Alle inzendingen over tref

Doodse stilte, amper een zucht Je zou het er benauwd van krijgen Zeker als een flat 14 verdiepingen telt En de lift heel traag omhoog gaat stijgen Soms dan tref je't en zegt iemand mompelend "Goedemorgen" Maar dat is ook alles wat je hoort en dan denk ik bij mezelve: "zijn we allemaal gestoord?…

Wie rein van ziel, het hart verguld mag mij als eerste straffen; een groot genot, kom tref mij hard het is mijn eigen schuld. Want waarheid vormt een groot gevaar daar, schijnbaar heilig komen zij voorzien van stralend aureool; leg klaar die stenen; gooien maar.…

langs de grenzen van zichtbaar licht onttrek ik mij even aan eeuwigheid tussentijds sta ik kort in het zicht als speelbal van eigenwijze tijd hooguit hoogte, waarmerk van reliëf of diepte in groeven van voordood gezichten, van mensen die ik nog tref een rimpel in de vijver van stille nood heeft het zin te beklijven gekerfd in beelden, kruimig…

tref jij dichte deuren ontsluit dan je hart: zeg je zegje in kleuren in plaats van in zwart heb jij gif te lozen verbloem dan je toorn: zeg je zegje in rozen in plaats van een doorn maak jij valse starten herzie dan je stijl: zeg je zegje in harten in plaats van een pijl mis jij stro en halmen hervorm…

Vreemde wereld Toch, in een land Te wonen waar Je vanaf je Allereerste dag Leert dat je Moet wachten Op je beurt, Netjes in de Rij moet staan In de winkel, Bij trein of bus, Zodat je letterlijk Alle dagen van je leven In de file staat Tot je eind aan toe, Want zelfs bij De euthanasiekliniek Tref je het weer niet,…

ik ben een man van tienen en énen en aard niet in de middelmaat gedoemd tot een solitair leven verkies ik de veldweg en laat ik de straat Een kruid gedijend bij noorderwind en malse regen in het ochtendgrijs ver van de meute, weg van de massa's tref je mij tussen paardebloem en ereprijs "Hij die de slaap vindt wint de morgen Geen man…

Ik sta op schuif het gordijn opzij een ster schijnt mij flauwtjes toe Het blauwe uur daarna de zon, de dag, de zaak ik ben nu al gaar Bij de wasbak tref ik mijn gezicht een verse wal is in de maak ik zie een mens, eiwit belicht een onsje wil op liters water Maar ook spiegels zijn gevormd metaal en zand, meer is het niet - veredeld…

herkennen, doe ik je nog als ik bij je ben praat je over me alsof ik al niet meer besta soms tref ik mezelf ergens aan mijn geest begint eindeloos te zwerven mijn lichaam doet met iets mee maar waar ik heenga besef ik niet eens zal men me terugvinden er verschenen biljetten aan de bomen ben ik dan zoek?…

hoe dikwijls zocht ik niet vergeefs naar klank en kleur maar vond ik slechts verkeerde woorden hadden wij maar fado in ons land dan kon ik mijn gevoel vertolken en schrijven over donkere wolken van opklaring en zonneschijn maar calvinisten zoals wij kiezen uit de grijze brij die in de pappot staat te gisten bij toeval tref ik soms…

eerst had mijn achterdocht de overhand maar nu ... ik zou beslist niets anders willen mijn lust is ongekend en niet te stillen u toverde een mug tot olifant al zucht mijn vrouw en kraakt het ledikant mijn liefdesleven is weer een idylle maar toch ... ik zit met één ding in mijn maag een groot probleem (m’n vrouw kan het beamen) nooit tref…

Is het halfvol, halfleeg het glas De keuze zal de kijk bepalen Zo ook de stand van beide schalen Die wikken over groener gras Ik weet het juiste antwoord pas Als ik geestdriftig met verhalen Haar aandacht vang en volle zalen Tref in haar blik, zij even kras Opveert bij het aloude KNIL De met de Gordel zo vervlochten Zwarte, nu witte orchidee…

je klaar Je zilveren koord wordt zo direct gekloofd Je bent als overrijp, beschadigd ooft En wordt nog eens een heuse martelaar Ik dank u Heer, voor menig visioen Voor wat ik voor de ander heb betekend Verlos mij van Het Kwaad, ik ben bereid Goed, kind, ik zal je van je lijf ontdoen Vrees niet, je deed het tamelijk uitstekend Komaan, tref…

alles wat wij zijn is een weg in de woestijn geen eindbestemming tref je aan alleen het schouwspel met in de nacht. met wat geluk, een maan alles goed, alles wel! een sleutel draait in 't slot een deur draait in de muur regels van lange korte, en lange duur wie wil er in hemels naam nog mot!…

aatje beetje ceetje ik laat weleens een scheetje, deetje eetje efje ik rijmel dus dat tref je geetje haatje ietje dit wordt een heel gek liedje, jeetje kaatje elletje mijn oortje heeft een lelletje emmetje ennetje ootje ik heb een heel bloot blootje, peetje quutje erretje ik lijk wel gekke Gerritje…

