Alle inzendingen over telg

Zelf sta ik op de rand van een innerlijke beschaving verklaart zich het onwrikbare van deze telg, hierin zijn de melancholieke glitters niet weg te denken, verstrooiing heeft zich in formule van de taal vastgelegd, Het zwijgt, maakt stil, de duisternis wordt diffuse en is mij kwijt, ik zie de schaduw die met zijn ego vecht en bedriegt…

Op de rand van mijn innerlijke beschaving waarin ik zwelg, ik leg mijn huid af maar ongeacht de huidskleur blijf ik een vreemde telg, een dwarrelend blad de wind wrikt vergeefs aan de verandering van kleuren, hoe spreekt men de taal uit waarin de dichters zijn gestorven?…

Vol bloeisel van boven, Vol bloemen omlaag, Staan velden en hoven, En telgen en haag! De Vrolijkheid dartelt In klaverrijk Gras, Zij wemelt, zij spartelt, In vlieten en plas. De wouden herhalen Hun feestelijk lied; Ook zwijgt, in de dalen, De leeuwerik niet.…

“Tietema brood & banket” is m’n bindertje geworden “Tietema” in Biddinghuizen gekscherend en goedbedoeld noem ik het in mezelf “Bindertjeshuizen” en dat allemaal door m’n dochter Giulia en door “De Roode Draak” uniek bewegingscentrum op de bodem van de oceaan in de polder, Zuidelijk Flevoland het nieuwe land, het nieuwe Nederland met nieuwe kansen…

Zeg, vadertje van de wind laat mij spelen met uw kind nu het groen zo stilaan geelt en uw telg de zomer steelt Laat ons samen dwarrelen met de briesjes scharrelen met volle takken wiegen en naar de winter vliegen Laat ons blazen door het hout langs de flanken van het woud ook de vogels zuidwaarts dragen onze bries het zeil in jagen…

Net even voor de Kerst, wordt de volgende telg geboren Net even voor de feestdagen zal het bij de familie gaan horen Net even omdat het de tijd is, tijd om ter wereld te komen Omdat zijn tijd van geborgenheid in mama’s lijf erop zit. Net even voor Kerstmis, toch al bijzonder, net even voor Oud en nieuw.…

Ze ziet in al dat woelen steeds wat haar telgen hier bedoelen Geen dief die ‘t echte gedachtenpad vandaag behoeft te stelen Leven kent al genoeg echte criminelen Een moederoog ziet waar ’t leven bedroog Domweg dagelijks in haar aardse oog.…

Ik boog mij zingend tot hem over, die kloeke telg van de oude es, en ras verloor hij schors en lover onder het knarsen van mijn mes.…

Ik boog mij zingend tot hem over, Dien kloeke telg van de oude es, En ras verloor hij schors en lover Onder het knarsen van mijn mes.…

Alle wanstalten van verkeerd redeneren, van honderd vaders en moeders terug, hadden de jongste telg; geboren in nieuwere verlichte tijden, verzwaard met het oplossen van ambivalente vraagstukken. Een last, recht evenredig met de massa van de wereld. Hij was geboren onder het massief van het Himalaya gebergte.…

ik ben de laatse telg van een uitgeroeid geslacht een stervende romanticus van het eerste uur door de heersende gevoelens om het leven gebracht beroofd van de hoop op een leven van lange duur waar ik voor sta bestaat nauwelijks meer een vuurtoren voor een kust zonder schepen de laatst nog echt levende holenbeer waar zich al zoveel mensen aan…

ingesloten luchtbel wacht op het houweel kolommen van spiegelglas kapen de horizon dempen de zenuwhoest van hoge heren de bariton van het gegrom, een olijke rel terwijl ze sushi en medoc slempen de schaar van de kreeft kraakt tijdens hun bezadigd spel ze zwelgen in hun monopolie, hun woekerwinst en aardolie hoog in hun opgeblonken hel, telgen…

In dit getijdewerk van gesmolten sterren ontspringt de geest van de ongeboren telgen, daar verrijst een onsterfelijke eiland in het geloof van doorschijnend zand, aangedreven door wolkenschepen.…

Haroun Tazieff Zijn lijf is katachtig zijn lichaam gekromd maar innerlijk een en al tegenstrijdig Hij stelde zich op als strijder bij het ontrafelen van de ramp de raadsels rond het meer van de stikvallei Een strijdbare eminence grise op onderzoek in Kameroen Zijn vader Mohammed Sabir Tazieff was telg uit…

