Alle inzendingen over vlag

Vanuit een trage schoep van lentewinden staan de bomen slapend, gras groeit in bewogen vlagen, passie gloeit in kippenvel wat over water rent tot aan een grens waarin de oever zich herkent, tekening van passie op de huid met scherpe naalden van weleer in duizend sterren, gekleurde lampioenen waarin liefde hoort, waarover helden…

dichterlijk als Hollands symbool voor 5 "Mei" vredelicht bedaard moede blaren op adem baren om te ademen voor het nageslacht oranje uitstraling op straat bevrijd verenigd alsmede de "Hollandse" vlag wappert trots en fier in de open lucht (woorden schieten te kort vreugde, droefheid is gebrandschat aan leven en dood) heldendaden…

De klokken hollen met laarzen over het blad van deze dag schudden de bruidssuiker met emmers uit hun bolle buiken het altaar is de sponde waarin nu alles mag de priester lipt zijn zegen, zwaait met de witte vlag bruid zijn is een bevalling zo te zien het ja-woord ligt in stuitligging onder de witte sluier klampt zich vast aan de…

De vlag gescheurd in top, zocht je een veilige haven op. Hier kun je vrij en blij je scharen onder het volk van foutenmakers, en hongerstakers, van mislukkelingen, en afkrakers, vergeetachtigen, halfslachtigen. Om je menszijn te vieren in al je beperkingen. En met al je kwaliteiten. En eigen..aardigheden.…

Rakelings het plein waar ruimte om je oren waait als vlinderslag in vlagen van paniek. Neem een k voor in je mond. Een stokkende kade om aan te staan. ------------------------------------- uit: 'Er staat een stad op', 2007.…

‘t is waar : Onder de vlag van broederschap staan ook wat valse broeders in de rij, niet alle samenzijn is dat ook echt. ‘t is waar: De moorden in de joodse school verdroten niet het hele land, die 132 meisjes uit hun school geroofd ook dat heeft niet de wereld zo beroerd Is het waar, Wordt het morgen nog wel beter?…

stil zit ze op haar keukenstoel; schilt ongeduldig de patatten regen slaat met vlagen tegen haar keukenraam ze staat op - zet quasi automatisch - de radio aan kijkt naar buiten: kan niet langer dat rotweer bevatten aardappels plonzen met geweld in de hoge pan waterdruppels spatten op haar brillenglazen uiteen op de radio een telefoonspelletje…

Ik hou wel van een huppeltje in een sonnet voor mij hoeft een sonnet niet streng te wezen ik hou wel van een jongetje met een pet ik hou wel van het pimpelen van de mezen ik maal niet om het wapperen van een vlag voor mij hoeft die niet strak en stijf te hangen ik hou wel van verrassingen in mijn dag ik word niet graag door protocol gevangen…

Hier misstaat nog steeds niet die rode vlag met hamer en sikkel op de eerste arbeider's dag. Het plein, de stenen en de brede straat; kennen de macht van het Kremlin wanneer die uit marcheren gaat. Een rode liefde zo vaak over Moskou bezongen voor een romance die hier ooit tussen twee mensen was begonnen.…

Sierlijke vlagen van wind en regen zullen de wegen als water vervagen, maar eens zal dit kleed van bloemen misschien van verre gezien die tekens vertonen alsof wij nog wonen op deze planeet. -------------------------------- uit: 'Tweede Verschiet', 2003.…

Opgeschrikt, met een uitéénspattend Vensterraam op het netvlies, Ruk ik naar beneden mijn kind Uit bed in een vlaag van machteloos Behoeden en mateloze belevingsdwang. Samen voor het eerst de lancering Van het heelal meegemaakt, En op dit uur alweer van sterrenregen, Wringt zij zich los uit mijn omarmen, wil het met eigen ogen zien.…

We zijn op ons gemak, bij vlagen. Hier zitten we samen langs de kant in de berm van deze herkenbare weg. Af en toe zweeft er een vogel over, kruipt er thuis straks vast een kruisspin vanachter de kast weer te voorschijn, zien we misschien een oud web door tocht als het venster open staat als wij de kamer luchten.…

Geen ander mens kan onze zielenpijn bij vlagen daadwerkelijk meedragen of aan ons ruiken. Ik moet wellicht nog vele pruiken en reizen maken, mag het ademen weet ook ik nog even niet staken.…

mooiste meisje is ze nog altijd Absoluut is Ansje lief dat bij mij denken aan haar, is vol tederheid Zo in mijn armen liggen dromen van vierenvijftig gelukkige jaren Voelen wij nog de liefde stromen ja, wil ik altijd in haar hart staren Vandaag is bijgevolg nu onze dag de fijne dag dat we ooit trouwden Innerlijk wappert altijd onze vlag…

