76 resultaten.
Tussen avondrood en morgengroen
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 449 de nacht wacht niet
kust slechts de randen
van het avondrood
om blozend aan
te vangen
langs die randen loop ik
de dag nog wat te rekken
tot onverbiddelijk het licht
tot schemering zal doven
kleuren verzoenen zich
met elkaar, rode klaprozen
verkleden zich in het zwart
en nestelen zich in het
grijsblauwe decor
ik zie de vergrijzing…
Doen alsof
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 694 Wat is geloven anders dan doen alsof
de liefde zeker wint, al is er haat
en ergernis, twijfel en vergrijzen.
Wat is geloven anders dan doen alsof
dit grote, machtige bestaan ten dode
ten slotte toch nog zal verrijzen.…
Verjaren ~ Voor Inez ~
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.870 als je haren
gaan verjaren
en de jaren
gaan ontwaren
wetend dat wijzen
gaan vergrijzen
en de leizen
gaan bewijzen
dat wanneer
dagen gaan verjaren
deze tweeling wijsheid
heeft weten vergaren
over deze
en aan gene zijde
vol reine liefde
omhelst zij beide
als je haren
gaan verjaren
weet je waarom ze 't mooist
voor het laatst…
Weemoed
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 205 Strelen mijn ogen weemoedig
de laatste kleurrijke herfstdagen
tot de vergrijzing zal gaan winnen.…
Geweest
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 307 is iets om terug te kijken
Wat je ooit had, was een geest
dat zal in je toekomst blijken
Vergeet me maar, net als iets naars
en denk niet aan m'n pijn
vraag je af na al die maars
of dit zo zou moeten zijn
Bedenk, hoe of het voor me was
mijn liefde te moeten bewijzen
terwijl je uiteindelijk wist al vast
dat wij niet samen zouden vergrijzen…
Het laatste blad
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 114 ik was
het laatste blad
dat de herfst
bijna liet hangen
heb met
bladeren geruiseld
een zomer lang
alle koelte gevangen
stormen getrotseerd
zag takken breken
waarvan het einde nog
niet was geformuleerd
nu somberend in een
wereld vol vergrijzen
donkere dagen die
in de ochtend al verijzen
ik val en vervolmaak
het kleurig…
Zomeravond- verlangen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 170 De oranje gloed achter de bomen
kondigt de avond aan
door geruisloos zachte schemer
is geen donker of licht
Witte zwanen statig
vergrijzen in het niets
het water met lange stroom
vloeit naar de einder
De kelken dichten hun hart
wat blijft is de geur
stemmend geroezemoes
verstomt, de stilte valt
de schakering regenboog
tinten, als…
een leven lang liefde
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 396 liefde is groei
en samen rijpen
vanaf het eerste vleugje
tot woordeloos begrijpen
liefde is
seizoenen samen reizen
door lentegroen en zomers goud
door herfstig storm en winters koud
is samen stilletjes vergrijzen
liefde is het gevoel
dat altijd was en is
ergens diep van binnen
zonder einde of beginnen
zonder eis of norm
en in…
je slankevingerhand
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 274 je komt met handen wit
kleurt in overwegen
hebt zoveel gegeven in een
tijd die je niet eigen was
gewoon op voorhand
van goed leven ging
jij voor alles in gezin
en met de kinderen beleven
jouw belang was
even zwart op het behang
en spreekt met wit in
een langdurig niet begrijpen
blijven was steeds meer vergrijzen
je slankevingerhand…
Mooi 2
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 275 En de stroom der rivier stokt en kleurt zich rood
De duikelaar duikelt vleugellam in het water
Aan de oever getuigt een verdroogde bever
Bomen vergrijzen, zwart is het lover wat bleef
Geen nieuwgeborenen die diamanten oogsten
Schril klinkt de panfluit als de merel sterft
Het geschonken virus tiert vraatzuchtig rondom
Een vrieskou meldt zich…
PROSPERITEIT
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 169 ontroerd
Boven novemberweide
Ik wijk niet van zijn zijde
De doodsdrift is ontvoerd
Met peperkoek gevoerd
Niemand kwam tussenbeide
Zij kreeg een vrijgeleide
Die knibbel knabbel koert
Ik voel me, hemel, zo content
En kijk u zielsgelukkig aan
Skeletten vol ontbladering
Staan met mij in omkadering
Van grenzen in een nieuw bestaan
U, snel vergrijzend…
VRIENDIN
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.167 je bent geen plaat die ik kan kopen,
draaien of afzetten wanneer ik wil
Gelukkig maar:
want platen slijten,
vergrijzen en verbleken
en worden snel onzuiver en beduimeld....
