2212 resultaten.
Over vergift.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 364 Dit geschrift
gaat over vergift.
Het is raadzaam misschien
dat we in gaan zien
dat je je, al etende, vergift.
Let daarom op dat gewassen,
voor bereiding, secuur worden gewassen.
Anders moet je jezelf later vergeven
dat je je lichaam hebt vergeven.…
Oud en nieuw
snelsonnet
3.0 met 69 stemmen 4.512 De mens is mooi, maar dat duurt maar heel even,
Want op een kwade ochtend staan wij op
En zien dan in de spiegel onze kop
Die lelijk is getekend door het leven.
Die angst die ons voortdurend parten speelt
Is door Joesjtsjenko treffend uitgebeeld.…
[ Niets is zuiverder ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 22 Niets is zuiverder
dan gitzwarte asresten –
van een liefdesbrand.…
oh welk een gruwelijckheyt
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 1.679 oh welk een gruwelijckheyt
dook op uit het Leidsch archief
Goeie Mie zeer geliefd wief
in de hele stad zo bekend
als mens van hulpvaerdigheyt
bij arme zwaar zieken present
teer en zacht bijna zelfs voor nop
zorgzaam en attent bij hun getob
Mie's tante lag lijdend te bed
haar vertrek leek aan te staan
ja zie daar kwam de Goeie Mie
met…
De smaak van as
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 1.829 De dood heeft haar masker gemaakt
en niets vergeten wat ze met haar
ogen niet kon
vergiftigen
of
veranderen
in de
droom die
haar nachtmerries
alleen in
schuldige
spiegels
voorbij
liet gaan…
Als je denkt: "ik ben verslagen".
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 6.275 Als je denkt: "ik ben verslagen",
is de nederlaag een feit.
Als je denkt:ik zal niet versagen",
win je op den duur de strijd.
Als je denkt: "ik kan het niet halen",
is de tegenslag op til,
want het overslaan der schalen,
hangt voornamelijk af van wil.
Moedelozen gaan ten onder,
door hun twijfel, door hun vrees.
Vechters winnen, door…
Mijn wilde haren
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 167 kleurend danst licht
op haren die vallen
het gezicht ontbloten
zij zijn gezwicht
voor het ontbreken
van evenwicht in levenstijd
de strijd woedt nu
op alle fronten tegen
een vergiftigende groei
hoop alleen dat ik
mijn wilde haren
voorlopig nog kan sparen…
Barri Xines
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 384 De hongerige nacht
ontbloot zijn neon tanden;
zure ademwolken
vergiftigen de stad.
Achter flinterdun glas
is het uitpuilende blauw
van dijen
in netkousen zichtbaar,
verstrikte mannen
happen naar lucht
en staren blindelings
op hun eigen reflecties.…
Alaba.
poëzie
3.0 met 2 stemmen 461 rep-je nu,
uit de klaver,
hu!
Alaba!
alaba!
Sterre, u slaat er
't kalf te zwaar;
'k zie 't, ge gaat er
naar.
Alaba!
alaba!
Lies wacht Deesten
aan de poort....
Toe, mijn beesten,
voort!…
zoals verwacht
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 892 addergebroed aast zwak
klein brein omhelst de nacht
onheil aanrichten is hun vak
en hun losmakende kaken
vergiftigen knarsentandend
de boreling die ik u bracht
wat kan ik meer verlangen
van een zigzag-getekend dier
ik noem geen cijfer
maar ik wrijf er
met plezier
vrolijk een tien in, 6+4
slangen moet je stangen…
Langzaam
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 248 Hu? Waar naartoe?
Naar langzaam.
Dat ligt ergens tussen hollen en stilstaan in.
Juist. En dan?
Dan ga ik van langzaam genieten.
Langzaam heeft namelijk alle tijd.
Om te ruiken, om te lachen, om bang te zijn.
En langzaam is de hele dag geopend.
