inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 12.380):

tijdelijk sterven

draag met mij bakstenen
in de mist van de ochtend
de nazomer lijkt te wenen
als ik kniel in het zand

een pad wil ik bedenken
naar het naderend
kale bomenland

ik herken het jaargetij
dat over een zwoele grens
de zon dieper laat dalen
en licht vooruit schijnt
op tijdelijke sterven

zo vreemd
maar toch weer
mijn innige wens;
stilte te verwerven

Schrijver: Julius Dreyfsandt, 7 september 2006


Geplaatst in de categorie: jaargetijden

4.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 448

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
nonna
Datum:
8 september 2006
Email:
nonna1342hotmail.com
De stilte is bijna voelbaar,prachtig!mooie woordkeus.
Naam:
Roland Hainje
Datum:
8 september 2006
Email:
r.hainjegmail.com
Zeer graag gelezen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)