Het is bij jou als bij goede muziek,
die inspireert en onrustig maakt
elke keer weer..............!…
Sedona
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51 In sluiers onzekerheid
sta ik op mijn balkon
de stenen verschieten
vergrijzen achter een bui
en zakken weg in de schaduw
van zwarte wolken, ik wacht
op dampende opklaringen
die weer kleuren schieten
in mijn stille huis
De dag heeft veel tijd
en al die tijd sta ik hier moe
hard te werken, emoties
heen en weer te kaatsen…
zonnig papier
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 92 ik heb met
schaduw op
zonnig papier
contrast geschreven
scheidingslijnen
zijn fel maar
later loopt de inkt
opdrogend dood
venijnig bijt zij
stukjes licht in
wat langzaam
vergrijzend zicht
waar in overgang
zwart en wit
ieder nog gaan
voor eigen belang
verre contouren
scherpen elkaar
maar van dichtbij
is grijs heerlijk vrij…
Verval
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 465 natuurlijk wil hij niet meer zien
hoe zijn zachte huid verrimpelt
en plooien trekt over zijn lijf
de spiegel toont meedogenloos
donkere wallen onder zijn ogen
de scheurtjes langs zijn wangen
de blauwgeaderde delta stroomt
binnenzijds langs beide de polsen,
vertakt in doorschijnend melkwit
zijn donkere krullen vergrijzen
de roze huid…
pion
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 448 naarmate mijn jaren zich verkorten
begint aan het groeiend inzicht
van sturing in mijn leven
overduidelijk iets te schorten
waar groei nog gepaard gaat
met versterking van het ik
en keuzes mogelijk lijken
blijkt bij vergrijzende haren
de ruimte steeds meer in te dijken
en het geheel minder te verklaren
allengs onbereikbaar voor mij
wordt…
Passen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 148 hier 'n pas om te passen mevrouw
en hier 'n pas om te plassen mevrouw
dit is 'n pas om te eten mevrouw
anders nog iets wat u weten wou
hier is 'n pas om rijden meneer
en hier 'n pas om te bevrijden meneer
dit is 'n pas om te vergrijzen meneer
graag tot ziens tot de volgende keer
hier is 'n pas om te bewegen jongeman
en hier 'n pas voor…
Dichten verbeeld
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 448 koppen
Narazend kallend
Verstoren de ritmiek
Van de grijze massa
Wegdobberend op lauwe golven
Met hersens besmeurd
Wordt de grijze massa
Geelgroen in ontbinding
Bloederig fladderend
Breken vervallen woorden
Een stabiele geest
Ooit gelukkig geweest
Koppen zoeken hun kippen
Vreemde vogels helpen
Met kwakkende penselen
Geelgroen te vergrijzen…
Zuinig
snelsonnet
4.0 met 8 stemmen 146 Weer springt een dreigend drama in het oog:
De zorg voor ouderen wordt onbetaalbaar
Zo is het wassen financieel niet haalbaar
De wachtlijsten zijn kinderopvanghoog
We maken met die kwestie korte metten
Als de bejaarden op de kleintjes letten…
Hun zielen
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 46 ik heb je nooit
over water zien lopen
dat goddelijke miste je net
wel zag ik hoe
jij met schildershand
kusten uit zee liet verrijzen
idyllische havens met
oude stadjes en dorpen
die heuvelop deden vergrijzen
slechts eenmaal heb
jij jouw middelpunt
van de aarde getekend
basalt was ontdaan van
kleur en in contrasterend
zwart…
VURIGE TONG
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 51 Werelden zal het in haar lijf vernietigen,
goden vergrijzen in de krullen van heur haar.
