Netgedichten

netgedicht (nr. 45.206):

Ongetemd?

Ik hoorde verborgen
stemmen in de toppen,
orgelpijpen in de storm,
bespeeld en gewogen door
het ritmisch
gorgelen van het riet.

Gedirigeerd door wind en
- wat men alleen maar horen
kan - maar nimmer ziet,
laat zich foppen in het
kreunen van onstembare
instrumenten in ‘t ven
en in de grienden.

Wat voor echtelieden
als concertzaal dient,
recipieert het podium
van het donker in het
zwartste water.

In de laagste tonen dieper dan de
diepste bas, zijn de octaven los
gebroken, niet te temmen vandaag,
blijven we de beste vrienden,
geconditioneerd tot onneembare erehaag.