Alle inzendingen over temmen

Lig in bed draai me links draai me rechts kijk naar het plafond tracht schapen te tellen na de vijfde rennen ze weg Uren tikken voorbij de slaap is een wild paard waarnaar ik verlang Woestijnen van verlangens kunnen het paard niet temmen wie temt hem wie temt mijn gedachten wie sust mijn slaap ik wil stijgen rusten in de armen van…

Tien seconden lang wist hij verterend vuur te temmen tot een haard die door de vlieger scheen. Maar toen sloeg uit zee een forse windvlaag hem de toom uit handen en werd het frame op roestig prikkeldraad gespietst. tomeloos in lichterlaaie de zon…

Geef me vleugels om te liegen geef me vinnen om te vliegen geef me woorden om in rond te zwemmen en vaste leidsels om mijn fantasie te temmen geef me al omvattend water bij het doorklieven van de lucht en ook ik zal me bedienen van gesnater weerspreek daarmee elk vals gerucht en een ieder zal toch zeggen later hierom was hij immers…

losgekomen Ik zal de macht inprenten De macht die zich toont Ik heb het in mijn handen Altijd al gehad Maar nu voel ik het branden Die angstaanjagende power Die in mijn ziel huist Ik kan ze allen neerkrijgen Dat is het juist Mijn gevaarlijke ik Is mijn eigen angst Het goed gebruiken van je machten Duurt het langst Maar ik zal ze temmen…

Je bent zo goed, niet te evenaren ben je en het staat buiten kijf mooie kop, sterk karakter, lekker lijf en ogen om oneindig in te staren Jij bent mijn allerliefste de meest begeerlijke man die op deze aardkloot in het wild los loopt en groot is mijn verlangen, ontwaakt is het beest Ik wil je niet temmen want het is juist de oerdrang…

Stilzitten is moeilijk Stilzitten doet pijn Ik moet mezelf bewegen Wil ik iemand zijn Motorisch ben ik in orde Mijn hart bonkt vol energie Ik ben niet te temmen Ik zing het hoogste lied Mijn gedachten volg ik zwijgzaam Mijn instinkt neemt me mee Naar de wolken vol spanning Naar de golven van de zee Bezig zijn is erin geloven…

ik zou koningen kunnen verrukken temmen tot roerloze pluisjes wol zelf heersen zonder zorg om het rijk.…

soms dwarrelt zacht de wind opeens stijgt stof in zonnestralen zie hoe het in culmineren onze ruimte steeds meer gaat beheren het constant cirkelen beperkt het zicht vormt een oog dat ongericht je warmte vreet realiteit vergeet en tot een hoos zal leiden die ongekende schade brengt aan beiden kom laten we die wind gaan temmen…

laat me je lachen laat me je leiden laat me je dansen laat me je bevrijen laat me je sieren laat me je strelen laat me je kussen laat me je bespelen laat me je grommen laat me je temmen laat me je kleuren maar nooit beklemmen laat me je dagen laat me je verleiden laat me je dansen laat me je geleiden laat me je minnen laat me…

Samen leeuwen, tijgers temmen, en dan zwemmen, hand in hand. Onze rijkdom is onmeetbaar, en iedereen die geniet mee, als we varen in de slagroom, en zwemmen in een suikerzee. Iedereen mag met ons meedoen, hoe meer zielen hoe meer vreugd, Iedereen kan hier fijn spelen, in een oneindige jeugd. Niemand voelt hier angst of pijn.…

Driften onbewust en fataal Sluimeren in de nacht In het donker blijvend Ongezien Maar zeker aanwezig Dierlijk zijn de verlangens Ongewild en afgestraft Onnodig maar zo sterk Het wilde water Gaat waar het kan Niet te temmen Onbesuisd Zonder ieder woord Ingehouden woestenijen Duistere kant Hoe ontmoet ik jou Mijn duistere kant…

Mijn woede wilde ik koelen Temmen mijn boosheid ....kwaad zijn Ik trok het bos in liep 'n pad af Het rook naar regen naar den,spar Wat kon ik star en onverzettelijk zijn Was het wijs voet bij stuk te houden? De lijn vast houden door glazen gaan?…

Mijn mannelijke wortels, ondervoed, Die leefden in Noord-Israël weer op Een cursus vechten kreeg ze uit het slop Ze werden stevig en ik had weer moed In Frankrijk zag je vroeger het duel De pub was een arena voor de Britten Als je in de VS het niet ziet zitten Dan schiet je; zet je levens op het spel Waarmee kon je de jager in je temmen…

Anders valt dit virus niet te temmen. Ik draag een mondkap - wat een plaag... Als de winkel maar weer opengaat: mijn ultieme lente!…

tropisch in de rulle sneeuw kou heeft je gekleed mode warmt je strakke lijf dat alles van zijn handen weet je ging om te vergeten om even niets van alles meer te weten terug naar de bron om in de zon je eigen kleur weer te bepalen het afscheid moest sloot de woordenvloed waarin je niet kon zwemmen maar ook je laatste groet kon hem niet temmen…

