2781 resultaten.
Mensenlevenlang
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 350 Je leeft,
om vervolgens
ook te sterven...
Je leeft,
maar als je begint met leven,
begin je ook al
af te sterven...
Je leeft, even
maar waarvoor,
als je het toch weer
terug moet geven?
Je leeft,
je leeft, een mensenleven-lang,
mag je het beleven...
Ik wil leven,
net zolang...
ja, voor hoelang...?…
Regenbehang
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 210 Jouw sterven
is nog heel dicht bij me
en lijkt langer te duren
dan de dood
waarmee je inmiddels
vertrouwd bent
ik heb de regen
van het behang verwijderd
bloemen op het balkon gezet
om daar verder te sterven
achter het regenbehang
van de hongerwinter
die jij voor me achterliet.…
Het stille sterven
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 126 waar aarde ooit
de blauw groene
parel in ons stukje
heelal mocht zijn
is dat festijn nu
helaas verdwenen
al decennia lang
verbleken de kleuren
in het gebeuren van
het stille sterven dat
wij in vervuiling onze
kinderen laten erven
waar eens de
cirkel helend
gesloten was
breken lijnen zien
we elkaar voedende
relaties snel verdwijnen…
sterven bij leven
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.323 als een dichter sterft bij leven
heeft de ebbe zich te vroeg doorgezet
en verschraalt het kunstig zinnenweven
tot knopen van een versleten letternet
hij teert slechts op zijn scheppend verleden
dat stilaan zo zijn glans verliest
een poëet dient tot de dood zijn rijmen te smeden:
een onvoltooid vers is waar hij voor kiest…
Afscheid zonder sterven
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 2.232 Slechts een herinnering blijft
rusten in mijn ziel
het besef van sterven
daarvan is jouw lichaam al bewust.…
Schriftelijk sterven
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 112 ik schreef met
mijn donkere pen
schaduwde lichte letters
met een krullig accent
wist mij in
contrasten te verbergen
verboden emoties liet
ik zo schriftelijk sterven
in cursief kon ik mij
niet staande houden
op mijn verlegen aard
wilde niemand bouwen
nooit heb ik
iets onderstreept
de nadruk moest liggen
bij degene die het leest…
Onafgemaakt sterven
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 2.508 De gedachte nooit compleet te zijn
om onafgemaakt te moeten sterven,
te groot voor losbandig zwerven
voor een oplossing te klein,
spint cirkels in mijn hoofd.
Als een boom die wel de bloesems draagt
maar zijn vruchten ziet bederven
aan de takken reeds verwerven
zij de verrotting die het eind aandraagt.…
Leven na het sterven
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 2.340 Ooit eens opgejaagd
door herfstlijke stormen
die de bleke naaktheid
van mijn wezen herkennen
even meedogenloos ontbloot
tot wanhoop geborgen tussen
sterven de zwarte bladeren
die stilte krioelend benaderen
met wormen de draden
een rottende humus
die langzaam verteert
hier wacht ik op de zon
wijl de broeierige hitte
in de grond rondom
mij…
Langzaam sterven...
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.633 Elke stap
Is een aardverschuiving te veel
Iedere beweging
Metst kloven in het landschap
Jouw spoor vervaagt na de zandstorm
Je voetstappen verdwijnen
Maar de doffe dreunen trillen na
Je spoor verdampt
je blijft bij mij…
sterven aan zee
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.856 ga zitten in het zand
het is afnemend getij
zo voel ik dat ook in mij
zelfs het zitten is vermoeiend
ik ga liggen, op mijn buik
met moeite ondersteun ik
mijn hoofd
ik tel de laatste golven
mijn hart bonst zwaar
mijn ogen vallen soms dicht
ik val met mijn gezicht
in het zand
en kijk verschrikt op
er lijkt geen verschil
tussen slapen en sterven…
En sterven zullen ze
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.455 Dansen zullen we
op de graven.
En huilend bij de kist
zeiken op elkaar.
