Alle inzendingen over tucht OR vel

Een ontdekking dat in de goddelijke spiegel een eigen beeld ontstaat, want perfectie kent zo vele andere gezichten. ik tel het op de vingers de stuurloze klok van de haat of liefde of zijn deze in de tijd verjaard? ze is de energiebron van mijn verslaving bijeen vergaard, ik leef in het verdict van wit en zwart.…

Een loper kan het van een ander velen. Ziet ook de ander graag weer tot aan de nieuwe drempel gaan. Langs twaalf maanden van vele ronden kunnen vele voeten in het schaakspel van het leven naast elkaar bestaan.…

Rimpels en los vel alom, dat zag ik later in het spiegelbeeld. De knapste tijd was blijkbaar om. Maar toen bedacht ik, hoe mooi het is, dat ik dit nu nog mag zien. Want iedere dag is gekregen, kan een feest zijn bovendien. als bij toverslag trokken de rimpels weg, het vel zat ook weer goed.…

zwaarwichtig torst het zijn vele jaarringen. En beschouwd het als een van zijn zegeningen leven te verbinden onder zijn bladerdak. Het te beschermen tegen zon en regen en ander natuurlijk ongemak.…

Ik ben dol op zoute dingen zachtzilt vlees rouge van gloed ik word driest van pittige zinnen het maakt kruidig proeven zoet Ik ben zot op pikante vruchten snedige smaakvol door het vuur hartig schuimend zonder tuchten gepeperd door moesje natuur Ik ben wild met haar te heulen zeezout golvend peilloos roze en haar kuiten langs…

Ben je tekortgeschoten (in gebreke gebleven, nalatig geweest, laakbaar) op stuk van plicht, regelmaat, tucht, zelfverachting?…

Ook als ik zomaar iets vertraag slaat hij me met een stalen tucht bestraffend om de oren word ik opnieuw zijn slaaf.…

een zacht gebaar waarmee hij haar de stoeprand wees de knik, een hand het lachje van begrijpen toch wist zij zich van beiden nog de wijste er zijn geen woorden meer er is ook geen verzetten gevangen in haar regelzucht van rust de stille tucht voor buitensporig gaan hij had de naam van een charmeur kende kleur en…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

(voor Marianne Vos) Daar ging je temidden van vele andere rijdsters je gezicht verbeten en krachtdadig terwijl de kanslozen werden afgeschud als lastige ballast pareerde je maar voort trotseerde je de Boxhill en de striemende regendruppels de luiheid en onbekwaamheid van tegenstanders de priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg…

Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje _______________________________ DEAL OR NO DEAL Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt Met aanbevelingen voor Adema: Voor piekvervuilers enkel Canada Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…

Wij leven naar de tucht zo lang de roede slaat: De mens is allerbest wanneer ’t hem kwalijk gaat. ------------------------------------------------ Straks - onmiddellijk gevat - aangenomen dwee - gedwee, volgzaam gewisse - krachtige…

De weduwe van Windsor zucht Sinds hij zijn laatste adem blies Koestert ze een intens verlies Het rouwen is niet van de lucht Ze is pro puriteinse tucht Hult zich decennia in zwart Gebroken is haar vrouwenhart Negen maal droeg ze zedig vrucht Negen maal baarde ze nieuw leven Ze heeft geschiedenis geschreven Na ‘t heengaan van haar echtgenoot…

Die zich beperkt weet door de tucht; Van een leven waarop een hypotheek van een handicap zucht.…

Hij moet het volk brengen onder Gods tucht. Als er geen wolkje is aan de lucht, Spreekt hij van storm en donderbuien. Hij brengt de vrede die in Christus is… Maar met een lach waarin iets listigs is, Denken ze: laat die klok maar luien.…

haar leven is een streven naar perfectie ze kocht bij de chirurg een frisse neus haar oren zijn niet langer tweede keus de labia weer toonbaar na correctie de borsten, na een grondige inspectie, bestempeld met het keurmerk ‘desastreus’ zijn nu plots ongekend volumineus een liposuctie maakte haar weer sexy ze blijft haar lijf Spartaans met tucht…