Mijn dans is de dans die eenden dansen wanneer zij zwemmen Mijn dans is de dans die wolken doen wanneer zij onweer temmen Mijn dans is de dans die een hart laat kloppen zonder sein om ooit te stoppen Mijn dans is de liefde die men geeft als veilige warmtebron Mijn dans is de haat die wordt gekweekt met God als compagnon Mijn dans is de…

In de laagste tonen dieper dan de diepste bas, zijn de octaven los gebroken, niet te temmen vandaag, blijven we de beste vrienden, geconditioneerd tot onneembare erehaag.…

Nog voor de regen valt zal ik ze temmen en mijn land laten ploegen. Dan zoek ik een draak wiens tanden ik uit z’n bek zal slaan waarna ik ze in de aarde stamp. Na al mijn zwoegen zal een leger opstandelingen groeien, zij zullen de maagd met een list verlossen uit het kamp van de altijd wakende tandeloze.…

mijdend met een uitgestreken kop scheurt die het verkeersplein op hier en daar wat auto's snijdend moed en een groot hart adrenaline neemt de risico’s apart de spiegel kaatst beweging langs bewegging het pookje als pikkie in verheffing bewustzijn is vernauwd tot de cabine alleen de weg het razend remmen zijn in staat zijn zenuwen te temmen…

rouw bij lucht kwelling bij zucht verschrompelde kern alarmbellen intern warmte verdrongen stikkende longen wat was jij toch een fantastische jongen leegte vult verlangen brult hersens die temmen feiten die remmen wil om te rennen maar het moet wennen wat ben ik blij dat ik jou heb leren kennen wij verbonden parels ontstonden…

De badmuts wordt wat strakker nog getrokken, Brigitha’s pracht zo krachtig vastgelegd, de grootte en de energie doen recht aan al die mooie jaren zwemmend knokken Niet gek dat Enith opperbest kon zwemmen, ze zwom van Curaçao naar Nederland, in Scheveningen klom ze op strand, de Koningin der Zee bleek niet te temmen Slechts in haar kielzog…

ene splinter uit een grote boom die mijn huid tot bloedens toe doorboorde in een rode vloeiende stroom intense pijn die het lichaam laat schreeuwen het onrecht keert zich telkens weer herinneringen die nooit meer verdwijnen omdat ik aan het einde ben van mijn verweer dromen die uiteen zijn gewaaid door stromingen die ik niet kon temmen…

Ik ga naar mijn plaats, en start nu mijn zwaai mijn arm raakt mijn buurman gericht op zijn oog toch nog gelukt om er ééntje te temmen, anders was het voor niets, al dit rare gedraai....…

weer steeds jouw trillend zaad verlangen tijdens het driftig najaarsdruilen het mond op mond verliefde pruilen van alle sombere onweersdagen jouw glimlach steeds paraat, maar tussen de muren, denkende gluren blijven de uren voor mijn teruglach te eenzaam en in ernst te laat, ik hoor nog steeds de najaarstemmen het ritme van de liefde temmen…

wordt er ondanks alle gevaren boeken worden soms gelezen verzameld voor het vullen van kasten suggereren dat je bent belezen of aangeschaft omdat ze er zo mooi in pasten en gedichten worden geschreven om van te genieten en elkaar voor te lezen maar zoals niet iedereen bergen op zal klimmen of in rivieren wildwaterstromen zal gaan temmen…

vervulling trek je toverstafje aan want ik doe je een onthulling ik wil de zon en ook de maan ik wil sijpelend van regen dansend naar de hemel rijken ik wil op een zeemeeuw lijken wil op golven voortbewegen ik wil zilte zwoele zanden aan een eindeloze zee ik wil blote voeten stranden en ik wil mijn hondje mee ik wil vuur en water temmen…

Drank, gewoon een zeer moeilijk te temmen beest. Gluiperige en gewiekste moordenaar. Er persoonlijk tegen gevochten, mijn klauwen wijd open Bloed, zweet en tranen, wees maar zeker. Net twee zeer lieve lotgenootjes zien kreperen aan de troep Een zachte en serene uittocht is heel wat anders.…

al wat dor is vergaat het slaat wel wonden maar nimmer laat de ziel zich temmen zij is door iets Groots gezonden ook ik weet niet waarom jij, hij, zij het juist overkomt dat een groeien niet mag bloeien het is vaak mensenwerk van onbewuste machteloosheid verkrampt tot uiting van geweld gevoel dat snijdt ogen die niet meer…

Het verlangen naar een arm om je heen Samen in bed en niet alleen Het verlangen naar jouw lichaam Strakjes tegen de mijne Om een warm gevoel samen te krijgen En de hele nacht de liefde te bedrijven Om twee personen tot één te krijgen Door samen wilde seks te bedrijven Ongeremd niet te temmen Zo dat het beest de overhand neemt En je je aan…

hoor ik het muiten van de golven tussen morgenstond en avondval ver voorbij mijn taal die een andere toonsoort fluit onderwerpt zich aan een tijdloos verval lijken woorden anders, in een vals licht bestoven, waarin ik niet wil geloven stuiven mij de oren dicht,graaf een diepe kuil, door het zand en tij bedolven is de ontembare vloed niet te temmen…