inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 5.189):

zag zee op rotsen breken

het kleine afscheid dromen
iedereen is weer gekomen
om te zeggen wat er speelt
de zon het strand de zee
ik neem hun woorden mee
als dadelijk de golven brullen

dan kijk ik terug
zal me met bruin omhullen
ja, ja mijn brede mooie rug
weeg woorden die gesproken zijn
in het kabbelen van de vloed
hun warmte deed me goed

in koude onderstromen
voelde ik de kiezels op het zand
zag zee op rotsen breken
dat ben ik allemaal vergeten
ik wil gewoon een hand een
nieuw begin in een ander land

Schrijver: wil melker, 24 juli 2004


Geplaatst in de categorie: afscheid

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 1.013

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)