Alle inzendingen over verjonging

de heks wacht in het bos op verse bleue dichters met smakelijke woordjes verleidt zij hen allemaal hi,hi, zingt toverkolletje kom in mijn groene armen ik eet je op met huid en haar da's goed voor mijn verjonging hun tanka's en sonnetjes verrijken haar wintersoep…

nee, nog geen grijze haren daar ik heb besloten niet meer te verjaren maar alleen nog maar te verjongen…

Als jonge meiden over oude heren praten dan sijpelt uit hun ogen het groene licht van oude wijven, die hun kinderen missen en daarbij een echte man Alles speelt zich in hun woorden af misschien zoals vlinders in hun buik en hoe men slank en grijs vertaalt in blijvende zekerheid en trouw In hun blikken houden zij vast aan het glinsteren…

Gisteren blijkt verder weg dan toen die dag op school en andere herinneringen even verjongen ze de oude geest die steeds meer vernauwt tot een repeterend verleden de paden terug naar het heden blijken verzande sporen dwaalwegen in de tijd die stilaan terugloopt naar een eeuwige jeugd…

Talloze marmersteentjes maken reizen over heel de wereld, treffen elkaar tenslotte in het Belgenland, blijven daar om naar zeer schone toekomst te wijzen. Eeuwig mag voor hen bewondering rijzen, dankzij lange behandeling, fijn maar zwaar: ogen vorsen, vingers kappen en schuren almaar. Mild papier mag die stukjes spijzen. Antwerpen toont…

bij jou zit alles op zijn plaats nergens een vage vlek je woorden paarlen een ketting liefde en vertrouwen ogen bloeien wilde bloemen die zomers van mij houden handen strijken plooien glad verjongen alles wat ik had je lichaam is mijn huis alleen bij jou voel ik mij thuis…

ik bleef hangen aan het prikkeldraad je eerste zin in schaduwen die huilen ik kan me niet verschuilen in de woorden die ik las muren met gebroken glas vrijheid die in scherven brak je hebt de boom betast haar bast weet van verjongen de kern is nu spijkerhard herinneringen zijn verdrongen ramen ogen donker in het bos fluisteren de…

Ouder worden komt met gebreken maar dat geldt doorgaans het fysieke het geestelijke kan blijven groeien van Beurden's lichaam brokkelde af maar zijn geest beurde steeds weer op tot bloeiend ogende muziekcomposities zijn geest bleef uitkijken naar uitdaging vernieuwing, verjonging, conceptueel verrassend als een frisse jonge man zijn…

Een jarenlange liefde die mag zijn Van broekzak, hoed en rand, haver tot gort Waar je spitsvondig, kalm en wijs in wordt Met rozengeur, zonne- en maneschijn Een goed beveiligd, warm privé domein Waar helemaal niets aan mankeert of schort Een jarenlange liefde die mag zijn Die voedsel is, verjongend medicijn Er is genoeg en je komt niets tekort…

Die de grijsheid van een ver verleden op een gewenste verjonging voorbereidt.…

Deprimerende schaamte ik veracht u met de verwaarlozing van mijn huilende bossen mijn onbestemde rivieren vissen die in mijn dieptes duiken ik weerspiegel de armoede van het alleen zijn in uw woordenvloed onder de mensen verjongen doe ik niet uw drammerige beken in mijn aderen stromen slapjes door het duinlandschap dat aan mijn…

je hoeft slechts te kijken en je tovert- mijn glimlach straalt van wang tot wang voel ik verjonging die het beste uit mijn mens-zijn haalt en langs mijn lippen glijdt de spijt om alle tijd die zonder jou voorbij sloop slaap maar in de kom van mijn bestaan houden mijn handen je ten doop en samen gaan we deze weg waar ik onweer ver…

laat me toch leven het verjongen beleven!…

zij zag de ziel van mensen die haar stralend aankeken voelde het intense golven van hum emoties door verdwijnende schaduwen die jaren van stress en spanning hadden achtergelaten als tekens van leven op hun huid ik heb ze niet zien verjongen maar wel zijn hun grauwsluiers van zorgen weg daar schemert weer de jeugd in lach en blik…