Het is de week van de trieste nederlagen, beschamend voetbalgepruts en dito blagen die de trots van Rotterdam besmeurden, Gullits konen van schaamte deden kleuren, Koeman Ajaxfans niet meer zal mishagen… Het is de week vol voorjaarhuwelijksplannen: Pieter en Margriets telgen zijn onder de pannen.…

“Een kinderloze alleen heeft recht, zich soms te belgen, Als op een wand’ling hij geplaagd wordt van zijn telgen.”…

Dorinde, Puikschone, mijn lust en mijn leven, Wiens wezen zo lang in mijn hart stond geschreven; Ai, zie hoe de telgen en 't liefelijk kruid Verjeugden, nu 't voorjaar de hemel ontsluit. Dorinde.…

Zij kan met heel haar hart in ’t zijne samenvloeien, Zo ze eens geheel zijn ziel, zijn zelfheid heeft doorzien, Hem niet, haar liefde in ruil voor teerheid aan wil biên, Maar, heilig Hemelvuur haar boezem door voelt gloeien; Haar hoop, haar heil, haar lust, haar zelfheid hem verknocht; Hem teedre moeder wordt van eensgeaarde telgen;…

De telgen van het zwelgen naar een zegelring of de barokke kast, kondigen de kindse tijd aan, tikken op de schedelpan. De pillen schikkend op het geruite kleed herhaalt zij de huisarts in haar gebeden. Verslonden doorheen een magere hals, Overvloedig herkauwde sneden.…

Nog in uw jongste telg misschien Uw evenbeeld gespiegeld zien. Verleden week zag ik een zoon, Die zijne grootmama Behandlen dorst met smaad en hoon, De moeder van zijn pa! Hij zei: haar man, die ouwe paai, Sprak naamlijk als een schorre kraai.... - Dat stond die jongen heer niet fraai.…

EVA: ‘k Geloof een engel schudde een appel van dees telgen. Ik ving dit boombanket in ’t vallen met mijn hand, Niet als een gruwel maar als een heilgenadepand. Wat laat ge tranen langs uw kaken nedervloeien? Wilt gij de lust van uw beluste bruid besnoeien, Haar nors bejegenen met ene wederzin?…

Nog steeds Hoor ik je woorden, Fluisterend uit je mond. Draag zorg voor mijn kinderen Ze zijn nog zo jong. BLIJF!!! Schreeuwden mijn ogen. Maar je ging Naar ’t eeuwig licht. Nu, is je leven uitgewist als golven over 't strand. Verstrooid als as, verscholen in het gras nog steeds ontmoet ik je gezicht, bij iedere avond, teder licht…

Nu komt de tijd, waarin men 'paraisseert'; Het kind gaat op Mama's visites mede; Is heel vrij, heel confuus, of coquetteert; Mevrouw is altijd van haar telg tevrede; Zij speelt piano, zingt en reciteert; 't Oog van mama geeft klem aan ieders bede; En als haar beeldschoon kind met heren spreekt, Voelt ze aan haar hart of 't meisje bloost…

Hoor ze kermen: ze sleuren elk de anderen zijn telgen, zwaar als steen, te grondewaard; ze stubbelen ze storten, al deureen...! Vervarelijke Winter, laat ‘t der schonen u ontfermen!…

Hunne telgen... dat is al! Maar ik wil uw aangezicht, Heer, beschouwen hoogverblijd... 'k Word verzadigd door uw licht, Rein van harte t' allentijd.…

Hij eist, ten derde maal, uw telgen. Welaan! - Verschijn in 't strijdperk weer; Maar om zijn aanhang te verdelgen. Op, Franken! vel de dwingland neer! Gij kende uw plicht, Vrijmetselaren! In 't onderjukte Nederland, Bleef gij getrouw; bij uwe altaren, Bood ge aan zijn invloed wederstand. Juich, Eedlen! juich! - Juich, mensenvrinden!…

Dit eist geen mens ten halve, Maar ziel en lichaam heel; Wie met genadezalve Wordt overstort, wint veel Genâ, gelijk de telgen Dauw inzwelgen. Dan bloeien ze en verjeugden, En winnen daaglijks aan In oefeninge en deugden, Gelijk de bomen staan In zegenrijke luchten, Rijk van vruchten.…

Bij het krieken van de eerste zonnestralen rees Agathe, oudste telg van adellijken bloede De warmte van het laken waaierde en nam zij mee in nachtjapon van crème en capuchon van caramel Waarin haar schouderlange haren in mahoniehouten tint bijeengebonden waren met een koningsblauw dun lint Vandaag, dacht zij, is 't Open dag…