4265 resultaten.
Schrijven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 72 Zal ik nog één keer schrijven over de dag
die bijna voorbij is?
Zal ik schrijven over de wind en de meeuwen?
Over het blauw van de lucht en de wolken?
Zal ik nog één keer schrijven hoe
onze stemmen weerklonken?
Hoe wij onze namen schreven
vlak bij de zee toen de zon ging dalen?…
Van de brug af gezien.....
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 215 Vergeefs begeerde zekerheden,
beroofd het hart van een nauwe vrede
van de brug af heeft dit geen gewicht
als die is opgehaald, is dat met een rede,
het herkent de vele vormen, argeloos
is het vergezicht, het speelt met troebel
water, er was geen verleden meer,
maar ook geen later, een oneindig
spel verbindt de tijd, maakt zich
meester…
een leven verder
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 440 ringloze vingers krabben
de weggedroomde uren
van mijn mager gebeente
wanneer ik mezelf zie
langs dode bomen en
het vergezicht nog verder
dan het veld
dat doodstil ademhaalt
of later, de regen
hol door het lachen
van gebroken tijd
tot de avond komt
en zijn tocht voltooien moet
op mijn kromgebogen rug
voor een nacht vol stormen…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Verzwegen panorama
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 232 Welke stilte doet ons spreken?
Is het de stilte die woorden geeft?
Of geeft het spreken net zichtbaarheid
aan het geluidloze?
Ik luister. Niemand laat zich onafgemeten zien.
We ontmoeten elkaar tussen verzen.
Vreemd. Je zegt niets. Ik ook niet.
Misschien gebaren je ogen of je lijf.
Ik probeer te voelen, aarzelend, onderzoekend.
Op…
vergezicht
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 779 nog koeler
dan het vensterglas
klaarder
dan het lopend water
vang ik
het bevend licht
vanochtend
in een vergezicht…
Vergezichten
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 563 Meeuwen verliezen zich
in beeldende wolken
vormende een stoet
van witte vergezichten.
In de verte zinkt de zon
in zee, in nacht, in andere handen.
En de regen, zij valt
met regelmatige tred
op het ritme van haar hart.…
Vergezichten
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 123 kunst van de wereld
oefent aantrekkingskracht uit
op een vrij uitzicht…
Vergezicht
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 311 En alle ogen richten zich op de man die
op de persconferentie van de grote bergbeklimmer
gevraagd heeft: en als je eenmaal boven bent
wat ga je daar dan doen?…
Vergezicht
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 100 Ranke zwanen
hals aan hals wadend
in wolken luchtende
uiterwaarden
welt het water wijd
de zwanenzang
in stille huid het water
de halzen onder
het spiegelende oppervlak
avondlicht op witte huid
wind waait weg in een
vederlicht vergezicht
de dag is gaan liggen
in het laatste avondlicht
verstild in magisch geluid.…
Vergezicht
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 337 Tijd is jouw stem, die een deken legt
van woorden, zinnen en betekenis
Wij ontmoeten, gaan uit elkaar
twee trams in de nacht passeren
Waar ben jij dat ik slechts kan reiken
mijn hand tast naar een herinnering
Jij met een dunne sluier om je heen
geeft licht als een vale, verre maan…
Vergezicht
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 493 Vergezicht.
Over land ontwakend morgenlicht
nevelt mijn adem grauw
overdekt de welige mensengroei
met een deken van rouw.
Gelaten.
Stromen woorden uit met troost
overladen monden
in lege ogen woekeren
tranen mijn diepste wonden.
Ik draag met jou
mijn liefde voor
het leven waarin ik alles
samen met jou verloor.…
Vergezicht
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 507 Vanuit haar stoel
dicht bij het raam
kijkt ze over de velden,
weerspiegeling van
braakliggende akkers
achter haar ogen
waar oude bekenden
ooit verwaaiden,
haar gelaat
bleek en verlaten,
het licht dat langzaam
achter de einder verdwijnt.…
VERGEZICHT
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 57 Wolken zijn diep zwart:
de einder vol avondrood
glanst des te sterker.…
Vergezicht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 282 Maar als je jezelf nog niet begrijpt
is er een vergezicht in je eigen hart.
Want jij bent minstens even duizelingwekkend
als de kosmos in al zijn verten.
Achter de sterren in jouw hart verborgen,
is een veld vol met wilde bloemen.
