Alle inzendingen over tot leven komen

Jij hebt controle over je leven, hou alles goed. Besef dat niet alles zo hoeft te gaan, die keuze ligt aan jou. In het leven kom je veel dingen tegen liefde en berouw. Vrienden die echt met je zijn, ja daar zijn er weinig van. Kijk goed, vertrouw niet snel en zie dan. Ik volg m'n gevoel, ik weet wat ik wil.…

Alle angsten die tellen in het leven komen langs zoals het klokje tikt maar zijn van nature ondergeschikt in de glans van vreugde verweven Alle pijnen kunnen je niet deren elke traan glinstert als een juweel en God wat zijn het er veel die de waarde van bezieling leren Onmacht word omgezet in wil en wens kritiek heeft nooit echt kunnen…

komen Biedt ons allen een soort van troost, Het klinkt als een chliché, maar het Is een ontdekking, het is de waarheid…

De grafsteen met de gebeitelde letters die jouw intieme vriendschap in de nacht een liefdesnaam gaven staat eenzaam op het stille kerkhof bij de uitgebloeide hortensia die moe is door doden die zwijgen in alle talen bladeren van droeve bomen dwarrelen wanhopig voorbij de diepte van jouw dromen maar jij zal nooit tot leven komen…

Als ik denk dat ik jullie kwijt ben dan neem ik een kijkje in mijn hart want daarin leven jullie voort en heb ik voor ieder een plekje apart Daarnaast zijn er de foto-albums waarin jullie gezichten tot leven komen en ook zijn er de nachten waarin jullie verschijnen in m'n dromen En dan weet ik weer heel zeker ik ben jullie helemaal niet…

Zij is als een vogel die de vlucht neemt tussen alles door in de ochtendzon verborgen tussen de roze bloesem op een tak in de boom haar ochtendconcert ten gehore brengt in het licht waardoor we weer tot leven komen dat alles is er nog in het dagelijkse leven met de vernietigende angst waar we elke dag mee geconfronteerd worden…

elkaar ontmoeten in de vochtige herfst daar waar het rag zich strikt langs de gevels van het natuurhuis het blad zich op het pad schikt bij sfeerlichtjes dromen in letters die tot leven komen elkaar treffen rond een plek in een verhalenstorm dagvlinders, nachtvlinders meanderend levensecht met en langs de Vecht geraken in een poëzieregen…

soms wandel ik langs de waterkant waar wij ons tussen ’t riet verstopten nog steeds staat het afscheid op palen en is het water gevuld met droef al zou ik jou willen gedenken de koude woorden uit het steen slijten opdat onze dromen tot leven komen wat rest is spijt en spijt alleen soms kom je voor in gedichten dan leen ik de ruimte even…

Ik wist het: loslaten was toegeven, laat dan een beetje van nieuw leven komen in jouw huidige leven.. en ja, Laat alsjeblieft Godsallemachtig de liefde overheersen terwijl de oorlog in ieder van ons afnemen mag. Laat nog een beetje over van jouw lach in jouw ogen, te zien wanneer jij me zag. Laat een beetje.…

Je bent nog zo jong en mooi Sprekende ogen met glans Je woorden vol genegenheid Mag ik van jou deze dans Mag ik in je leven komen Met jou praten in de nacht Samen dromen over morgen Genieten als je naar me lacht Zal ik je vertellen over liefde Welke mij zo intens heeft geraakt Over mijn tranen mijn dromen.…

Laat de dood maar in mijn leven komen want ik vrees hem echter warempel niet Waarom te strijden tegen wilde stromen, vanwege uitstel naar dat nieuwe gebied Laat de dood mij steeds dichter naderen we gaan elkaar aan de grens ontmoeten Ik zie hem volstrekt niet als een dader en ik ga hem lijkt mij, als vriend begroeten Laat de dood maar aan…

komen dans ik me jou onder gouden regen naar de greep die mij wellicht tot uitstappen dwingt…

Even de tijd nemen voor die ander Even alles neerleggen en er voor gaan Op een dergelijk moment komt alles even echt tot rust Op een dergelijk moment moet je echt even jezelf zijn Als je even omdraait is het fout gegaan In de mooiste dagen van je leven kom je het tegen Telkens opnieuw neem je hier de tijd voor Ga je even uit de sleur, even…

