Alle inzendingen over vervlogen zomer

Dan ontmoet ik je weer, de zoete zomer, dat ben jij.…

Nu wil ik niets zijn dan een kleine stem, Heel needrig sprekend van de mooie dingen, Die me op de klare zonnedag omringen In 't warmzacht duindal, waar de gele brem Zo gul haar gouden bloemenrei laat zingen. Gegroet, bruin bijtje! - riep-je bloemen, hem? - Gons zacht, dat je haar zang niet overstem Door 't zwartgetoon van je gonsjubelingen…

gekrulde blaadjes van de krentenstruik geven hitte een gezicht…

herbewoonde kruinen De straten worden aangeveegd en er klinkt muziek uit radio’s in de tuinen De meisjes trekken rokjes aan en er klinkt muziek nu hun huid gaat bruinen De golven dansen op zee en er klinkt muziek uit stranttenten achter de duinen De glazen klinken op ’t terras en er klinkt muziek dus ga ’t rondbazuinen: de zomer…

nadat zij, tenslotte, voldaan en uitgeput een sigaret opsteekt beseft zij evenwel dat naast een herfstige nacht de vele zomerse haar blijven bekoren…

twee eieren gebroken twee pelikaantjes eruit gekropen na 50 jaren paren van duizenden paren was het baren een godswonder we gaan uit onze bol onze ogen lopen vol de natuur is heel gis daar in Artis of zou het zijn dat ik me vergis bij een toevalstreffer van natuur als his?…

In het lange en vooral rechte, kalme kanaal, rimpelt het water rustig voor de scherpe boeg uit, soepel snijdt honderd meter zwart/wit geverfd staal het water in de lengte doormidden, zonder geluid. De golfjes knabbelen aan de houtbeschoeide dijken in een loze poging het lage bouw- en weideland aan beide zijden van het hoge waterlint te bereiken…

Ik neem je mee Ver over zee Ver over land Naar 'n uitgestrekt strand. Wolken verspreiden De geur van olijven Vlinders beminnen Voldaan overwinnen. Zon overgoten Intens genoten…

ik heb de bloem niet geplukt kon haar niet zien lijden om jou te verblijden een leven in volle bloei dat reikt naar hemel breekt abrupt in de groei ik heb jou haar uitzicht laten zien waar zij leeft vorm en kleur aan ieder geeft zij wiegt met ons op de wind het mooiste kind uit velen in zomerse prieëlen voor haar…

Als een wolk van zalige ogen, Uit het land waar 't eeuwig zomert Opgevangen in de teerheid Van matzilvren spiegels, hangt het Wonder van de goude middag Over winterzee en -stranden, Aureool van weinige uren Om de lichtheid onzer ogen... Die de dalen uwer stilten Bedt temidden van de stormen, Die de schrijnen uwer heemlen Boven…

De zomer is voorbij. De herfst is aangebroken. Ze merkt het aan haar lijf; de stijfheid van haar knoken. Soms wil de zon nog even schijnen. De warmte voelt weldadig aan.…

kersen strooi ik in je hand abrikozen doen je blozen het zomert vinnig in het koren ik zie een egel sluipen uit een voor een akkerwinde siert je oor je lach krult in je blonde haar vol belofte als een korenaar.…

In jouw ogen staan regenbogen die regen doen verdwijnen. De zon gaat schijnen in mijn hart.…

GELATENHEID Dat is wat men doen moet. Doen als de warmte teveel wordt Doen als warmte hitte wordt. Gelaten zijn. TEVEREDENHEID Dat is wat men moet zijn Als de regen naar beneden klettert. Op je raam, op je kozijn Tevreden zijn DANKBAARHEID Dat is wat je voelt Voelt als de grond niet meer dorst De bloemen hun kleur en vorm kunnen…

Ach, laten wij elkaar niet zeggen wat het leven is. De hitte houdt de gedachten gevangen. De boom in de tuin beweegt, het verraad een zachte bries. Even lijkt de verlammende gedachte dat iedere dag, iedere gebeurtenis, verdwijnt zonder dat er echt genoten is, gevreesd is, geleefd is, verdwenen. De tijd vreest de hitte. Het…

En terwijl de maan roerloos boven de velden hangt terwijl de zee haar damp uitblaast over het land terwijl de bomen staan te dromen van de zomer die nog komen zal, terwijl radio Pandora haar klanken strooit in de ruimte van de caravan die nog gevuld is met woorden woorden en bol van woorden- wisselen en luisteren, terwijl Witje zich…

