2797 resultaten.
Ode aan de Leegte III - Het Ondode Land
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 202 Doelloos dwalend over ‘t strand
langs grijze zee van eeuwigheid.
Ik deemster weg in ijle dromen
fantoom tussen de fantomen.…
Mijn Nederland
poëzie
2.0 met 3 stemmen 787 Ik roem uw vrije blauwe luchten
De vette weiden van uw polderland
Uw zeekust, waar de blonde duinen rijen
En de oude toren blikt op het brede strand
Ik roem uw hofstee in ’t geboomd verscholen
De blanke zeilen op het spiegelend meer
Het vredig landschap met de oude molen
De bongerd met zijn bloesems, fijn en teer
Ik heb u lief mijn land om uw…
voltooid verleden tijd van een zeevaarder
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 181 Nu ligt hij als een aangespoelde drol op het strand.
Als een onbekend object waar mensen omheen lopen.....
Een enkeling herkend hem nog, maar de meeste zien alleen maar een aangespoelde grafkist.
Lelijk geworden door de tand des tijds.
Met grote roest strepen langs zij.
Het deert hem niet meer wat men zegt.…
Bemoediging in zware tijden
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 32 Morgen schijnt de zon
die het donker
zal verjagen
voelen we weer dat
het zomer is
de wind ruist het lied
van de hoop dat zingt in parelmoeren
schelpen op het rulle strand
het verliefde paartje al
wandelende op de vleugels
van het Woord
gaan hand in hand
zegevierend voort
kinderen spelen hun spel
bouwen
torenhoge zandkastelen…
Onder de maan van overdag
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 187 Lezen kon ik dat jij
in die bedrieglijke wildernis
chaos van zinloze feiten
jouw gedichten opdroeg
aan de zee van springende vissen
blauwe luchten boven het strand
en dat je mijn gedichten las
met de glimlach van een dolfijn
duikvlucht van een dronken meeuw
eindelijk vrij en onafhankelijk
in de oceaan van dromen
kwam je uit het…
Nostalgie…
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 215 hoge bergen, tropische landen
verre oorden, witte stranden
heimwee is niet altijd denken
aan vervlogen tijden,
soms heb ik heimwee naar
je warme handen die zich zoekend
een weg banen in mijn wilde haren
je bonzend hart dat op hol slaat bij
het fluisteren van je naam
je sensuele blik die zich weerspiegeld in de ruit
van ons geliefd…
NEGEREN VAN ZEE
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 54 Deels effectief
maar een zee blijft
alsmaar komen
gaat nooit opzij
overspoelt je voeten
en dromen
en trekt zich even terug
om dat te voorkomen
verlaat het strand
om niet steeds voor niets
te hoeven boeten
laat je wonden niet steeds
door het zout verder uitbijten
draai je om
toon die zee jouw rug…
Luistervriend
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 198 Stil maar vriend, het komt wel goed
allemaal zijn we mensen van het mensenhart
de wereld draait niet om geld
het gaat om liefde, onvoorwaardelijke liefde
grenzeloos begrenzend in haar zijn
we kunnen liefhebben wanneer we willen
in de wandelgangen en op het strand
we lopen soms naar horizonnen
hand in hand met ons verstand
luister maar luistervriend…
Leven..., nu
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 110 Laten wij de wereld weer vol kleuren verven
De beken en rivieren met leven vullen
En blazen de wolken van de hemelboog
Zodat de zon tranen op aarde droogt
Laten we dansen onder de regenboog
Als kinderen spetteren in plassen
Kuilen graven aan het strand
En kastelen ergens hoog in de lucht
Als bejaarden wandelen over paden
Op een bank op…
Badplaats
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 260 Herboren sopt u terug naar het strand.
