inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 38.843):

Vergezicht

Tijd is jouw stem, die een deken legt
van woorden, zinnen en betekenis
Wij ontmoeten, gaan uit elkaar
twee trams in de nacht passeren

Waar ben jij dat ik slechts kan reiken
mijn hand tast naar een herinnering
Jij met een dunne sluier om je heen
geeft licht als een vale, verre maan


Zie ook: http://taichivanstani.punt.nl

Schrijver: Stanislaus Jaworski, 27 april 2011


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

2.7 met 7 stemmen aantal keer bekeken 439

Er is 1 reactie op deze inzending:

Hilly Nicolay, 14 jaar geleden
Een moment van warmte en licht.
Prachtig verwoord.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)