166 resultaten.
wereld delen
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 193 o wereld ik wil over je heen vliegen
lopen door land
van vriend of vijand
door een vallei
met bloemen
zo paars
of geel
zoals alles
een geheel
o wereld
o zo mooi
geef ons een gooi
schud ons even wakker
laat het niet zo zijn
zo blauw
zo fijn
o wereld deel
geef een teken
of een gil
o mooi wereld
deel.…
Zij waren altijd samen
poëzie
4.0 met 12 stemmen 20.718 Zij waren altijd samen
als zij het verkeerd gedaan hadden
in de herfst
als zij in de lente lagen
als zij fietsten
want de zomer gaat voorbij
en de winter is niet eenzaam
als hij ziek was en in zijn hand
lag als een geschenk de ander
als zij ziek in bed lagen
en het bed de huifkar was
van hun vrees
als het bed de vallei was van hun…
Loenermark
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 47 Waar naalden wuiven
Schapen grazend in het nergens land
Jeneverbessen in vochtige valleien
De tijd mag even eindeloos stil staan
Hakhoutstruwelen eeuwen oud
Grafheuvels en hessenwegen
Het wild struint vertrouwd
Hier werd Willem Koestapel’s hutje gebouwd
Hij las de heide
In Veluwse woestenijen
Z’n kudde toevertrouwd
Hij was met de natuur…
Windmolen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 763 Drie bladen wentelen rond de as
gelijkmatig zuigen ze wind
in de gestroomlijnde koker
door een kluwen van kabels
verbonden met fijne mazen
het net dat verdeelt
Groene stroom is verwekt
in vallei of poldervlakte
De baron die zich wentelt in blauw bloed
zeurt over de vervuiling van de horizon
de meeuw die zijn vleugels zou schenden
Hij…
Witte magie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 183 Subtiele bewegingen
over de zin van het verborgene
ontstegen
aan het aardse gewoel
een Daphne in ballingschap
verlicht
de sombere valleien.
Zij schildert met penselen
van de eeuwige kleuren
op het palet van God.…
Val di Sole
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 705 Het bruisend licht
geeft de vallei van de zon
een sprekend gezicht.
Helder water uit iedere bron
stromende gezondheid
op een langer leven.
Straten, pleinen en balkonnetjes
vrolijk groet iedereen buongiorno
golvende haren en flirtende japonnetjes
Monclassico, Carciato en Dimaro.…
Tot jij versteende
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 238 lang deelden we
de bergen samen
kiezelden op
helling en vallei
onderscheid
kenden we nauwelijks
wij kwamen van
dezelfde rotspartij
tot jij versteende
in gedachte roem
stilstond als huis
en mij tot gruis benoemde
nog zeil ik
keer op keer
kaats tegen de spiegel
van het laaggelegen meer
waarin de schaduw
van jouw donker en
hooghartig…
GEGEVEN HEERLIJKHEID
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 816 Mantasca saliber
stille vallei
verstoken van water
gapende kloven
adem je stof
in longen,
die smachten
overheersend
een rots
zuchtend
onder genadeloze zon
Nisolgar paflar
tintelende oase
kameleonachtig groen
vertedert
in hunkering
naar beroering,
die rimpeling
veroorzaakt
dorstlessende verzuchting
Malata tunka
gegeven heerlijkheid…
hoogmoed voor de val
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 683 hortende tonnen grijs,
slenterend op trompetgeschal
slepen hun aangeslagen tanden
naar een nakend einde toe
de Alpen rijzen – sneeuwig nog, sereen –
en bergen hun stijgende lijnen in dalen,
weidse valleien; hopen op het ijs en steen
een bevroren vloed van weggeëbde dieptes
blauw als de blakende einder
het gekrompen harnas kraakwit;…
Schrijf me niet over poëzie
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 352 maar geef me
een passende jas
met een sluiting
die me ruimte laat
vrijuit te inhaleren
als in een vallei
ongerept en uitgestrekt
waar ik mag struikelen
over stenen die uiteindelijk
treden blijken te zijn
naar de verheldering
van zuivere vocalen
die me als een bergstroom
accompagneren
zonder ooit te verwateren
daar, op nog nooit…
Het wezen der poëzie en de donkere dagen voor Kerstmis
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.109 De vraag bleef hangen
in de schemering
die het ouderhuis opslorpte,
de vallei toedekte,
aan de rivier van mijn jeugd
haar glans ontnam.
