Alle inzendingen over vlag

Wij strijden, voor bloed, voor ongelijk, voor verlangen, wij strijden, voor het vergeten, voor geen vlag, voor alle twijfel, voor verloren zonen, voor strijd of strijden, als fictieve levenslessen, als existentiële bekommernissen, als ontzettende consternaties, ik verschuil mij, in kille retoriek, zijn of mijn wezen dragende…

Het hemels horrorspel doet mij schrikken doet mij bibberen doet mij zwijgen doet mij kijken naar bliksems als spots en stratoskopen in zalen vol volk, binnengestoven lijk druppels, voor de grote vlaag op de vlucht. Onwennig doe ik m’n cel open uit angst voor het vonnis.…

De zorg wankelt, de zorg raakt op We moeten zelf aan de slag Zelfredzaamheid voert nu de vlag Hebt u last van zere knieën? Ga eens op de weegschaal staan Mmmm, 80 kilo en u bent één vierenzestig?…

de plaatsen zijn gekozen posities verdeeld als de decibellen hun adem krijgen hebben drums hun eigen feest ieder event heeft zijn eigen hakken in de grond als de geboorteschreeuw nog horen wij ze niet binnenkomen licht lentegekleurd jeugdig ontluikend de lach en vlag in ontspanning fladderend mee verwachtingen zijn hoog gespannen…

speldeprikken is al weer daar en iedereen staat met een mening klaar Mijn droom in deze roerige tijd wordt waarschijnlijk nooit werkelijkheid Een zaterdag of zondag naar het veld zonder dat absurde spelers- en supportersgeweld Maar het zal wel bij dromen blijven de clubs zijn tegenwoordig hele bedrijven Kon ik nog maar een keer terug met toeter en vlag…

het zog van het kiel Veeg met je hand het schuim van de lippen En zing over je land en leer mij het lied Schrijf mij de woorden met je stem en je blikken Leer mij je liefdes en je diepste verdriet En ik zal je leren hoe de natuur te bestrijden De kracht van het water en grillen van de wind Het bulken van de zee met zijn stormen en vlagen…

je staat te kleuren daar van boven dat kun je echt niet ongemerkt 'k tel nieuwe blaadjes ondersteboven glimlachend heb ik doorgewerkt je staat in schaduw nog te pralen in bloesem straal je naar de zon rondom je stam dans ik vele malen 'k vlag met wimpel dat je overwon want daar sta jij, o trotse boom de zomer fleurt je fraaiheid en ik…

tussen bos en grasland, op de rand van de tropen woekeren kruiden en wilde halmen en struiken zo om het seizoen wordt de hitte hier geblust met een vlaag die maanden duurt reuzen grazen in hun grijs pantser nippend van de dunne, dichte schaduw ik weet niet waar eerst kijken de olifant besproeit zich met water, bestrooit zich met zand…

Zelfs woorden zwaar van plichtbetrachten Gaan verend onder lichte vlag. De halfvolwassenen en de kleinen, Zij zo groen en zo zacht Als druppend rijs, waar ’t zonneschijnen Iets lichts en warms heeft ingebracht. Wij, ouder hout, met voller lover, Moeten beschuttend om hen staan.…

Dan 'n vlag: Koek + Zopie Tijd voor soep en borrel De muts kan eventjes af Kris - Kras - Kris - Kras - De terugweg om te dromen Eindelijk windje in de rug Waar hij eens van vertrok Zo zal hij daar thuiskomen Kris - Kras - Kris - Kras - Op bevroren sloot en plas, blinkt ijs als helder glas…

U kunt het niet zo gek bedenken of het is er wel, Een pet, jas,o verall, vlag, toeter of bel. Alles heeft de kleur oranje in ons land, Niemand staat er eenzaam aan de kant. Iedereen is ineens elkanders vrind, Want we zijn allemaal oranjegezind. Oranje is de tijd van saamhorigheid, En het team levert ons de mooie strijd.…

met het anker losgeslagen windstil in de haven drijven wij toch langzaam weg naar volle zee drijven wij weg en geesten reizen mee het kalme water klotst zachtjes tegen het schip dat vaart onder de vlag ik zink in mijn liefde voor haar een matroos speelt een lied op zijn gitaar voorlopig nog geen land in zicht de haven inmiddels ver…

Die boven steden en dorpen De woestenijen verkozen, Die zonder een zegekrans Streden verloren slagen En 't liefst met hun fiere lans De wankelste tronen schragen; Voor allen, omgekomen Door hun dédain voor profijt, Slechts beheerst door hun dromen De spot der bezitters ten spijt, Neem ik bezit van dit eiland, Plant ik de zwarte vlag…

Soms heb ik vlagen van ongekunsteld zijn, intens gevecht om leven en overbodige dood, de angst ontvlamd zonder toekomstdromen een nevelige strijd woelt in mij groot.…

