133 resultaten.
Tranen
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 588 Ze
verzwijgen de waarheid
verstoppen
mijn enige trots.…
Schijn
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 155 weer een droom
de eeuwige stilte
rond de maan
verdriet om jou
het verzwijgen
dat ik je mis
het is wat het is
zo wrang
nooit, nimmer nog
wezenlijk hier
weer een illusie
dat stilzwijgende
rond de maan
toch ten volle
in gedachten
licht in duisternis
het is wat het is……
O-benen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 101 De kinderziekte die hem echter trof
Wist hij tot nu succesvol te verzwijgen.
Wat helder is -hier past geen welles-nietes -:
Boëtius kreeg in zijn jeugd rachitis.…
Baan!
snelsonnet
3.0 met 8 stemmen 219 Nieuwsgierig ging ik ‘Willem-Jan’ verzwijgen.
Ik noemde me ‘Mohammed al Islam’.
Geschminkt voor het gesprek ging ik erheen
en kreeg die nachtdienstschoonmaakjob meteen.…
gij?
netgedicht
2.0 met 16 stemmen 1.229 om te zwijgen
niet meer of minder
ze verzwijgen niets
kinderen van hun god
en nog zo ongelukkig
hij was het niet
nee, vader, nee
en ja, zo sprak hij
wijs, strak in het pak
en zij eruit
bracht zij zichzelf
en alle rotzooi erbij
en hij, hij was hij
onschuld in een pak
met vouw waar hij het wou
met wie hij maar wou…
Echte liefde is...
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 1.783 Is samen zijn en
samen doen
niets verbergen,
niets verzwijgen
alles open en klaar
dat is echte liefde.…
In het licht van boven
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 104 nog kraakt de trap
als ik de hemel bestijg
is het weerspannigheid of
zijn het zaken die ik liever verzwijg
het leven heeft cadeaus gegeven
met hun opsmuk ben ik blij
maar in het licht van boven
verkleuren zij al snel tot snuisterij
toch kom ik niet
met lege handen aan
mijn naam op aarde blijft
gewoon onder de gedichten staan…
Dat ik jou mis
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 569 wees niet boos
als mijn lippen
verzwijgen
dat ik jou mis
het komt wellicht
door verzwegen jaren
van afgebroken twijgen
in een vergetelheid
die nog immer is
vraag niet waarom
ik geen weet heb
van een diep verlangen
mijn stem stokt immers
als ik de begraven pijn
in mijn gevoel
tracht op te vangen…
Afscheid geeft hoop
netgedicht
3.0 met 33 stemmen 2.557 ik mis de vorst
in mijn cyclisch denken
het ijswater van de sloten
de lucht met bevroren idealen
ik mis het afscheid
en verzwijg de spijt
van dat ik leef en de bloemen
die ik je nooit gaf
ik mis de vogels in je ogen
de tempel van je fatsoen
de nissen waar ik kon schuilen
soms wens ik, was het maar als toen…
Tot hier en niet verder
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 758 Het lichaam verzwijgen. Tot tien tellen
(in stilte)
en dan tot honderd schreeuwen.
Je naam schrijven in gedachten
en dan voor eeuwig ronddolen.
IJsberen maken hun rondjes
steeds klei-
ner.
Hoe dicht komen we bij ons zelf?…
Zucht
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 285 steeds weer hetzelfde lied
tijdloos dit zingen
van verlangen
hoewel verschraald
en in de loop
misschien berooid
toch hunkerend de toon
ondanks het remmend rijm
en doorgelopen zinnen
hoe kan het ooit verzwijgen
daar waar het hart naar zucht
jouw stem die van zichzelf mag blijven…
wiekslag
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 680 de wereld draait door
alsof je nooit vertrok
wie weg gaat, wil zich
soms verzwijgen
toch wacht een duif
op verse kruimels brood
laat haar wiekslag horen
en bij de deur lonkt nog
je naam, zo gewoon
zo vertrouwd
maar het huis voelt leeg
en koud, geur en warmte
voorgoed verloren…
sluit de stenen
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 300 in het woord
van de avond woont
een donkere schaduw
waanzinnig broos
hij draait zich om en om
in mijn hoofd, verscheurt gelaatstrekken
tot groteske vogels, nog lelijker
dan de as waarin ze hun vleugels zoeken
ik breek de stilte tot bestemming
verzwijg mijn zinnen voor ieder
die mij draagt
ergens vallen stenen, eenzelvig
in hun vlucht…
Aanleggen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 328 Je scheepje
mag je hier
aanleggen
in de luwte
van oever
kant en wal
Je mag me
alles zeggen
allen verzwijgen
Jij,die
het achterste
van je tong laat zien
Jij,
met zoveel
praatjes,meeste praats
Het gaat me
niet
om het getal
Met zoveel mannen
wilde je
onder zeil
Nu het laveren
moe
bied ik je:
een aanlegplaats.…
Heb ons lief
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 653 We verzwijgen
de plicht, lief te hebben. Op te
komen voor elkaar en verzaken,
iedere snaar van gevoel te laten
weerklinken met een schreeuw
naar de wereld om lief te hebben.…
verwoorden
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.611 verzegelde lippen
verzwijgen geheimen
van duizenden tranen
verloren in tijd
verkies ik te praten
verlies ik een vriendschap
vergeet ik beloftes
verkeer ik in strijd
verlang zo naar vrede