Kwestie van kans, waarvan ik deze tref? Gevolg van welke oorzaak?, hamert het. De vraag die mij gedadeloos verplet is deze: heb ik wel voldoende lef om met een wereldbeeld en zelfbesef iedere dag weer op te staan uit bed?…

een vogel kijkt niet om zoals ik vaak doe jij scherende zwaluw met gevorkte staart in duikende vlucht tref jij je doel ik denk steeds na over wat mij zorgen baart jij spreidt je vleugels uit als vanzelf ik zoek met moeite de weg schoorvoetend , aarzelend weet vaak van heg noch steg jij boerenzwaluw verkent de aardse velden trekt…

wie of wat ik eigenlijk ben soms schuilt echtheid in zorgeloosheid bewust verdrongen, fantaseer ik de angstvallige liefde het verlangen naar een periode die als een spiegel fungeert liefde weerspiegelt die aan elkaar geregen bleek te zijn reeds haperde dit eenzame hart dat werd misbruikt ik dacht dat ik je verstond,niets is minder waar ik tref…

Nu het water weer tot rust is gekomen, tref ik haar nog steeds glanzend aan mijn kant, kan ik me geen betere vrouw meer dromen. In lief en leed sleep zij zich tot briljant, de vrouw aan wie ik graag mijn trouw blijf tonen, in liefde schitterend als diamant.…

In mijn Bushmills verstopt zich steeds een luis In de Bowmore word ik een worm gewaar Mijn Famous Grouse biedt aan een mug een thuis En in de Blair Athol logeert een haar In mijn Glenlivet tref ik vliegen aan De Lagavullin is gevuld met vuil Een vlo komt uit mijn Convalmore vandaan En in de Teeling houdt een neet zich schuil In mijn…

ik geef die mevrouw groot gelijk dat ze een geding aanspant het zal je maar gebeuren dat zo'n prijs in jouw straat belandt je zou er bijna om verhuizen maar ja, waar moet je heen overal tref je gelukzoekende lotgenoten gescheiden door een wand van steen het leven is gewoon één loterij - al zeggen ze dan - het lot heb je zelf in de hand…

het bloed doorlopen zand, zodanig als bagger geworden, overzie ik, Julius, Ridder van de Vergulde Vingerhoed, het slagveld met lede ogen en ervaar in mijn gemoed zwaar mededogen met de verminkte krijgers, alom zwaar gehavend , door sabels en kogels beboet een geschrei van verre snijdt mij door het hart ik spoed mij naar de plek en tref…

Geslagen is z'n allerlaatste uur en wat een tref: z'n droom is uitgekomen! Hij was in slaap gevallen achter 't stuur.…

Mijn inzicht tref ik in jouw ogen aan. Om mijnentwil ontvangt ze jou privé. Alleen vermenigvuldigen geeft leven Op dit groot schouwtoneel vol leeg vertoon. Qua eigenschappen of qua lichaamsschoon, Je lieflijk beeld aan iemand anders geven. Je wilt misschien geen weduwmaker zijn, Sterf dan alleen, en breng je beeld naar Hein!…

Ik zie hoe jij bent, kijk recht in je hart en wat ik daar tref dat maakt me verward. Maar dan voel ik je mond en hóe je me kust dit opgewonden lijf maar met innerlijke rust. Daarna weer naar huis, je hand op m'n been ze zijn weer voorbij, onze paar uur "alleen".…

Sterker nog het is mij al eerder overkomen, ook met een buurvrouw, ook een stuk jonger dan ik...ik tref het wel, misschien is een hutje op de hei iets voor mij, geen buren!…

Daar tref ik dan mijn witte keukenprins en paard. Hij tilt mij achterop en samen kiezen wij het ruime sop. Zo af en toe steels achterom een kus, verraadt zijn passie. Hartstocht laat zich nog maar nauw bedwingen. En aangekomen bij het suikerzoet paleis Kan ik mijn pril geluk niet op en wil wel zingen.…

In mijn ogen schijnt de zon en speelt muziek Op gezichten tref ik, de vrolijkste mimiek En de bomen, die wuiven me toe. Ik voel me goed, maar toch ook moe. Interpreteren, door fantaseren Over de prachtigste meren. en een bootje, kabbelt blij, in de prachtigste meren, aan m'n zij.…

Manen later tot een grens gekomen tref ik een park dat mij door de inrichting niet kan bekoren, het licht te strak bevroren. Ik kies in het wilde weg zelf een andere kant...…

zonder kan zijn de contacten die wel zwak, toch sterk onmisbaar zijn voor ieder mens De betekenis van die contacten besef ik nu ineens heel goed de buren in de straat, die al zo lang mij groeten en ik hen ook terug de zus van een vriendin die met haar man bij Albert regelmatig boodschappen gaat halen terwijl ik daar dan weer een oud-collega tref…

Mijn niet aflatende jacht op het diertje heeft deels succes, ik tref hem even verderop aan, op de rand van het trottoir. Maar merkwaardig als het is: hij heeft een mobieltje in de hand. Omdat hij in gesprek is loop ik, uit respect, hem eerst even voorbij. Mijn God: hij spreekt Frans! En wie ik ook spreek: niemand die mij gelooft.…