Alle inzendingen over teder

Met miljoenen tedere sneeuwvlokjes komt het ogenblik naar beneden gedwarreld van pure kinderlijke blijdschap. Het vroege ochtend zonlicht verbleekt door al het stralende wit en de prachtige blauwe hemel. Vandaag zie je overal spelende en lachende gezichten bloeien als zomerbloemen op het flonkerende wit.…

je zingt en blinkt als het kristal in mijn hand een kleinood waarin je ogen twinkelen als sterren de kleur van oude likeur dromerig en van verre je lach overbrugt de kou van de avond brengt dansend ontvlammende warmte van het flakkerende vuur in tedere kussen smaakt onze liefde eenvoudig en puur…

als de tijd zijn getijden stopt en geen einde kent in de wateren die er waren in den beginne hoor je de avondklok zijn toekomst ontrafelt en gestemd door een aanzwellend geluid van wolken waar het licht doorbreekt in een laatste avondmaal, er woont brood en wijn in alle woorden van het teder zwijgen in ieder verzonnen verhaal.…

Het is een tedere nacht de nacht dat je liefhebt wat liefde niet redden kan. Vertaald naar een gedicht van Hilde Domin voor de Dode Dichtersalmanak ---------------------------- uit: 'Wachtwoorden', 2015.…

wat mezelf het meest eigen is geef ik uit handen wanneer jouw tederheid de boventoon voert een aanzetting tot ontbolstering…

soms knaagt er iets aan geven stukjes die zijn blijven leven uit een schijnbaar onbegrensd moment zag je ogen voelde handen samen hebben we verkend in teder gaan elkaar verwend tot we in passie braken op de hoogste tonen van kristal kleurden regenbogen in het scherven ruimen kwam ik ze weer tegen de stukjes leven die ondanks alles…

Je kwam in mijn landschap wonen zoals een droom in een teder hart de rebellen gevangen genomen een kind gered in hoge nood goud gekregen als beloning en trouw die volgde na de dood.…

(voor Maningning Miclat) Je maakte Chinese bamboe Zen schilderijen en je dichtte in drie talen, o.a. Mandarijn. Op 29 september 2000 sprong je van de zevende verdieping van de Far Eastern University in Manilla, waar je lerares was. 28 jaar. Ik kijk naar een foto van jou en ik zie hoe je liefdevolle schoonheid door de smakeloze wreedheid…

Wij liggen in het gras Op het Wolvenveld boven Vršac Men zegt Dat hier alle wolven Zijn doodgeslagen Tot op de laatste Levend bleef Alleen hun naam Een soort dierlijke tederheid dringt Vanonder opgeschrikt gras En beroert onze ledematen Lippen en bloed Wij beminnen elkaar zonder woorden Mijn jonge wolvin en ik Naar Vasko Popa…

Bekijk mijn gespiegelde vergankelijkheid in de droefenis van jouw bewogen ogen bomen nemen afscheid van de witte winter dromen drinken bij het vaarwel van de dromer hoe iemand met jouw zeldzame schoonheid tot zulke tedere eenvoudige dingen in staat is hoe iemand zo teder kan zijn dat kan alleen in liefde blijven waar ook ter wereld…

De tederheid van bestaan trek ik steeds opnieuw als een robe-manteau in tinten aan die mijn huid en ziel nu dat mag reflecteren. Op deze sprakeloze momenten zeg ik weer dag.…

Je rood scharlaken mantel, die je behoedt, je schreden heel teder, vervolg je de vloed. De stenen verdwenen, terwijl je ze zocht, eeuwen geleden, wist je al dat het mocht. Geen dwang meer, geen buis, kom draai je om, keer het chaos de rug, keer in Liefde terug, naar Huis.…

Teder is de nacht waarin je vurig liefhebt -- wat aan je ontglipt.…

Daar gaan ze weer: de velen die de doden gaan bezoeken met licht en bloemen, met herinneringen en droefheid groots en teder. Maar wat is dood zijn: leven in een ander zijn, een niet meer uit te leggen verband, een geheim dat aanhoudt groots en teder.…

Ik minde u zo teder, ik minde u... Hoe ziet ge zo koud nu mij aan?…

in mijn gedachten je teder strelen mijn schuchter beven elkaars verlangen weten met liefde in je ogen teder naar me toe gebogen heb je mijn passie doen ontwaken durf ik mij op jou verlaten zoetjes aan maar zo waarachtig je naam uitspreken als mijn lang verwachte…

de zonnestralen hebben me teder geraakt ik kleurde ervan…

Een teder gebaar en een aardige glimlach kan bevrijdend zijn.…

ooit een meeuwenpaar op tederheid betrapt..? ik wel onlangs in juni aan het Lesjömeer in Varmland tot drie keer toe aan de bouw van een nest begonnen voordat ze eindelijk hun draai hadden gevonden hetgeen gepaard ging met ongekende tederheid…

Teder, eindeloos teder kwetsbaar leven, leven dat bloeien wil.…

(Piet Mondriaan) die tederheid is van alle tijden fragiel als de bloesem aan de appelboom... raak weergegeven op het doek alsof hij tederheid voor eeuwig wil behouden zelfs achter glas zijn de meisjes nog zó kwetsbaar dat ik als vanzelfsprekend een stapje terug doe…

lief, mijn lief, ik heb je lief zacht, mijn lief, streel me zacht teder, mijn lief, voel me teder tast mijn lichaam in de wolken schrijf mijn leven in het licht smelt mijn stem in de wind drink, mijn lief, verdrink in mij rust, mijn lief, rust in mij…

Het boter bloemt opnieuw vol tederheden op heden waar de zon geduldig licht penseelt en in koffers vol vakantievreugd het vuur ontsteekt van zaligheden. Heerlijk zomert nu een glimlach in de avondstilte. Het boter bloemt opnieuw vol tederheden.…

Een zachte glimlach om je mond; in je ogen zoveel tederheid.…

ontluikend lover koestert zich in ochtendlicht van teder satijn…

Broze tederheid in de lentewind wiegen de vroege bloesems…

Een knuffel Zo teder, zo lief Voor jou Deze kleine liefdesbrief…

in stille uren omarmen levenslijnen tedere harten…

Door de blijdschap aan te voelen, de tederheid die ogen straalt de zachtheid die misschien niet voelbaar ondeugend op ons overstraalt.…

Tedere lichtstraal doorschijnt het broze vaatwerk dat mijn lichaam vormt.…