Wonderlijk wakker rekent u talloze
klevende zandkorrels tot uw supporters.…
zonder titel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 159 de hemel lijkt vandaag een glazen boog
breekbaar als de schelpen op ‘t strand
de branding stuwt de golven omhoog
daarachter iets dat lijkt op ‘t moederland
was het daar dat ik er een droom had?…
nee niet echt bij
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 332 lijden
medelijden
was er even niet
verdoven
dichtgooien
van kloven
gelijkmatigheid
geeft geen
gevoelens prijs
het rustige gekabbel
van maanden jaren
waardeloos gebabbel
geen geruzie
geen partij
ik was er niet
niet bij
na schipbreuk
van restanten
spoelen de
bekende varianten
van het leven
terug naar zee
het schone strand…
Wandeling
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 182 Wandelen met jou is het einde
weer naar het begin brengen
praten over kwaliteit van leven
wat zo heerlijk is
op een Noordzee strand
tijdens een regenachtige zomerdag
ratio in een oase van rust
gedachten in een zomers verlangen
terwijl wij maar
geen afscheid kunnen nemen
nog eens terug gaan naar toen
we in bomen konden klimmen
en zandkastelen…
containerramp op mijn Wad
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 37 uitgestreken ingeprent laait
de dag op nieuwe doch
versleten schoenen net
als gisteren weer op,
reeds ingelopen schrijden stappen
achterwaarts met gerafelde
veters onnavolgbaar
de tijd met zoete elementen
het Wad besmeurt met ons
vermaak, bekostigt met
het loon dat ons nu toekomt
watert zich in zoute tranen
en containert sprakeloos
van strand…
een laagland zonder dijk
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 505 ik schep werelden
van pool tot evenaar
kies landen aan de stranden
met een goddelijk gebaar
soms laat ik woestijnen
verdwijnen in de regen
van een ogenblik, in even
lente ben ik al in mijn schik
ik breek de berg tot rots
storm stof door de ravijnen
zorg dat ze verdwijnen
in een laagland zonder dijk
dan heeft de zee het rijk
alleen…
loeide als vuur
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.640 ik zag de bui
die zich wendde op
het hoogst van het duin
het strand dat de zee met
zijn golven weer keerde
ik raakte je huid
de spanning ontlaadde
wij die eeuwen versmaadden
het verlangen uit eerdere
levens bonkte er uit
loeide als vuur in
een droge savanne
de rook trok niet op
zelfs de tijd bleef stil hangen
had ons in uren gevangen…
tijdvergetend worden we niet ouder
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 504 niet meer kan vergeten
neem je mijn klanken
om jezelf mee te strelen
het kind in me waarmee
je graag zou willen spelen op
muziek waar jij ook van geniet
wil je mijn hart
omdat het klopt voor jou
het warme bruine lijf dat
van je houdt, jij bent al
eeuwenlang mijn vrouw
niets is meer van belang
als wij weer samen zijn
de zee, het strand…
Zeeuws-Vlaanderen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 129 Water, stranden, duinen uitgestrekte polders en kreken zijn hier ook.
Alleen de zee slaat haar armen niet volledig om haar heen.
Fruitvelden, bomenrijen wortelen in de vruchtbare grond.
Kronkelende landlijnen schrijven geschiedenis in de Zeeuwse klei.
Hier en daar een huis.
Hier een daar een dorp.
