28969 resultaten.
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Jouw verhalen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 587 Mijn gedachten dwalen
naar jouw verhalen
over vroeger en over nu.
De vreugde was,
de triestheid pas
toen jij die toeliet in je leven.
Nu is liefde in je ogen,
de droefheid lang vervlogen
en de warmte in je lach.…
Horizontaal
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 713 Om de zoveel tijd verdwaal ik aan zee
geheel bewust een oneindige blik
sombere dagdromen maken hun entree
opvallend dat ik daar niet meer van schrik
Golven deinzen nergens voor terug
oneindig vertellen ze elk een verhaal
avondwolken slaan een hemelse brug
de zon spreekt bijna horizontaal
Ik heb mijn gedachten in zee gestrooid
zoals…
Restaureerde zand
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 98 heb met
eigen handen
een monument gemaakt
restaureerde
zand met water
als cement
modelleerde
naar verhalen
uit hun herinnering
die ik opving
toen ik woelde en
het vroeger leven voelde
geen luchtkastelen
maar een vaste burcht
met muren en kantelen
vergeten waren
tijd en plaats
tot ik de zee zag komen
mijn monument
weer…
Zee zien....
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 117 De zee willen zien
de branding, golven
het lage zonlicht
dat erop spettert
Maar vooral
is het...
het -hoorbaar-ademhalen
van zee
Haar gefluister en lachen
haar ach en wee
herkennen we niet
....onze emoties?
wandelend of joggend
langs
de verhalende zee.…
Zeeën van tijd
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 92 Ik zie
Zeeën van tijd
De tijd die kabbelt
En langzaamaan
Wegdrijft,
Naar een plek
Waar de minuten
Verstrijken.
Ik verdrink,
In zeeën van tijd
En de wijzer
Die mij leidt
Lijkt ook zijn weg
Te zijn verloren.
Verdronken en verzonken
In gedachten
Komt de tijd
Wanneer hij vergeten is…
Parnassus
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 96 ik leg het hoofd te rusten tegen lome golven
dan komen dagdromen vanzelf boven
op schervenkusten, op zeehoogte, langs de
koorde van vervreemdbaar licht
wanneer verdwijnt mijn schip achter het
gordijn, het kraaiennest nog fier in zicht
deze maten zijn zo onmeetbaar
alleen zij kunnen tijd of genade doven
tijdens de zondvloed blijft niets…
Hoogmoed ?
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 96 Waar de zee
zich in liet bewonen, stolt
het bloed van anemonen in
een hoogmoed van de tijden
en laat overtollig moraal zich
verleiden tot een niet te stuiten
vloed om dijken te doorbreken.…
De tramontane
gedicht
3.0 met 4 stemmen 2.299 Voor de kust rust de duiker in zijn verhaal
en tekent kaal de bergwand aan het strand.
De wind snijdt het verhaal en slijpt en slijpt
bladeren van de platanen - het raamkozijn.
Ik kwam met de wind mee voor dit verhaal.
De reis vertelde een man liep over de berg
en het verhaal loopt dood op zee. De wind
speelt heer op zijn graf.…
zee van tijd
hartenkreet
1.0 met 5 stemmen 337 in een zee van tijd
zijn wij verloren
gegaan tot einde
in het bestaan
in een zee van spijt
zijn wij onder gegaan
draaien onze rug
in de richting van de maan
in een zee van hoop
zet ik mijn ziel
te koop…
zee van tijd
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 616 ik heb te weinig tijd om
aan iets te beginnen.
veel te weinig tijd om het
af te werken.
maar een zee van tijd
om er over te vertellen!…
Zee van tijd
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 257 over de grenzen van de tijd…
Zee van Tijd
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 189 Zwemmen in zeeën van tijd,
in water dat eeuwig vloeit.
Waar geen te laat bestaat,
daar is het nooit te vroeg.
Oceanen zonder nieuw begin,
kennen ook geen eindigheid.
Waar water lijkt stil te staan,
maar door de tijd verglijdt.…
Zee van Tijd
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 116 De zee verandert eeuwig,
zonder te veranderen.
Golven rollen af en aan.
Wolken drijven spontaan,
gedreven door de wind.
En wij mensen?
Kunnen wij stromen zoals water stroomt?
Ons bloed.
Kunnen wij leven van de vrije wind?
Onze adem.
Is het mogelijk om ons verzet te staken?
