36 resultaten.
Vioolmuziek
hartenkreet
4.0 met 20 stemmen 1.611 Vioolmuziek is een soort doolhof
waarin de violist verdwaalt,
want alle paden in dit labyrint
lijken ontzettend op elkaar.
Viool na viool zoekt een uitweg,
violist na violist doolt rond.
Viool na viool klinkt hetzelfde,
violist na violist strijkt dezelfde snaar.
Als geluid zou kunnen glanzen
was dit glanzende muziek.…
Kleine violist
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 205 Kleine violist tussen het
bladergroen.
Keer weer naar ons en laat
ons opnieuw ons leven doen.…
[ De violiste ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 78 De violiste
strijkt over mijn gevoelens –
mijn hart: haar klankkast.…
Violiste
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 966 Dat het podium kraakte
ik mijn chanson zong
jij van concentratie gebogen
me aankeek uit een hoekje van je ogen
impromptu dat je maakte
Dat blijft als ochtendgloren
duisternis van de nacht en de regen
samen onder een paraplu
De zachtheid van de paardenharen
strijkstok over de snaren…
de violist
netgedicht
4.0 met 50 stemmen 30.027 hij kwam langs,
onverwachts
en toch gehoopt
hij speelde met snaren
van een verborgen viool
wat heeft hem toch genoopt
het klankspel niet voor
zichzelf te bewaren
of een stille plek te zoeken
een verborgen begraafplaats
waar hij voor niemand
en toch allen
een bescheiden triomf
kon boeken
waarom sneed hij mij
door hart en ziel
en…
de violist
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.175 Vijf vingers in
verbondenheid
vier snaren
liefdevol omarmt
De strijkstok
hemelwaarts
Ogen die sluiten
zinnestrelend is je spel
Met fluweelzachte tonen
die m'n geest en hart
verwarmt
voelt het
als een deken
over m'n
naakte vel…
De Violist
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 260 Tegen het verweerde hek
stond de eenzame violist
ik zag hoe hij behoedzaam
de strijkstok op de snaren lei
ging eerst met de stilte in gesprek
zette aan en hield weer in
liet met gemak de snaren trillen
zong daarbij een idyllisch lied
had het node gemist en met
applausgebaren en een glimlach
wierp ik een muntstuk
in de aftandse vioolkist…
Violist
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 120 Gisteren ben je aangekomen,
met tassen vol ervaring opgedaan,
maar gelijk weer weggegaan,
het glanzend instrument niet meer meegenomen.
Jouw viool heb ik omzichtig daar geplaatst
in die cirkel tussen mensen,
niet ter vermaak maar om te wensen
dat jouw klanken kunnen blijven, tot het laatst.
Warm zijn zij, liefdevol en goudgerand,
een terugverlangen…
Dromenval
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 539 De violist bespeelt de avond
en ik mijn gedachten
om vooral niet te vallen
maar weg te zeilen
naar onbestemde havens.
Ik loop over het water
en verdrink
in een onpeilbare waterval
van hopeloze zinnen.
De nacht duikt mijn dromen op
te ver om van te houden, te dichtbij
om in te wonen.…
Armando
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 794 daar stonden wij
samen op een
Amsterdams perron
te wachten
op de stoptrein
naar Amersfoort
hij dichter/schilder/violist
een vanouds bekende
ik de dichter/machinist
de nog immer onbekende
niet de moed hem
aan te spreken
want ik herinnerde
mij tijdig
dat C.Buddingh'
ooit eens schreef:
"goden stoor je niet"
en misschien is het…
Viooltijd
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 81 In de smart van violisten.
In dichterlijke dromen.
In poëzie van muziek.
Hebben ze de pijn gehoord,
in het diepgaand verlangen,
naar vrijheid en samenheid,
terwijl de jaren klimmen.
Goddelijk verlangen ervaren,
naar het bewegend stilstaan,
van de tijd.…
Vervlochten
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 405 sierlijk danst
de strijkstok
over de snaren
de anderen
strijken volgzaam
niet tegen de haren
klinkt er een stem
van uit de hemel
die je beroert
imposant hoe de
violist de zanger
langzaam vloert
zwieren ze innig
op de maat
van de muziek
samen één
genietend van
de akoestiek
geïnspireerd door *~ Josh Groban 'Mi Mancherai…
suites voor Annemieke XXXXII -lizt-
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 145 de telefoon
is overgegaan
in de finale
het eerste deel
van het eerste pianoconcert
de eerste violiste
op het lizt-concours
in de vleugel van een vleugel
wil ik jou zien -
de cellist beheerst
het zweet druipt uit zijn neus
ik wieg mezelf -
we zouden samen
op zoek gaan naar een suite
robuust en uitgehakt…
Morgenlied/fado
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 356 Als een violist die
met geloken ogen
zijn melodie
laat suizelen,
zo zacht streelt
de wind het
bedauwde gras.
Aardse geuren
kruidig gevormd,
kronkelen omhoog
langs ontluikende bloem
omzich te vermengen
met lange zilverwitte
zonnestralen, die
door de morgen
schemer, de dag
doet ontwaken.…
Overstekeling
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 125 Een eenzame kat, violist
in een donkere nacht
en in mijn hoofd
een alledaagse vreemdeling.…
DE MUZIEK
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.275 Toen de vraag-krullen der cello's trager
bewogen en het hoofd van de violist
afstierf - laag en lager -
op het gevoelig lichaam der viool,
toen kwam er rust, -
en in dat zwijgend ogenblik
waart Gij, o God,
noch vrede, noch geluk,
maar verruk-
kelijke pijn,
verschrikkelijke lust.…
Bach 'es
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 368 Met weerzin borg de violiste
haar instrument in het foedraal;
in haar oren nog wat vals gekerm,
niet wat Bach 'es had gecomponeerd.