De duisternis viel snel
op deze donkere dag
voor Kerstmis.…
Avond
gedicht
3.0 met 28 stemmen 10.350 Soms klonk over de vallei het denkbeeld van een stem ten tijde van het avonduur
als de lucht al leeg was, het onderworpen land
waarin niets sprak, de weg die met de ogen volgbaar
liep in alle stilte langs loofbos van het buiten
en in de ruimte boven aarde - klokslag negen uit de toren van het gat
dat naast zijn akkers ligt en weiden
en zijn bongerd…
Als golvend graan
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 242 Haar ogen boetseren
een droombeeld
geven het een hart zo
onstuimig als de branding
van de zee
ogen als sterren
een warme lach
als een gouden horizon
een haarkleur als golvend graan
in het zomerse zonlicht
mocht ze hopen
ooit in deze droom te lopen
dan zou ze onwankelbaar gaan
in de vallei van de liefde
heel zacht fluistert de wind…
Bij de juiste bocht
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 266 Een vallei uiteenlopend van een lach tot een traan
Sta ik bij de juiste bocht met een opgeheven hoofd.…
Ik hoor hier niet
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 314 wis
zoals dat kan met zo'n foto app
tegenwoordig
zie ik mij zitten
heel hoog in de lucht
hoger dan des vogelen vlucht
een aangeklede animalie
afstekend tegen het
sprankelend zwart van de statige sterrenhemel
met m'n bril
ik hoor hier niet
is het enige wat ik kan denken,
ik vlieg niet op eigen kracht
zoals die condor in de vallei…
Heee
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 278 heee … je lacht
wat ik heb gezegd
weet ik niet meer
verstomd kijk ik
naar je
veranderde gezicht
als het zich
opent
voor mij
als een vallei
vol rijpe druiven
die geplukt
willen worden
als een koele schaduw
die eindelijk
zonlicht wil zien
als een vlinder
die z´n vochtige vleugels
aarzelend openvouwt
als een lauwe lentewind…
hoogmoed voor de val
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 586 hortende tonnen grijs,
slenterend op trompetgeschal
slepen hun aangeslagen tanden
naar een nakend einde toe
de Alpen rijzen – sneeuwig nog, sereen –
en bergen hun stijgende lijnen in dalen,
weidse valleien; hopen op het ijs en steen
een bevroren vloed van weggeëbde dieptes
blauw als de blakende einder
het gekrompen harnas kraakwit;…
Schrijf me niet over poëzie
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 357 maar geef me
een passende jas
met een sluiting
die ruimte laat
vrijuit te inhaleren
toon me jouw vallei
ongerept en uitgestrekt
waar ik mag struikelen
over stenen die uiteindelijk
treden blijken te zijn
naar de verheldering
van zuivere vocalen
die me als een bergstroom
blijven begeleiden
zonder ooit te verwateren
daar, op nauwelijks…
Lief Valentijnsgedicht
hartenkreet
2.0 met 39 stemmen 3.595 de wind koralen weeft
door de gewelven van de nacht
Blauwbloesems zacht sluimeren
in de boezem van het woud
Zoals het leven weer ontwaakt
in de zomer van de wereld
De gloed van schoonheid straalt
in de spiegel van heldere ogen
Zo verlangt mijn zijn naar jou
als naar een glimlach
broos en teder
een warme zonnestraal
boven een verre vallei…
Achter dit woord
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 208 achter dit woord
ik ben jouw stilte boom
laat vallen die winter
kom met de dagen van weleer
toen we koeien in de regen zagen,
en mannen in de regen zingen
achter dit woord van vlakte
verlang ik diepere wijsheid
dan ooit onze liefde,
en alle vriendschap die er over is
in groter voelen, kleiner beleven
wil ik jouw emotiegewoonte
de vallei…
Mijn laatste dag
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.418 kwam het generlei
alwaar ik werd opgewacht
Op die laatste dag van mij
wilde men afscheid nemen
Tranen vloeiden er ook bij
ik kende amper problemen
