkoombaar voor elke vloek of zucht in een bekend bestaan, veegt de laatste zon de sproeten van mijn gezicht en de gewogen woorden uit een gedicht, in de kromming van de tijd vergoten, spiegeling uit voorspelbare bron, gewichtloos, doorschijnende bestemmingen voorbijgeschoten, om op onbekende kruispunten…