Maanlicht wil het in haar mond verbergen:
tong die vuur wordt, aarde, water en dan tong.
Het wil zich van zichzelf in haar ontdoen vandaag,
haar wulpse wolken tot een regen open strelen.
het wil het land zijn waar zij druppelt, lacht en valt.…
Consolatio
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 98 Kou, grauw en schemering
vergrijzen te lang al de kentering
waar mensen naar reiken;
moeten ten leste toch wijken.
Kraken de rolluiken op en baren,
tinkelend eerst nog door reetjes,
zonlicht goudgeel, het verblindt
twinkelend nat in het gras:
miljarden splintertjes glas.…
Magnus Maximus tegen Woutertje Bos
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 892 de winnaar in de polls
had de wiebel
in de benen
bleek in debat
zag zijn pensioenplan
kundig in de pan gehakt
door heer Verhagen
alleen de rijken plukken
iedereen zou
er beter van worden
de bakker op de hoek
zelfs ietsiepietsie nog beter
wat zeg je wat
sprak keizer Maximus
voor niets zeker dus
ons de markt afprijzen
wij die allang vergrijzen…
Het Visioen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 539 , maar het fysiek waarin de antwoorden zaten
Er is genoeg voedsel zonder alle handels akten
Meer dan genoeg sinds we geen vlees meer smakten
De wereld als zelfvoorzienende honingraten, we vulden alle gaten
De doden kwamen weer tot leven
De dwazen werden de wijzen
De manier waarop is om het even
Jonge en wijze generatie door het algeheel vergrijzen…
COTTAGE ROSE
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 191 met beide armen
Op de rand en kijkt verliefd
Naar de reep tuin tussen de
Schelfzeevitrage
Pas in de avond
Zal het glazen pad
In golvend kant verdwijnen
Geniet ze van het tikken
Van haar Engelse staande
Deelt gul de decanteerkaraf
Met de doden op het bijzettafeltje
Naast haar Chesterfield
Levendiger dan ooit
Kijkt ingelijste vergrijzing…
Huiswaarts
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 184 In het blauw proef ik je
woord voor woord voor woord
de stille en holle klanken
uit je smal getrokken mond
vervagen vergrijzen kleuren wit
traag valt het licht deze dagen doodsbleek
ik keek langs de lijnen van je gezicht
die eerder zacht en soepel waren
nu hard en je schone handen je schouders
spelen niet meer met de wind of het lentegroene…
jou vergeten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 255 jou vergeten omlijst het geheugen
met kwebbelende lachspiertjes
die iedere wond bedekken met
de jaren die je bij ons woonde
vandaag kwam de echte pleister, het
hechtte aan de tijd die zich laat kennen
in lange baarden en verdwenen momenten
waarvan we dachten dat ze nooit zouden vergrijzen
iets achterlaten in het vergissen in de
daad van…
Oud zijn
gedicht
3.0 met 3 stemmen 590 Oud zijn en behouden wat overblijft
flaneren door het dorp het tjilpen
van de vogels in de straat ik bewaar
de liefde in mijn hart om getaand en
zwak te vergrijzen als een oude dag.…
De Ballade van Orange Grove (3)
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 163 terugkerende dief
in de nacht hij berooft de man van zijn slaap
flarden van gospels en geschreeuw
vermengen zich tot een gekmakend lawaai
De kompanen de sinaasappelbomen
zon beeld en geluid gaan hun eigen gang
heen en weer voor en achteruit van
zwart naar wit van wit naar zwart
De man keert zich meer naar binnen
de zoon ziet de vader vergrijzen…
INDISCHE OUDJES
gedicht
2.0 met 23 stemmen 9.755 Langzaam zie je hun haren, houden hun geur, vergrijzen.…