Ik bereid me steeds voor op vluchten en tuchten geen vis meer te vangen zo voel ik me gevangen en ben vogelvrij.…

van de man die zijn simple things in een etude zingt voor Jellie maanvlinder de kunststofkoningin Vallende engel uit het noorden die dichter bij ons wist te komen in de stilte ongehoord was wat ontstond een scheppingswonder Dank, Titaantje voor je kussen en de vrijage zonder woorden Adieu Jellie et bon voyage au pays d'or…

Vele kilometers verwijderen onze lichamen Van een harmonie Onze harmonie, van kijken in je ogen Je hand strelend over mijn rug Lippen die vurig elkaar begroeten Dromend rij ik te snel Beelden van je gezicht weerkaatsen in mijn spiegel Je staat gebrand in mijn ogen Onze plaat op de radio Tranen van geluk Ik zie je morgen Tranen van verdriet…

de tochten van mijn vele levens…

Schrijven wil ik een gedicht waar ik mijn vingers van aflik indruk maken op jullie lezers me onderscheiden van alle meesters rijmen dichten alles zonder naam voor eer, glorie, alle faam ik kan gevoelens het best verwoorden daarin ben ik uniek de manier van schrijven, de techniek elke zin, elk woord, iedere letter vermoorden enkel, de droom…

Na vele jaren zijn ze elkaar nog steeds trouw, zó bewust van sleur…

Net nu, wanneer de werkelijkheid zich leek te ontbinden, als een traag dovende gloeilamp en ik het zoete duister zou omwinden, alle levensechte kleuren in het filmrolletje gevangen zetten, kwam daar het land van ooit terug. Daar, in dat landschap van wit licht, een oord van zeven eeuwen herinneren geleden, overkwam me het déja-vu dat er…

De lantarens spiegelen de ronde keien glanzend parelmoer de straten somber en verlaten de wieken van nachtmolens draaien op volle toeren in de denkovens wordt het vuur opgestookt ik zit achter mijn bureau zonder verwachting en geef mijn bloemen water…

Mijn handen trekken, mijn vingers branden nu ik mijn oude huid verlies, mij losscheur uit te strakke banden en jeuk krijg van ik-weet-niet-wat-precies. Ik wring en wrijf en lig te woelen, vlij mijn verlangen aan jouw zachte borst, kom weer open, golf van voelen en krijg verschrikkelijke dorst naar nieuwe woorden, vrije lijnen, verse vellen…

zelfs geen herfstblad voor de mond nam werd hij toegejuicht voor zijn nietsziende eerlijkheid zijn recht voor de raap voor de stoom uit zijn oren kreeg hij applaus en bis bis nogmaals maar elk eender deuntje gaat na een tijd vervelen tussen kilo’s scheldkanonnades stierf de dichter verbitterd en alleen niemand kon hem velen…

Ik was een kind, als velen met mij, en zal na dit leven voortleven in mijn nageslacht, wie, oh wie, had dit ooit gedacht?…

In het gelid staan ze verspreid Ik ben verrast, hun symboliek Is voluit spreken en public Met grote verantwoordelijkheid Ik maak me op en zal met vlijt Hen inspecteren, hoe een piek Op zondagmorgen, feeëriek Ik voel me een soort majesteit Ik zet mijn voet zacht op de brug De leuningen zijn te snel leeg Mijn erewacht is opgevlogen Toch…

zacht vallen vlokken haken in elkaar tot dromende gedachten die woorden verwachten uit de onuitspreekbare taal van stilte en rust maar vlaagjes wind verwaaien al de ijle tonen van kristal wit danst fel een eigen symfonie in bedekte klanken licht tot een schitterend winters vergezicht op een blanco vel…

van scheiding tussen blank en zwart Zeven of acht jaar later, werd ik langzaam maar zeker met mijn neus op de feiten gedrukt toen zwart-op-wit duidelijk werd dat rassenscheiding zich onge- breideld en ongehoord had voort gewoekerd op golven van onrecht Nooit te begrijpen dat zoveel mensen; mannen, vrouwen en kinderen het verdriet van velen…