Een schalkaard had een bie gevaân en hield ze bij haar vleren: "Kom hier! - hij zag een jongske staan! - kom hier mijn knappe kerel! Hier heb ik zulk een schoon fatsoen van beestje, ik wil ‘t u geven: pas op maar van ‘t niet dood te doen, en laat het beestje leven.…

Een lommerrijke wereld Waar ogen zich de kost geven Gedachten zwijmelen tussen bloemenperken En oranjerieën die tot leven komen Siertuinen in bonte kleuren Vlinders zwevend langs het kruidenarsenaal Citrusbomen buiten uitgestald Een moestuin vol oud rassen Statige lanen waar eikenbomen ogen laten dromen Tulpenbomen in bloei Metasequoia…

Uitgestrekt tussen schelpen en aangespoeld zeewier, drijfhout beweegt zich mee met de zee. Zon vraagt: ‘Zou je vlees zich hechten aan je beenderen, als je ‘nee’ zei tegen mijn zomer?’ drijfhout drogend Maan trekt aan mijn water, maakt vloed en ebt weg drijfhout neemt gewicht Sterren banen zich stil een weg van licht.…

sloop alle muren om je heen laat de zon weer in je hart geen plaats voor tranen of geween een blij gevoel, een nieuwe start laat me nu toch niet alleen neem me nog eens stevig vast laat me voelen dat je leeft kom naar buiten,uit die kast reik me toch jouw hand laat me terug in je leven komen ik neem je mee naar een wit strand vol muziek…

kom Al ben ik dat dan zelf niet meer Maar planten zullen warmte dragen Omdat ik mijn liefde nimmer verteer Zo doet er iets toch wat minder zeer In mens en plantaardig welbehagen…

Kom stille nacht de dood gaat weer voorbij…

Kom op, ik leef, ik kan bloeden en ziek zijn, zorgen voor anderen, ik leef – geen afgepaste uren…

verlangend staren holle ogen de oertijd in waar monden vertwijfelend murmelen en laten zo het troebele water spreken leg je hoofd neer op het eiland van verbeelding luister naar de hartenklop in mijn boezem en laat je woorden tot leven komen in de glans van het bestaan laat het vuur zwepen over het land giet de bliksem in een ton en laat…

wat komt na dit leven, Kom ik iedereen opnieuw tegen.…

Kleine, kleine stouterik, zoudt ge moeder tergen? Wacht ik zal hem roepen, ik, uit de zwarte bergen. Grijp, grap, grimmeland, zonder lip of zonder tand, Grijp, grap, grauw! de bietebauw! Hoor hem, met zijn berenkop, op de deuren bonzen. Krak! Hij kruipt de zolder op, oei, oei, oei, de onze! Grijp, grap, grimmeland, zonder lip of zonder…

Waar zal het hart in late herfst zich keren omgeven door het dor kleurloos kale hout een hemel bewolkt grauw somber en koud geen plek waar nog warmte is te creëren huilen van de wind door troostloze bomen de velden leeg en dor zelfs mistige horizon in mijn brein slechts verlangen naar de zon wanneer zal ooit het nieuwe leven komen maar…

Het leven is prachtig als je het maar wilt zien. Pak mijn hand en ik neem je mee. Kom tot leven, Want samen komen er we wel.…

de kinderen in ons leven komen bij ons om een reden voor een seizoen soms even vaak ook voor het verdere leven elk van onze kinderen is een gift die met begeleiding en ondersteuning fysiek, emotioneel of spiritueel wij groter groeien mogen laten een godsgeschenk zijn zij die ons aan het lachen maken net zo goed als een uitdaging als…

Hier heb ik zulk een schoon fatsoen van beestje, ik wil ‘t u geven: past op maar van ‘t niet dood te doen, en laat het beestje leven. Kom aan; jen hand; doet toe, ‘t vliegt weg; doet toe want ‘t gaat ontsnappen!" ‘t Kind hield zijn handje toe: "Nie' waar, hoe schoon dat is, hoe lieflijk!" Ha!…

komen hang ik mijn mantel nog vol van jouw reuk, aan de haak en nestel mijn wang ertegen een glimlach begint zijn slaap…

Ik zal daar staan zonder er te staan. Ik doe mijn werk zonder het te beseffen. Ik leef alléén vanuit geven. Ik besta, zonder dat.…

Als vingers voor het leeslampje het licht voorzichtig betoveren kinderen met grote ogen als schaduwen tot leven komen een kip, een huis, olifanten een konijn met lange oren 'Het is een haas!' kan je dan horen handenwringend om wat komt.…