Is het mogelijk om eens niet ons best te doen?…
Zonder ommekeer
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 188 een schelp ruist
vertelt verhalen
over een verlorenheid
aan liefde
op zee golven
vervlogen dromen
roerende verhalen
over onbeantwoord geluk
weemoedige tranen
stromen over het strand
van weleer
een misthoorn toetert
het schip verlaat de haven
zonder ommekeer…
Wind
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 61 langs dorpen en rivieren
grote steden en de zee.…
laat mij mijzelf verhalen
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 776 laat mij
in tinten van aarde en zee
voorbij de honderd kleuren
rusten in het grijs van de avondschemer
en in het zwart van de nacht
laat mij
vanuit het tepelvormige midden
draaiend en cirkelend
in eenvoud
mijzelf verhalen
de zee is mijn oor
en het zand - mijn zinnen
al het andere
gaat mij niet aan…
opening
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 57 over een zee
van daken
zeilt een
kwetterende
zwaluw
alleen dat
wat hij vorm
kan geven
brengt hij
naar buiten
achter de
loodzware
deur sterft het
verzwegen
verhaal
ik geef je
de sleutels
bewonder
onder de
witte dakrand
het nest van
de zwaluw
woordloos toont
hij je zijn huis
vol verhalen…
uiteindelijk
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 110 (nog altijd draagt de tijd mijn wonden...)…
Cirkels in zand
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 784 tussen zilverrustige
rimpels en zachte
herinneringen
teken ik cirkels
in de tijd
ik schets
oude zomers
en handen vol zee,
blote schouders
en dagen gedeeld
ik schep
wolken en verhalen,
fluister sterren
en beloftes,
stapel woorden
op de horizon,
daar waar jij verdween
nog één keer
omcirkel ik
zacht jouw naam,
bevrijd…
Sterke hartjes
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 64 Een rondje van boven
naar de vuurtoren kijken
en luisteren naar de golven
die verhalen vertellen
van de zee?…
Gedachten ....
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 3.126 Golven overspoelen
het warme zand
woest en wild
het stille strand
Duinen
uit de wind
halmen waaien
als zachtgeel lint
De zee neemt
de zee geeft
elke schelp heeft
haar eigen verhaal
Mijn gedachten
als hoge golven
woest en wild
gebroken door emotie ...…
het licht breekt op je
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 2.655 Het licht breekt
op jouw vale gezicht,
net als mijn handen
van je lichaam glijden
Kijk, een wapperende
maan rijst
op uit de grijze massa,
jij draait je in mijn armen
Wat is verdrinken ook alweer,
zo zoet zijn je sappen
terwijl je lippen
bijten in het kussen…
TO PEEP OR NOT TO PEEP
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 485 Vanavond ga ik weer naar het toneel.
Als liefhebber ben ik in staat om uren
geconcentreerd naar de acteurs te turen.
Het is een zeer opwindend tafereel.
Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief
tegen het lage btw-tarief.
---------------------------------------------
Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald
dat peepshows toneelvoorstellingen…
To Be Or Not To Be
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 273 Wat geeft nu het leven zin?
En waar ben je het beste in
Een ieder wil zich manifesteren
Eigenlijk moet je alles uitproberen
Alles is een ruim begrip
En comadrinken is vet hip
Als je het overleeft een goede test
Is de beest uithangen, 'n manifest?
Ik blaf en iedereen is bang voor mij
Ik ben er als de kippen bij
Ik tok en kukel en ik kraai…
To BN or not to BN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 69 De ‘influencers’, oftewel BN’ers
met zoveel duizend volgers op het web,
doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”,
roepen klimaat- en pandemie-ontkenners.
Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na:
Komt influencer van influenza?…
to grunge or not to grunge
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 102 Hij was niet goed genoeg voor het echte werk,
dus nu speelt hij enthousiast in de kerk.
Met skinny jeans, lang haar
en semi-akoestisch gitaar.…
[ Over de graven ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 26 Over de graven,
over de tijd heen: klimop –
van de verhalen.…
het verre eiland
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 271 zó het landschap willen beschrijven
dat het dorre droog en stekelig
verhard is door de tijd
met verweerde bewoners
als verkromde olijfbomen
er middenin staan
óf hoe het land zich kussen laat
door de kalme zee, Aphrodite
naar haar hand laat dingen
de geheimen nog niet prijsgegeven
alle raadsels komen laten
zoekend verdwalen tussen de…
Verdonk
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 321 Verhaal Verdonk: het 'recht door zee' van mevrouw
Althans zover dat kan en mag
Zover dat nog voor mensen klinkt als wijs
De zee kent vele hindernissen
Gevaren die de ervaren zeeman zelfs niet overwinnen zou
Windrichtingen die soms niemand voorzag
Het is menselijk je te vergissen
Te hopen op een vlekkeloze reis…