Zelfs bij code zwart Wordt het niet Zwart voor mijn ogen Fier hou ik 'heerlijkhelderheineken' zicht Op onze trotse nationale vlag Die kleurrijke die van Het rood, wit en blauwe De wereld bekende kleuren Van ons Kleurrijke Koninkrijk Nederland Van onze intense VOC mentaliteit Vervat in de huidige regeringsaanpak van VACCINATIE OVERWINNING…

ik raak je golven, draag zee in mijn luchten kus je in roze zonondergaande zuchten voer je mee naar hoge ijle atmosferen samen als druppel gaan we het weer proberen we spelen op het mistig draagvlak van vandaag ik jaag je grauwe nevels tot een vage vlaag mis mijn zout in al jouw lage regionen na een koele bui zal snel de zon weer komen ik…

De familie wuift bij het vertrek: dag, dag Koolzaad en margrieten staan samen te wuiven in de berm Dag meeuw, ik wuif De meeuw drijft af De kont van een vliegtuig komt in zicht Schommelend dalend naar Schiphol De zoveelste Noordelijker, komen er wiekend ganzen langs, en heel hoog, heel hoog staan er ooievaars in 't blauw Een vlag…

Het tochtte Duidelijk voelbaar Maar deuren en Ramen waren Gesloten geuren Kwamen In vlagen van buiten uit een gefruit stukje lente vers van het mes uit pluizen en grassen zomaar een optie om de natuur in te gaan en daar te kijken hoeveel tijd er nog is te gaan een opwelling of keurig geregeld of worden de tweede of derde macht daarvan…

Mijn smachten is naar de lente van het sterven waarin ontbinding zorgt voor de mooiste kleuren tot de gevelde geuren overgaan in de frisheid van gierende rust tussen angstaanjagende vlagen verbijsterd krakende en vallende takken. Buiten de warmte die weer aan kan voelen als thuis.…

Sierlijke vlagen van wind en regen zullen de wegen als water vervagen, maar eens zal dit kleed van bloemen misschien van verre gezien die tekens vertonen alsof wij nog wonen op deze planeet. -------------------------------------------------------- Uit: 'Tweede Verschiet', Em. Querido oktober 2003.…

Nederland Langzaam aan wordt duidelijk Dat dit eens zó mooie pakketje In een kort tijdsbestek Met wilde handen wordt opengescheurd Nederland Ik wil je zo graag weer terug In je mooie rood wit blauw verpakking Maar je eens zo mooie kleuren Zijn besmet geraakt met geweld en doodslag Nederland Mijn lief klein rood wit blauwe land Zal ooit je vlag…

Ik dacht, ik zie de vlag al boven op de berg, maar ben waarschijnlijk niet eens halverwege. De put is diep, de wanden glad en steil en op de tocht omhoog kom je jezelf vaak tegen. De een zegt: “Denk aan het perspectief!” De ander: “Hou vooral de toekomst in de gaten.”…

de kuilen tot een berg wil niet meer teder, niet meer zacht ram de woorden uit mijn strot gebaar verdriet en immense pijn bid wanhopig tot een God voel me verloren, oh zo klein kan de letters niet meer vinden schrijf geen namen in het zand wil de cirkel weer verbinden doch mijn zinnen staan in brand wanhopig stormt hoop voorbij op vlagen…

Het kwarkt hier chaos in het rond vormen, kleuren, gras groeit als papieren cacteeën in spleten waar de werkelijkheid door ontsnapt Japanse vlag en een trapje naar de maan skateboarders schaatsen het beeld aan stukken door op een kunstwerk te staan zwart-wit videoot videoot videoot Foto`s van jezelf tot in de dood omhangen paspoppen avondjurken…

Het was niet voldoende: hij droomde meer dan dit droge land meer dan een herberg van verbijsterende witheid in Rhonda droomde meer dan een klank die niet de vlag uitwaaierde terwijl de rokken zwaaiden en de abanico geheimen zei: me has conquistado, nos están mirando et cetera.…

’t Is al eendlijkheid, al woede, en wilde vlagen, die, tegen ’t taaie takgebouw vereend, hun wijsheid wagen, en wijken moeten. Buigen maar, gij bomen: eer veel tijden zal ’t uitgewaaid en verder zijn gevlucht, dat felle strijden. ---------------- nazen: naderen…

Tot van zijn vuur Om hun rijzige leden, - Het middagse uur de felle vlagen slaat, Tot in de nacht Met zijne onaanzienlijkheden De late pracht Van ‘t zonlicht ondergaat.…

Ze gaven zich over Zonder witte vlag. De lijfeigenen zijn Monddood gemaakt. Geen zwijgende Verhalen meer uit Lamgeslagen monden. Afgesloten oren als Een kluis. En dan is er Stilte.…

Onze verantwoordelijkheid voor ‘t welzijn van de aarde wordt met de mond beleden warme adem zonder waarde de mens verstoort ‘t milieu geen auto die zichzelf rijdt Gaat ‘t om materiele zaken zoals olie op de noordpool planten we onze (geur)vlag renoveren gelijk de vloot schuwen geen koude oorlog om het laatste restje…

poëzie en een vlaag van buiten, een vraag verdwijnt in glans verandert het korte lot; zacht in dromerij leen mij de stilte ver weg van het gevloek, krabbend aan mijn wang hard en kort door nachten geslagen want jij en alles in deze cirkel verzen, het woord, mijn ziel staan stil voltrekking, voltooiing verklaard…