verzand slechts in woorden
vergis mij in mensen
verdrink in verdriet
verdring de gevoelens
voor vrienden en vijand
verboden te praten …
verwijt…
In de namiddag
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 161 waarom zou ik verzwijgen
dat de tijd begint te dringen
welk levenslied wil ik nog zingen;
ik ga er nu al van hijgen
is het een opgedrongen keuze
of zomaar een leuze
moet ik het laten gebeuren
of toch nog iets anders inkleuren
het kan ook een luxe zijn
zo te kunnen denken
en dankbaar zijn wat
het leven nog zelf mag schenken
is het…
Mond gesloten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 206 Het verzwijgen van het kriebelen
in het merg, het fluisteren van goden
geruststellend wreed, de toekomst wetend
volmaakt als een cirkel met licht
van een bloedrode maan
Troost vinden in de zekerheid dat er
een einde komt aan elke droom
elk leven en de weg ernaar toe
Het belangrijkste is, lichaam loslaten
blijf bij je standpunt en zweef…
De laatste Trabant
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 784 u aarzelt
de zon een schaduw
in het oor
leven bestaat
in uw ogen gaat een
plan de ronde
en houdt zich klein
uw wielen verzwijgen
wie en of ze zijn; eens heb ik
in u een taal gelegd
u houdt het allemaal
voor bekeken geen woord denkt u
loert op het verleden
u houdt zich klein
zon gunt u geen
toekomst in uw leven
vragen hij…
vreemde uren
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 373 zijn blind
zoals de steen waarop het afscheid staat
van een blij gedicht
mijn oren zijn doof
zoals de duinen van een zongezeilde
zee, het troostend gezang
te donker
en waar ik ook heenga, mijn handen
schuiven nooit de zwaluwen dichterbij,
gestapeld langs ruiten
lieg maar niet, dat is de reden
waarom ik deze bladzijde voor jou
verzwijg…
Ruis
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 163 Zo verzwijgen wij vol spijt
van een wereld stil en doods,
zingend van een engel
die tussen beer en eend
ongeschonden bleef.…
Een gedicht schrijft een man
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.807 Littekens
verzwijgen een verhaal.
In de tweede strofe komen
de woorden op gang: hand,
die over het vel gaat, hoofd en hart.
Voorzichtig krijgt de man vorm.
Langzaam ontstaat poëzie.
Met de pen leest het gedicht
wat er niet staat.…
Loslaten (Eerste sneeuw)
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 240 Valt hier iets te verzwijgen? Dit leest
Zich als een boek, wist letters in
Een oogwenk uit.
Smelt wat zich aandient, ontbloot zich
De aarde, bevriest wat zich heeft
Besloten:
Een woordloos ik, opgesloten in
Het ritme van de winter.…
Zwijgen
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 900 Daarom verzwijg ik de sterren
in de ruiten van ons samenzijn
en doe jij alsof jij het trillen
van mijn stem niet hebt gehoord..…
Voor de webmaster
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 629 alle thema s zijn hier overbodig
schrijven is hier een vage manier
om leefruimte te geven aan de muze
overbodig te zeggen dat ik van haar hou
elk vers is hier een verslaving
zelfs elk woord is dodelijk
Webmaster verzwijg het nu,censureer het
verbied het,deporteer het
en kijk naar mijn omwegen die ik al heb genomen
en om mijn pen heb ik…
DAT WIL IK GRAAG (Smeekbeden)
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 251 Alleen te kijken
met ogen vol begrip
het goede te zeggen
het slechte te verzwijgen
te begrijpen
ieder misverstand
nooit te zwemmen
in andermans ellende
gebrek te herkennen
en op te heffen
te huilen
ook al ben ik een man
te erkennen,
dat ik falen kan
armoede te dragen
als een vorst
kind te zijn
met de kinderen
leer…
Doornen van de roos, ( Haiku’s)
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 405 Het ‘zelf’ zonder vorm
niet de dood te verzwijgen,
in ongeborenen.
Gedreven wolken
biedt vredebewonderaars
hun rustpauzes aan.
Moeizaam beklom ik
steile heuvelen, bewonder
braamstruiken in bloei.
Sneeuwjachten plukken
van witte bloesem hun kleur,
schoonheid blijft bestaan.…
praten is niet nodig
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 68 een gedicht zijn
slechts wat woorden
op een rij gezet
goed overwogen
keurig gerangschikt
of als wild bouquet
herinneringen zijn
slechts wat beelden
flarden van geweest
ze kunnen overdonderen
maar ook verwonderen
als een pakkend gedicht die je leest
een wijze les
een warm hart
besef van tijd
verzwijgen is niet nodig
spreken…
Stem
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 588 Ik houd me doof en blind,
vergeet het zingen en
vrees mijn stem ,
gedwongen in een kind
Ik open mijn vuist,
laat woorden ontsnappen,
open en dicht,
de betekenis ontwricht
Mijn mond breekt af
wat mijn lippen verzwijgen,
zo veel, zo weinig,
mijn tong blijft drijven
Een zin klimt
tot in mijn keel,
doof en blind, zoals weleer,…
Kroost
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 299 Kunnen we iets verzwijgen?
Weten we wie we zullen zijn
in hun ogen?…