Ze zingen van geluk onder duizend zonnen.…
Vergezicht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 396 Vensterbank die voor
Het eerst warm aanvoelt
Voorjaarsgeur die bij
Ons binnendrijft,
Onuitsprekelijk mooi
Vergezicht dat bij
Ons binnenkomt - betoverend
Berglandschap dat met het
Meer dat tussen rotsen
Hangt voor 't eerst
Zichtbaar wordt
Oggebbio, 1 mei 2013…
Vergezicht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 95 de stem
komt uit de wolken
hier beneden is het niet
serafijnen dalen af
langs blauwe bergen
fonteinen van licht
een vergezicht voor een
donker land
opgesloten en dicht…
vergezicht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 157 het is de
vloeiende droom
die je over het
diep gevoelde
leven voert
het vergezicht
zal helder en
onuitwisbaar zijn…
ik spot met oneindigheid
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 441 Leven het is iedere dag anders een panorama.
We passen onze tred aan om ruimte te geven
als we wandelen, dagelijks denken over het leven
hoe kunnen we anderen en onszelf iets geven.
Wij worden tegenwoordig oud en mag verdriet nog
er is geen echt geluk zonder verdriet het mag er zijn.…
Mantel aan Jas
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 72 Voor M. L. R
Wat hebben wij ontzettend veel gemeen
De zware, onderdrukkende gebeden
Wat wij met onze knuffelberen deden
De kleine dorpen, God die niet verscheen
Een dierbare die op een dag verdween
De plannen om te vluchten die wij smeedden
Wat hebben wij ontzettend veel gemeen
Een keel tot aan de rand gevuld meteen
Toen bleek dat Sint…
wachten op het landschap
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 551 de avond
braakt schapen
in een slapen uit
dwaalt over het land
en steenhopen van stilte
ik breng een laatste vergezicht
- daar waar ik niet woon -
laat leegte los, de aarde
en de eenzaamheid
alsof de nacht al weet
tot hoever ik zal
geraken
wanneer jij naast me ligt
in de verte van het licht
en in
het trage rood
van…
Werner Tübke
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 86 Wat door de Duitser Tübke is gemaakt,
Het Panorama in Bad Frankenhausen,
Verkrijgt in Zwolle een terecht applaus en
Waarschijnlijk is dat het ook u goed smaakt.
Het werk is (op een schaal van 1 : 10)
In de Fundatie tot half mei te zien.…
Evalutie
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 62 De grondslag van de waarheid
Is de Evalutie Matrix
Doe af uw oogklep van de Mannenmacht
Geniet van 't vrije zicht
op 't panorama
Van de Menselijke evolutie:
De dwaalweg van de mannendominantie
Het lot dat Homo Sapiens ons bracht!…
taal schiet tekort
netgedicht
2.0 met 41 stemmen 7.357 waar contouren
kleur willen bekennen
want hoe
schilder je met woorden
een vergezicht
hoe giet je
Oostindische inkt
uit in vriendschap
taal schiet tekort
waar een penseel schittert…
Zonder één dag ouder te worden
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 272 Gesprek waar geen woorden
Voor nodig zijn -
Samen genieten van het
Hemels vergezicht dat
Zich hier aan ons ontvouwt
Zacht zonlicht dat de
Bergen in de verte kust
En zelfs de laatste
Hooggelegen sneeuw
Weet te verwarmen
Kabb'lend water van het
Meer dat ons verzen zingt
Omgeven door olijfstruiken
En een terras dat een dak…
Een leven kent zijn vergezichten.
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 92 Een leven kent zijn vergezichten.
Mooie plaatjes op afstand waar
het verlangen nog niet is gestrand.
Waar de ogen zich koortsachtig op
hun doel blijven richten;
ver van huis in een schijnbaar
ander land.
Een leven kent zijn vergezichten.
Het gras lijkt er altijd groener
om het anders kunnen doen.
Onbereikbaar lijkt het veelal.…
VI - van de jeugd - 1890
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 85 een donkere trap
en daar draven huzaren
door het panorama
in een rijtuigje
met grenadiers en jagers
muziek door het bos
ik - zei de mus :
schoot hem een pijl uit mijn boog -
hij weigerde mij
onthoofde graven
van egmont en horne
zijn onuitwisbaar
hollandse graven
van over de zuiderzee
teruggedreven…
meloenen
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 548 de vergezichten
worden zachtjes besproken
geur van meloenen…