Morgenlied/fado
Als een violist die
met geloken ogen
zijn melodie
laat suizelen,
zo zacht streelt
de wind het
bedauwde gras.
Aardse geuren
kruidig gevormd,
kronkelen omhoog
langs ontluikende bloem
omzich te vermengen
met lange zilverwitte
zonnestralen, die
door de morgen
schemer, de dag
doet ontwaken.
Geplaatst in de categorie: natuur