Ik ga vandaag naar langzaam lopen:
drie stappen vooruit – één stap terug.…
Lachen
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 421 Ik voel de kriebels in mijn buik
het borrelt nu naar boven
en dat het niet besmettelijk is
kan ik je niet beloven
Een eerste hi borrelt in mij op
en ook de ha komt er al aan
maar ook een ho, een he, een hu
zitten nu al bovenaan
En daar komt de eerste ha ha ha
en alles schudt nu mee
Het is niet meer te stoppen
deze eindeloze schaterzee…
Biomassa
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 69 met
miljardensubsidie
vervuilen zij nog meer
dan steenkool van weleer
er niet bij nagedacht
dat er miljoenen bomen
en struiken moeten komen
om co2 uitstoot in te tomen
voor het klimaat
is deze jonge aanwas
nu al veel te laat onder
de huidige stikstofdeken
die het leven vandaag
de garantie van een
minimaal vijftig jarige
vergiftiging…
Tsunami
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 899 Genoeg valse verkiezingen
En dioxine-vergiftigingen
Genoeg valse verwensingen
En rode daden na zwarte woorden
Genoeg valse oplossingen
Na misplaatste analyses
Genoeg onverenigbare doelen
En heilige offers
Na de rampvloed rest de schade
Die de hele wereld schokt
Maar de golven spoelen tijdelijk
Onze eigen zonden weg…
Voor Altijd Gedoofd
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 770 in de onderzoekskamer van de dokter
vond hij de waarheid voor zijn
klachten, een maskerende valkuil, die
hem decennialang sluipend heeft
uitgehold, door een vergiftiging die
zijn lichaam beroofde van zuurstof en
volledig uitputte, de ultieme prijs
voor een dodelijke verslaving.
in de afgrond vond hij het antwoord,
hij werd wakker!…
jij bent het
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 3.543 die een moedertje zo laat wenen
haar schouders zo laat schokken
in troosteloos verdriet
jij bent het die in elke straat
en in elke kantine
van zich laat spreken en zelfs
angstige kinderen weten ervan
jij die elk orgaan kan vinden
om te vergiftigen met je stuitende adem
jij bent het hè duivel?
jij bent het altijd al geweest…
Silentium
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 427 Hoe dat woord in het Frans
en Engels hetzelfde geschreven
bij uitspreken anders klinkt
in het Nederlands stilt
In alle talen vinger
voor de mond en zucht
sist door het lawaai
om aandacht vraagt
zich kennen laat
kronkelt als een slang
Tong uit de mond
geurtjes proeft
warmte van aanwezigheid
over wurgen en vergiftigen peinst
In de…
Mens op planeet aarde
gedicht
2.0 met 85 stemmen 16.518 Europa, Azië, Afrika - ik verzamel
continenten werkgewijs - ik wijs
toerisme af en waan me werker
in een wereld die naar rotting stinkt
ach, hoe mooi de sterren, hoe onbedorven
de planeten waar nooit mensen waren
met machines die aarde vraten, wateren
ontvisten en vergiftigen, ja voordien
'k zou me moeten schamen, 'k zou
zoveel excuses…
Ademnood
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 337 namen
een vraag meneer, voor U, voor en haar
in ronde kring ja, zegt U het maar
hoe denkt U over dit, en dat
hoe gaat dat in die grote stad
na jaren van besturen
althans zo moest het lijken
komt hij nu hier eens kijken
meneer Cohen kunt U mij zeggen
hoe denkt U, dat nu uit te leggen
nou mevrouw U vraag is helder
ik zal U zeggen:
he..hu…
Schermutselingen
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 113 De dwingende beeldschermen vergiftigen de
vrije zielen en bijna niemand durft nog
diep in de ogen van de ander te kijken.
Ten tijde van de magische toverlantaarns
had men geen benul van de negatieve effecten
op de lange duur. Toen hadden de schermers
hun zwaarden in die projectielen moeten steken.…
in bloeien voor de dood
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 325 in een graf vol bloemen vindt
de dood haar aards bestaan
ze staat een levenlang te bloeien
te wachten op verlaten gaan
je lachte om de snelheid
die botste met beton
het rode bloed dat stolde
na de sprong van het balkon
ontkende de depressie
die je naar beneden zoog
liep weg voor de vergiften
die de ander op je spoog
groeide…
waar woorden beten zonder tanden
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 468 ramen dubbel glas
de wereld was er pas
toen jij haar binnen bracht
de lucht in scherven stak
wind in rinkelende stukken
de vloer zijn bodem gaf
het was de kooi
waar ogen zonder mededogen
je ontkleedden zonder handen
woorden beten zonder tanden
en de glimlach die nooit miste
bij het spuien van vergiften
gevangen in een lijf
je geeft…
Ergens daar...