Haar publiek onrustig
van de krasse dissonanten
beloonde afgemeten met applaus
voor wat Bach 'es had bedoeld.…
Pace della musicá
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 83 Moeder drijft met
Zes kleintjes over
Het zacht golvende
Water van het meer,
Vijf bruin, één geel,
Het vreemde eendje
In de bijt wordt
Met rust gelaten,
Hoort er gewoon bij,
Weet zich gedragen
Door zachte muziek
Door de violist met
Gevoel over mens
En dier losgelaten,
Beiden wanen zich
In het voorportaal
Van de hemel…
Onze gevoelige snaren
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 243 Wanneer we de klok terugdraaien,
zullen we beseffen dat grote violisten,
klein en veelbelovend zijn begonnen.
Nog mooier is het om erbij te zijn,
wanneer we tijdens het prille begin,
even stil mogen komen luisteren.
Naar het grappige tokkelen.
Naar het allereerste strijken.
Naar het raken van onze eigen snaar.…
Portret van een violist
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.674 De altviool van het verleden
speelt een herkenbare melodie.
Geconcentreerd kijkend gezicht,
hand en strijkstok in harmonie.
Golvend haar met grijze tinten,
gebruinde huid knie over knie.
Instrument onder de kin, hemd
met strepen, muzikale euforie.
Mond gesloten, bril verbergt
ogen die Bach zien, of Mozart.
Korte broek geeft licht concert…
Veelzijdig talent
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 103 De violist in 't schaakcafé
is zeer begaafd en speelt voor twee.
Per strijkstok schuift de snarenheld
pionnen naar een ander veld.
Hij zet met muzikaal vermaak
zo en passant de ander schaak.
Dan wordt triomfmuziek gehoord:
hij speelt met flair een slotakkoord.
Verklarend zegt-ie: 'Zie je wel?…
Podium voor de wereld
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 83 Podium voor de wereld
Voor het podium stond de mensheid
Ze waren er allemaal
Ze wisten dat het grote donker hen morgen zou opslokken
Zomaar
Zonder reden
Met net zo weinig reden als de mensheid ooit was geboren
De violist begon te spelen
Alsof zijn leven ervan afhing
Ook al was dat niet zo
De blauwe aarde verdween snel en volledig…
Ladies in Lavender
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 211 zie, de mooiheid
van een gouden zomer
bespeelt de violist
laat hem herrijzen
in een klein vissersdorp
ontwaakt een dromer
in de druppels
van de morgendauw
speelt hij zijn zoetste klanken
verkwikkend, ontluikend
flaneren lady’s
tussen lavendelblauw
ogen gaan fonkelen
als volmaakt kristal
schoentjes klikken
zetten minnepassen…
De notenkrakers
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 182 bazuinen en
engelenscharen
vliegen elkaar
nooit in de haren
waar trompetten
schallen komt
een aankondiging
die geldt voor allen
als de grote trom
zich roert weet dan
dat de allerkleinsten
al uren zijn gevloerd
minzaam strijken
violisten met
hun stok en lossen
zo hun tekorten op
de dirigent trekt
pas aan de bel als
ook het…
Instrumentaal
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 826 Hij dronk whisky
aan de bar
zonk na elk glas
verder in zijn weemoed
zo zag de violist
die werd getroffen door
‘t intense dat bleef kleven
toen hun ogen even
samen kwamen
en de stilte zwol
toen
tonen melancholisch
vol
emotie trilden
als een onbekend verhaal
duizend maal verteld
maar nooit gehoord
daar de intentie van het woord…
Geeft niet
gedicht
4.0 met 1 stemmen 1.104 nee, maar we hebben nog genoeg oude ideeën
we zitten in een vliegtuig
de violiste waar ik naar luister vraagt zich af
hoe haar hand in elkaar zit
maar ze gaat door
het lijkt een struikelpartij
maar het is wegrennen in slow motion
de zee weerspiegelt de langzaam golvende wolkenlucht
het vliegtuig bonkt door een luchtzak
geeft niet:…
viooltover
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 242 virtuoos overdansen
lenigjonge vingers
de vierweg op een
elegantslanke hals
harenstokberoeren
doet borst- en taillesnaren
sidderend ontwaken
trekt registers open
melodie breekt pareljuichend
uit de open flanken
de heupen kingeklemd
bij haar boventoon
in orkestrale luwte
tuimelt mijn ziel
een kortstondig
arcadia binnen…
Flamenco/ duente
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 442 Zij strekt
haar armen hoog,
de handen als kelken
rijken naar de hemel
het hoofd trots
op de ranke hals
neigt deemoedig
gemengde tonen
door de violisten verwekt
vertellen het al oude
liefdesverhaal en
in crescendo, vat zij
vuur en vlam, vergeet
alles om zich heen
en verliest zich in
dans en muziek.…
Na het Poseren, Richard Bergh 1884
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 489 langszij
Het donkerkrullend haar wat slordig opgestoken
De blik vást koel verlangend, licht geloken
Voelt zij zich in haar simpel kleed vereerd en vrij
Hij heeft haar net met vaardig hand geportretteerd
Bespeelt nu met zijn snaren al haar zinnen
Het voorspel om tot slot háár te beminnen
Die hij bij iedre streek reeds heeft begeerd
Model en violist…
Engelen rond mijn schouders
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 189 Ik wil niet meer denken
Ik hoor de violisten de muziek binnensluipen
Een grote vermoeidheid overvalt mij
door lang terug te denken aan het verleden
transformeer ik vanzelf
ben in mijzelf vol herinneringen binnengedrongen
forceerde de sloten en verbrak de spinraggen
nu engelen rond mijn schouders
zij speelden een belangrijke rol in dit drama…