De minuten rijgen zich aaneen in nodeloos herhalen en vermalen tot fijn stof, onzichtbaar verdwijnt in ogen, neusgaten en longen van ons lijfelijk bestaan op zoek naar de bron van verjongen.…

-al herfstig terugbladerend kan een leeftijd zich verjongen mag een toekomst bevriezen? waarom blijft mist hangen geurend naar zachte aarde?…

met rake klappen: haren groeien niet meer overdadig rimpels in 't gelaat zijn ruim voorradig de broekriem heeft het punt bereikt van knappen waar is nou die godenzoon gebleven de tand des tijds blijft onvermurwbaar slopen en zal mij weldra tot een knieval nopen toch heb ik de moed niet opgegeven er dagen mooie feeën tijdens ‘t slapen verjongen…

In het bos en het veld overal ontwaakt nieuw leven de mensen trekken er met een glundering op uit ontzien ze wel het ongerepte schoons als gegeven in de nieuw verjongende wereld die thans ontspruit.…

Of wil Egypte's phoenix door zijn glorie Zijn zon, verjongend nest van vlammen, eren? Wil Afrika 't heelal illumineren Met vuur uit palmendrager Rowenzori?…

ik teken jouw figuur met een gouden pen je huid verzorg ik met een verjongende crème neen, je hele lijf boetseer ik zo dat je volledig aan mijn mannelijke verwachtingen voldoet meer is er toch niet achter jouw façade ja, de duivelse macht die je eeuwig beboet hij is heerser over een onveilige haven hij heeft het vertrouwen,…

, heen en terug, op Street View is daarvan niets terug te vinden, misschien zijn we voorbijgegaan zonder er bij stil te staan, hangen natte sneeuw en kale regen met hoofden uit het raam, gewoon, voor de volledigheid onze beide stipjes hebben nog één lege witte vlakte te gaan gisteren was je haar zo zwart, konden we de tijd nog verjongen…

Een mooie scène is ingebed in mijn gedachte, genoeg om de peinzende dagen te verjongen. Wat is er in de diepte van het ravijn aan gelegen het gezang van slapende tonen te wekken? Het is zaak elke stap zorgvuldig af te wegen vooraleer mij met gelijke kappen te bedekken.…

’t Is geen waken, of geen dromen, Ook geen lijden of geen strijden; Maar een laf, nietswaardig trachten Naar verjongen, naar verblijden! Koele schaduw moest ik zoeken, Waar het koortsig vuur des harten Laafnis vond en tevens voedsel Ter genezing warer smarten.…

Uit alle windstreken Keken, streken Opeengepakt, voor leken zo maf Een tafereel opgedoft met vreugde luid Verwarmende rolletjes der dwazen in vreugde geuit Mijn hart sloeg over als een opgelaten feest Door het vrolijke gedruis als een verjongend oud wief Alles was er te vinden geest, beest, hartendief Door de straten, uit de kast getrokken…

terwijl ik de schuld bij mezelf zocht lag jij bij haar Slapeloze nachten, omdat je domweg ging Ze is wat jaren jonger, noemen het een lekker ding Oké ik word wat grijzer, wat rimpels hier en daar Maar dacht dat ik er wel mee doorkon intussen lag jij bij haar Slapeloze nachten, je zei me nog gedag Ik vond al dat je er de laatste tijd zo verjongend…

We zijn doorzichtig, het geheim van zon en lucht, hoop werd vol, weemoed hol door kraaien in hun vlucht, seizoenen verschaffen ons de honing en soms aluin, de hemel is slechts een verjonging van de kruin.…

ze zijn ondoorzichtig, duurzaam proces van zon en lucht, hoop werd vol, weemoed hol door kraaien in hun vlucht, seizoenen verschaffen de vol - en kaalheid in de kruin, de hemel is van purper, belooft verjonging tot in aluin vrienden van één lot, eeuwenoude knarren, tweeling in een ras, gebogen in hun denken waarin leefbaarheid het best gedijt…