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 572 Ergens daar lag het antwoord,
veredeld in het aardse as
Zo zeldzaam als ik nu pas hoor,
die speld in het hooi of gras
Zo mooi zo blinkend benoemd,
naar het wijze levenstoneel
Kleuren vergift, geprikt geroemd,
die ene glans, roestend donkerfluweel
Het blinkt harder, scherper, pardon,
wakker paraat in onbekende uren
Zoekend in schaduw naar…
een graf vol bloemen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 826 in een graf vol bloemen vindt
de dood haar aards bestaan
ze staat een levenlang te bloeien
en wacht tot ze gelaten gaan
je lachte om de snelheid
die hard botste met beton
het rode bloed dat stolde
na de sprong van het balkon
je ontkende de depressie
die je naar beneden zoog
je liep weg voor de vergiften
die de ander op je spoog…
bloeide bloemen voor de dood
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.011 in een graf vol bloemen vindt
de dood haar aards bestaan
ze staat een levenlang te bloeien
en wacht tot ze gelaten gaan
je lachte om de snelheid
die hard botste met beton
het rode bloed dat stolde
na de sprong van het balcon
je ontkende de depressie
die je naar beneden zoog
je liep weg voor de vergiften
die de ander op je spoog
je…
Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven
poëzie
4.0 met 27 stemmen 2.270 Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven,
Ik zelf ben de Profeten, ben de Wet;
Ik heb geen Christus nodig, die mij redt;
Mij hoeft geen God mijn zonden te vergeven:
Vergeven wil ik Hem, die heeft geweven
Van goed en kwaad 't verraderlijke net,
En, Kruisspin, Zijn vergift'ge scharen zet
In de angst'ge ziel, ondanks haar spart'lend beven.…
beklonken
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 91 der liefde, geen schennis
aan de deugdelijkheid van de mens
bekomt nog aansluiting met de
klankkast van mijn humeur
het is besloten en beklonken
in een sfeer van gehaaste
diep gewortelde gedachten om
geen haattaal te zaaien in
de lege hoofden van hen die
ten aller tijde de gevonden spijkers
bij laag water gebruikten
om het bloed te vergiftigen…
Denken zij slechts in kwaad
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 183 Voor Cyp; 2008 - 2023
Subtitel: Anoniem gedood; vergiftigen staat gelijk aan martelen
Cyprus kent veel soortgenoten
Voor jou en jouw maatjes echt een walhalla
Jij was hier best populair
Thuis in Nederland eveneens
Jij was speels, stoer, 'n leider
Nam menigeen op sleeptouw
't Zal nooit meer gebeuren
Daar jij (b)lijkt te zijn vergiftigd…
Weer op weg
netgedicht
1.0 met 316 stemmen 39 ik schreeuwde
mijn eenzaamheid
tot rode heuvels
van zand die de
band met bloed
bezegelden om
het bezit van
dat speciale stukje
van het heilig land
zover ik keek
glooiende lijnen
die het voelen
van stervenspijnen
minder scherpten
dan de fragmenten
van drones en
bommen met
vergiftigend stof
van de vernietigende
inslagen van talloze…
Wereld
poëzie
4.0 met 24 stemmen 3.058 De wereld is vergift met wroegen ende knagen,
Vol stege wrevelmoed en vol hovaardigheid,
Vol ongebonden zucht en vol kwaad-aardigheid,
Vol zonden opgehoopt, vol opgehoopte plagen.
O harten die nog zijt van hare strikken vrij
Vliet verre van dees trouw- en liefde-loze prij
Al is ze nog zo schoon versieret en bepereld.…