Dat een ieder een
ieder ook mist.
Resteert nog de
meewarige erfenis
van de last,
de schuld,
en de leegte…
Eenzaam sterven
hartenkreet
4.0 met 21 stemmen 2.752 leven is
Bitterhard als edelsteen
Het valt niet mee
Het te verwerken
Als je haar dood gevonden hebt
Emoties moeizaam te beperken
Geen woord werd er nog gerept
Het is alweer een tijd geleden
Erbij stilstaan deed ik niet
De tijd is daar dat ik dat doe
Zo eenzaam sterven zonder warmte
Wens ik nimmer iemand toe…
sterven bij daglicht
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.294 ik heb mijn hand gereikt
al zo vele malen
in momenten van zijn
telkens ontmoet ik weer
bij het sterven van de dag
de dood van jouw jeugd
jouw vingers zullen
mij nooit kunnen raken
ze zijn reeds geknakt
niet meer te helen
je ziel verduisterd
door zwarte visioenen
voelt mij niet meer aan
alles wat ik wil delen
vergaat als bij voorbaat…
WANNEER IK STERVEN ZAL
poëzie
4.0 met 8 stemmen 2.806 Wanneer ik sterven zal (o glimlach om de vreze
en om 't begeren dat ik eindlijk sterven zou!):
neem dan dit pijnlijk boek; wil deze verzen lezen
waarin ik u miskenne, o vrouw.…
Zijn langzaam sterven
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 87 de tak dreef
beschreef met
levende woorden
zijn langzaam sterven
op de waterspiegel
hij gaat land en
hemel niet beërven
maar zal zich in
veelheid van zaden
op toekomst beraden
had de pech
dat een bliksemschicht
hem heeft geslecht
door brand dacht hij al
in de hel te zijn beland
de sloot redde hem
van een acute dood
een onverwachte…
tijdelijk sterven
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 448 draag met mij bakstenen
in de mist van de ochtend
de nazomer lijkt te wenen
als ik kniel in het zand
een pad wil ik bedenken
naar het naderend
kale bomenland
ik herken het jaargetij
dat over een zwoele grens
de zon dieper laat dalen
en licht vooruit schijnt
op tijdelijke sterven
zo vreemd
maar toch weer
mijn innige wens;
stilte…
Van bijna sterven
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 114 nooit heb ik
het leven gedanst
was altijd te
zwaar op de hand
pas na het
verwerven van
bijna sterven heb ik
mijn schaduw onthoofd
hij wijst mij
niet meer het gaan
is juist een opmaat
voor onze muziek
als hij weer
donker gaat draaien
kiezen wij lichte tonen
bewegen op het gewone
ik geloof eindelijk in
het liefdevolle van leven…
het sterven beminnen
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 426 als het jaar zijn einde nadert
verblijf ik wat dieper vanbinnen
de hemel duikt dan
ongevraagd in mijn ziel
alsof ik het sterven,
haast gedwongen
moet leren beminnen
het hangend grijs
dringt zich door mijn huid
om de maakbaarheid te vertragen
en de winterslaap te verkiezen
tot mijn allerlaatste bruid
als hoop verder reikt dan het…
sterven bij leven
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 876 ademen zonder morgen
is omgaan met het nu,
het heden,
waar geborgenheid
in vandaag
moet zijn verborgen
het is niet meer verlaten
op een verwachtende hoop
een droom met in wezen
onbekende baten
of zo men wil,
fantasieloze gaten
je bent op…
een vorm van sterven
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 810 zo ver zijn wij gegaan
het is voorbij
jij draait je op je zij
jouw blote rug
is als een koude muur
- was het zo-even nog
dat wij ons falen celebreerden
woordeloos, zo pijnvol woordeloos -
wat later stond je op
en ging de kamer uit
jouw warmte bleef
heet broeierig
en zelfs de laatste tranen
die de liefde schreef
voelden aan als ijs…
Het kleine sterven
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 249 Door stramme vingers aangedreven
persen snaren schrille tonen
die snerpend door de geest
geen lof meer aan het spel betonen
zoals dit vroeger is geweest
Realiteit heeft zich gewroken
haar meervoud werd verstomd
Een taal wordt gedacht
en dus gesproken
en al de andere verdomd
Bij het zoeken naar de waarheid
spreken de gedachten
Gestuurd…
bang om te sterven..