Hier en daar scheuren in het land.…
Het schip der dwazen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 59 De reis is onrustig, maar
het schip is geweldig
een prachtig schip
Helaas zonder scheepskabouters
om de vege boel te redden, nee
er zijn alleen dwazen aan boord
die vrijheidsliederen zingen
en toosten op verre stranden
Ach, we verliezen koers
Het magnetische veld wordt zwakker
en de noordpool schuift weg
Havens blijven ongelezen…
zag zee op rotsen breken
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 1.013 het kleine afscheid dromen
iedereen is weer gekomen
om te zeggen wat er speelt
de zon het strand de zee
ik neem hun woorden mee
als dadelijk de golven brullen
dan kijk ik terug
zal me met bruin omhullen
ja, ja mijn brede mooie rug
weeg woorden die gesproken zijn
in het kabbelen van de vloed
hun warmte deed me goed
in koude onderstromen…
we lachten samen branding
netgedicht
3.0 met 34 stemmen 1.421 ik heb genoten
van je liefde
en je lijf
met als bewijs
de stappen
in het zand
de sporen
op het strand
waar we op golven
joegen, waar ze
oversloegen in
het wit van schuim
ik zag luchten
in je ogen
zon op je gezicht
we lachten samen
branding, je kuste
me heel licht
ik spatte zee
en likte zacht
het zoute water
van je wangen…
Terwijl de zon het hoogste punt bereikt
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 48 Terwijl de zon het hoogste punt bereikt
De hitte ieders loomheid voedt
Worden foto's van de zee gelicked
Lijven voor de brand behoed
De macho's met hun zwarte brillen
In de branding wachtend op bezoek
De zelfkicker met te bruine billen
Een veter door de reet als zomerlook
Op het strand liggen in het zand
Zij die hun rust verdienden…
Teveel hoop
netgedicht
2.0 met 577 stemmen 284 hun blikken
opstandig
handen nerveus
nog zijn de
vonken niet
overgeslagen
heeft de
overheid
enige grip
zonder slagen
ze bedaren
in samen door
de somberte
weg te zingen
op het pad dat
een stem in het
donker beschijnt
waar handen
tassen pakken
van het strand
zonder elkaar
aan te kijken
want contact
is de ziel zien
die met…
Glas in lood
netgedicht
3.0 met 46 stemmen 36 kleuren op
de thermiek
van de warme
middagzon
het glas in lood
speelde met
de kleuren
van de dood
die onder koude
grafzerken
begonnen was
nog dwarrelden
vleugjes wierook
in het voorbij
gaan van gelovigen
die in devote rust
de zomer en hitte
waren ontvlucht
bij een kaarsje
baden om regen
op het land of
een zonnetje bij
zee en strand…
Stuk gruiz'len, 't strand op, van de horizont
poëzie
4.0 met 9 stemmen 992 Stuk gruiz'len, 't strand op, van de horizont
Groenglazen bergen tot wolken van kralen;
Veilig in duisternis van kalken schalen
Woont 't weekdier, vast aan nooit bewogen grond.…
AAN ZEE
poëzie
4.0 met 3 stemmen 346 0 voorjaarszee, de hyacinthe,
Dit strand, het zuidlijk warm getinte,
Hier moesten Griekse vrouwen gaan,
Diepzingende op de cimbels slaan,
En roepen of het kindje kwam,
Druifpurper op een brandingskam,
Herboren Dionysos,
Die lente brengt naar Argos.…
Doorgaan
netgedicht
3.0 met 27 stemmen 9.739 Vriendschap in haar vertrouwde ogen
Een oase gevonden in blauwe lucht
De laatste herfst nog niet vervlogen
Passie in haar zilte zucht
Haar zinnen, de eeuwige jeugd
Op de tast, hand in hand
Aan de sterrenbeelden voorbij
Schelpjes zoeken op het strand
Spiegelbeeld, het oude zeer
Een vreemde vriend in mij
Maar ook zakenman, en kleine jan…
Een dichter in Holland
gedicht
3.0 met 16 stemmen 7.043 En toch, hoe afgedwaald ook in dat land,
waarin de hele wereld is te vinden,
soms stuit ik op een smal en effen strand,
of op een stad met grachten en met linden,
of op een vaart met vissers langs de kant,
en dan ben ik, als ieder, mild vanbinnen.
---------------------------------------
uit: 'Tot zover voorlopig', 1959.…
Haar blauwe verte
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 115 ik heb de wind
gevraagd je te zoeken
in de vluchtige geuren
die ik van je ken
vaag ging
de reis naar
het grieks paradijs
met goddelijke stranden
waar jij cultuur
streelt met je intens
gevoelige handen en
geestelijk godinnetje speelt
je vertrok plots
ogen op morgen
een zwevende blik die
zich niet makkelijk schikt
jij wilde…
Meisje
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 896 Avond na avond waakt ze
over geduldig strand dat wacht op een zoutbad.
Helmgras houdt de zandkorrels samen, duingolven.
Zij waakt over mijn warm bloed,
een ader klopt bang in de hals.…