Netgedichten

netgedicht (nr. 17.087):

Schrijf me niet over poëzie

maar geef me
een passende jas
met een sluiting
die ruimte laat
vrijuit te inhaleren

toon me jouw vallei
ongerept en uitgestrekt
waar ik mag struikelen
over stenen die uiteindelijk
treden blijken te zijn
naar de verheldering
van zuivere vocalen

die me als een bergstroom
blijven begeleiden
zonder ooit te verwateren

daar, op nauwelijks
bewandelde wegen
wil ik de sporen zoeken
die je achterliet
tussen het onkruid

nee, schrijf me niet
over poëzie
maar dicht me een jas
met open ogen