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.698 Bang om die ene stap te zetten,
al die onzekerheid, om een ziekte,
al die angst, om een ziekte
Je bent bang,
bang om te sterven...................…
Een sterven rijker
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 545 De schaduwkant in rijpe vlucht
wacht tot het sterven zijn naam
verliest en de dood zich koudt
tot het volgend seizoen
in deze gedogen herinnering
spreken gesloten ogen
en nestelt hij zich in zijn
laatste vederbos
het licht breekt in stukken
en valt in ’t zaagsel
van dit aardse poppenspel,
waar deze marionettenklucht
zich verschanst…
gedenk te sterven
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 264 de dood is bang voor 't einde
verstomd in 'n stenen woord
zoekt ze haar weg
de hoop niet vergeten te worden
daarom zeg het voort
gedenk te sterven
gewoon zoals het hoort.…
Het sterven van kleuren
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 33 we avonden
stilte in het
sterven van
de kleuren
in het licht
nog helder in
de verste verte
maar vervloeiend
en niet meer
direct gericht
onder deze
hemel zullen wij
virtueel samen
komen om dromen
te laten uit komen
want wij gaan
komende dagen
kleuren met accenten
van ontmoeten en
verrassingen die niet
geënt zijn op samen…
Levend sterven
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 613 als oprechtheid
halfstok wordt gehesen
lijkt vertrouwen dood
ieder woord
ieder gebaar
iedere stilte
heeft aan oorspronkelijkheid ingeboet,
het delen is vermoord
of zal het zijn
als rouwen,
opstandige eenzaamheid,
woede bouwen
tranen die slijten aan hoop,
eindeloos,
in nog ongewenste dagen
blijven zij schaduwrijk
doch ongewijd…
Een stukje sterven
hartenkreet
3.0 met 23 stemmen 2.718 Vandaag voelde ik iets sterven
Iets dierbaars in mij ging dood
Wat mijn hart lang koesterde
Ging plots bederven
Een plekje dat ik liefhad
Een deurtje dat zich sloot
Op het einde
Weer een scheurtje
In mijn glaasje
Weer een barstje
In mijn hartje
Stil verdriet
Weer wat vragen
Weer wat tranen
Weer wat pijn
Dat niemand ziet…
Sterven is niet eenvoudig
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 237 Geen koele nacht
die me wakker laat
in dromen die mij ontmoeten
en ik het duister
getijdeloos laat gaan
terwijl de echo sterft
in het wit van een barak
sterven is niet eenvoudig
wanneer ik waad door het
rijke licht dat me tracht te
doorgronden en ik dankbaar
ja toch wel, mijn evenbeeld
laat schijnen in de
glinstering van je ogen…
Sterven. II.
poëzie
3.0 met 13 stemmen 2.493 De nacht is donker. - Buiten hoor
Ik Z ij n e schreden gaan;
‘t Is of zij pozen… Of zij voor
Mijn drempel blijven staan.
Blijven zij pozen? ... ‘t Is of mijn hart
Stiller en stiller slaat;
Of mij een grote, rauwe smart
Plotsling te wachten staat.
De deur is dicht. Mijn lamp brandt hel,
En weert de donkere nacht.
Ik hoor Zijn stille roepen…
Sterven in een flow
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 370 Als er niets gebeurt buiten
Sleur en vanzelfsprekendheid
We onbewust overleven dan
Raakt de tijd verlamd want
Hij heeft geen functie meer
We zijn 3D, gelijk een ding
Als niets bewust verandert
Zijn we op sterven na dood
En vloeien terug in de aarde…