Netgedichten

netgedicht (nr. 5.907):

Portret van een violist

De altviool van het verleden
speelt een herkenbare melodie.
Geconcentreerd kijkend gezicht,
hand en strijkstok in harmonie.

Golvend haar met grijze tinten,
gebruinde huid knie over knie.
Instrument onder de kin, hemd
met strepen, muzikale euforie.

Mond gesloten, bril verbergt
ogen die Bach zien, of Mozart.
Korte broek geeft licht concert
zomerse toets, hart spreekt hart.

Vandaag voedt zich met vitaminen,
verpakt in dierbare herinneringen.
Met open mond en warm gevoel
kijk ik naar jou, de snaren zingen.