Op die laatste dag van mij
zag ik naar ’t hemelgewelf
Elkeen daar keek toch blij
het is er zalig, zeg nou zelf
Op die laatste dag van mij
op mijn allerlaatste nacht
Zweefde ik van deze vallei…
Tijdspanne
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 84 Ik liet de gebouwen,
de musea, het eten,
de oude mensen, de valleien,
de rivieren en de glinstering op het water
zien waartussen hij ook allemaal was geweest
toen ik daar met hem
in gedachten communiceerde
En hij keek af en toe,
al append,
naar de bladen
die ik omsloeg
Ja, mooi land, zei hij,
kun je goed parapenten.…
Dit spektakel
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 68 jij kunt als
enige regen
de zegen geven
zijn kleuren
laten opspatten
in het neerkomen
tegen de rotspartij
er is geen
zacht sissen
maar wel een
opstijgende
warme nevel
die regenbogen
naar aarde trekt
jij hebt de
zon doen schijnen
wiens licht in
zomerdruppels
wordt gesplitst
die watervallend
donderen naar valleien
het is geen…
Liefdesvallei
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 324 ik je vroeg
om een antwoord in de nacht
hield jij jouw adem in
om niet te voelen
hoeveel ik van je hield
vroeg je me
of ik alles om wilde keren
wildernis en beschaving
vertrouwen en lust
omdat het donker was
wat je me vroeg
deed ik uit gewoonte
het licht aan
om te zien
hoe ik naar de keuken liep
waar het nagerecht klaarstond
om jouw vallei…
Reis door de woestijn
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 35 We zijn nog maar net vertrokken
of ik verlang alweer terug te keren
Mijn leven is een onvoorspelbare reis
over steeds dezelfde wegen
De vertrouwde halteplaatsen glanzen
op een afstand, zuiverder dan ter plekke:
valleien van liefde, verwondering en kennis
die ik graag bezoek, en…
Kernvlucht
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 557 vraagt
berustend haar vleugels te vouwen
om het zielschrijnen teer te omdonzen
met een zwachtel van vederverlangen
waardoor smorende zuchten gevangen
een gezang van melancholie gonzen
doch zij strekt zich tot waken beslist
verwerpt verlichtend de mantel der nacht
zweeft aan de tijdloze grenzen voorbij
naar d’eeuwig lokkende groene vallei…
Als een vogel zo vrij
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 1.892 Als een vogel zo vrij
overstijg ik al mijn zorgen
Vanaf vandaag zet ik alles opzij
kijk uit naar de dag van morgen
Als een vogel zo vrij
zweef ik op de wind
Over bergtop en vallei
waar ik rust en vrede vind
Als een vogel zo vrij
spreid ik mijn beide vleugels uit
Vergeet al mijn tobberij
voel de frisse wind op mijn huid
Als een vogel…
Schelpengruis
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 188 Over toppen van de
duinenrij, stampt ze haar
schelpen vrij, de winden
borstelen de taaie helm en
het korte haar, geschoren
door het jagend en golvend
wateroppervlak, waarvan de
meeuwen waren opgestegen,
zij zweefden met elkaar naar
een hogere vallei en naar de
verre uithoeken van de zee,
in geen kwaad berust, zonder
aanstoot van…
Flagrant
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 154 Montmajour' is
in tijd van woede gecreëerd
Net als dagelijks de zon aan
het eind van de dag
Gelijk in alle oceanen
leven gaat, maar niet de zeester
wordt dus Van Goghs werk gewaardeerd
Kleine, verwrongen eiken op een
rotsachtige heidevlakte
Met op de achtergrond ruïne
zeer professioneel gekwast
Met prachtige korenvelden
in mooie vallei…
Gakken
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 211 Het valt uit de lucht met een vlucht
van ganzen, op weg naar groene verten, naar de vallei.
Burlen, wat bronstige herten doen, lijkt evenzo onwerkelijk.
Lang getwijfeld aan de juistheid van dat woord.
En het bekt niet, burlen. Of je moet een hert zijn.…