Zomer, hoe ging mijns harten blij verlangen De Lente door naar uwe lusten uit, De vogels zongen en mijn lichte zangen IJverden blijde met hun zalig-blij geluid. Als knaap heb ik zomer en zon bemind, De Zomer was de God van mijne jeugd, Nu nog, bewuster, sterker dan een Kind, Voelde ik elk jaar dieper, krachtiger zijne vreugd.…

de winter omhelst dit jaar de zomer de hyacint was de eerste in bloei dra volgde kleintjes de blije crocus de sneeuwklok vertraagde zijn groei de zon verwarmt mijn woning stookkosten zijn geslonken mijn gras in groene voortuin heeft nog nooit zo uitgeblonken toch reed ik nog een scheve schaats de elfstedentocht reed ik per fiets nooit…

De zomer nadert en de Winter schuurt zijn piek; ’t Was tijd waarachtig; want hij maakt het mensdom ziek. Nu kan men in zijn hemd of zomerbroek weer lopen En aan zijn crediteur zijn duffels buis verkopen: Nu mag de mens weer met zijn hond uit zwemmen gaan, Of zich verdrinken, zo zij ’t zwemmen niet verstaan.…

grote warme zon Bruint je dunne huid Overal om je heen Is beweging en geluid Wind die stroomt Door metershoge bomen Het heeft mij op reis Over de zee meegenomen De zoute opgeslagen druppels Verfrissen mijn gezicht Het golvende wateroppervlak Weerkaatst het felle licht Ik zal voor altijd Op reis willen zijn Zelfs op de dag dat de zomer…

halfdroog bladgefluister in ’t circus van wind ligt stof op kamergroen van weken vogels tekenen grijze nevel ik drink jouw mond smaak onze slaap en dag dwaalt bijna wankelend aan ons voorbij wij houden onze vingers gekruist en hebben de wereld, stilletjes gevouwen aan de kant gelegd. sunset 27-07-2007…

zuinig zijn met Zomer lang doen over Augustus de rustigste ademhaling rekt de tijd en intensiveert de waarneming lang doen, als de meisjes Langedoen, met de laatste zomermaand in Rockanje worteltjes trekken uit het zand van de moestuin in de duinen voor de konijnen komen.…

grijze wolken belagen voortdurend de lucht dulden haast geen zomer horen niet waarom ik zucht en brom dompelen mijn hunkering naar de zon in eindeloos doorweekte dagen…

Zomers lichtzinnige koelte buien als penseelstreken aan een rozig firmament alles verzamelt zich in het eerste warme licht ik blijf binnen en wacht, ik ken het de deur stond altijd open maar wat binnen woelde was niets van een welkom, eerder een wensen kromlopen door het gewicht van felle onwetendheid God wees jezelf leg aan, dat schot -…

De zomer is gedicht door een verzenregen van wolken vol inkt. Een radde tong brandt los in tomeloze zinnen en verplettert de rede. De zon op vrije voeten rijmt de maan voorbij in stijlrijke strofen. De hemel preekt blauw, machtige metaforen bergen aan de papieren horizon.…

Een groet aan de zomer die nu wordt vergeten.…

morgen valt de sneeuw in de zomer is de ochtend het laatste moment voor ik ga slapen de wereld draait door en verder zelfs op zijn kop lijkt alles dichtbij door perspectief vertekend braakt de uil haar maaginhoud in chaos sneller dan ik denken kan volgt de dag de nacht de nacht de dag wordt eikel boom waaronder kinderen nietsvermoedend blindemannetje…

deinend in de wind geurt het gouden korenveld een groots veldboeket…

aan de rand van lucht en water het torentje van een kerk ver weg als dromen kunnen zijn maar altijd het blazen van de schepen de wind door je haren de knoop in je zakdoek aan de dag genoeg luizen in de bloemkool een gulden per kist de bonen met eeltige handen die de aarde liefhadden een zomer bij huis…

ik zag het hek al openstaan gescheurd in zijn scharnieren nog een stukje draai te gaan de tijd heeft stilgestaan in twee ondiepe karresporen de berm is in groen verloren noord-hollands karakteristiek wat weggestopt tussen hoge bomen warm genietend van zomerse dromen maar in de keuken rommelt drukte van belang het schapenvlees…