Maart, Maart, Roer vrij je staart: Nog maar een poos kan je ons kwellen en plagen; Dra zijn je vlagen Weg met het vuur, dat je houdt aan de haard, Lastige Maart!…

je werkkornuiten, zigzaggend en lallend naar buiten De weg naar huis ken je inmiddels wel, met hongerige stop voor broodje frikandel Eenmaal thuis, met harde plof op de bank, luidruchtig boerend door teveel drank, tv aan, zapper die op je bierbuik rust en weer niemand die je "welkom thuis, schat" kust want met jouw toenemende alcoholische vlagen…

Stel dat ik over enkele jaren rijk genoeg ben om met een privé-raket naar de maan te reizen, zodat ik niet een rood-wit-blauw-vlag, maar een gedicht van Slauerhoff, ik noem maar wat, ga planten in een of andere rare uitstulping, is dat dan nobeler dan mijn jarenlange, helse geploeter met woorden op die a-poëtische aarde?…

Ik was nog blond en jong van jaren Toen ik een sterke, rechte tak Zag wuiven met zijn vlag van blaren, En tot hem opklom en hem brak. Ik boog mij zingend tot hem over, Dien kloeke telg van de oude es, En ras verloor hij schors en lover Onder het knarsen van mijn mes.…

een scene met een kind en vrouw: take one ik herinner ieders plaats ieder voor zich alleen daar begint het gedonder in de glazen al ik herinner me dingen en jaren als een vage vleug van parfum van dames zonder gezicht maar met een onbestemde weemoed door het midden van het hart als verre vonken of vlagen vuur en ik zeg: wat was het plan…

Isolement kan ik niet goed verdragen; de eenzaamheid, die vliegt me aan met vlagen. Gelukkig is er altijd het balkon.…

instrument mijn zuivere gehoor Leidt mij door het leven door Als draad Mijn muziek is mijn bijdrage, mijn daad Subtiel Componeer Ik in een schema Waarin ik grenzen Probeer te doorbreken Ik hoop dat de mensen goed Over mijn muziek zullen spreken Wie het wil horen Hoort de kern van mijn wezen Ik hoop met mijn muziek Voor iemand in vlaag…

een tulband met een wit gewaad In de onafhankelijkheidsjihaad Omdat ze dankzij een arsenaal Dat hij lospraatte met veel omhaal Het onverslaanbaar geachte Akaba overwonnen En ook kort daarop Damascus binnendrongen Maar alle gemaakte beloftes ten spijt Raakte zijn cohorte de Hijaz alsnog weer kwijt Aan respectievelijk de Franse en Engelse vlag…

." Armstrong als eersteling met op zijn rug de lifeline survivalkit voor de vlucht terug plantte hij zoals Columbus en Amundsen, Tasman en Vasco da Gama olijftak en vlag nu uit naam van de mensheid als symbolisch bewijs van de komst van de drie kosmonauten van Gaia…

Waarom de sprong naar Mars te wagen met de kennis van vroegere ontdekkingen waarin wij onze vlag hebben geplant in ethische opvattingen van religie of ideologie, voelen wij ons altijd soeverein, dat is niet te rijmen in een nieuwe kolonisatie en door de omvang van ons brein.…

Zelfs woorden zwaar van plichtbetrachten Gaan verend onder lichte vlag. De halfvolwassenen en de kleinen, Zij zo open en zo zacht Als druppend rijs, waar ’t zonneschijnen Iets lichts en warms heeft ingebracht. Wij, ouder hout, met voller lover, Moeten beschuttend om hen staan.…

mij begevend op een zoektocht naar de schatten van het leven vaar ik over ruwe zeeën die mij naar het einddoel van mijn vragen moeten brengen geholpen door vlagen van wind die mij roekeloos heen en weer blazen vanuit het oosten naar het westen maar toch komt mijn bestemming langzaam maar zeker in zicht al starend over het glanzende…

De westnoordwester beukt in razernij en buldert, vult de leegte met zijn donderende vlagen die kinderen wel willen dragen of staande laten hangen in de touwen van de storm. Wat los zit vlucht op reis naar nergens. Wat vast zit knapt en kraakt en breekt ten slotte af, als zwiepend buigen niet meer gaat.…

Even stilstaan de wind waait uit het noorden en de kale bomen buigen langzaam mee de regen valt in vlagen zoekt de juiste weg die het altijd vindt de maan breekt door de wolken in een zwarte lucht, de donder houdt niet op maar de mensen die er niet meer zijn ze kleuren nog de foto’s in m’n hoofd stilstaan bij de mensen die je voorgingen…

Op het gemeentehuis De vlag halfstok Profielfoto's in verticale Nationale kleuren Wakker worden Zonder iets te merken Een luie zaterdagochtend Een croissantje gehaald Hoe anders Is het met het bericht Dat de oorlog Nabij is, heel nabij Voor het allereest Krijg ik spijt Van mijn kinderwens Met dit besef De angst daar in Parijs…

De jongens beschouwen de dansende vlagen die hen nu belagen witte wieven, het zijn vrouwen ! Dronken en zonder vrees hun armen maaien grijpen en graaien naar al dat vrouwenvlees. Ze zijn onvast, grijpen mis de jongens kijken en de wieven ontwijken zoals te verwachten is.…