Alle inzendingen over vlieren

Er komen steeds meer kleuren in de vlag tot het hele spectrum straalt als een zon een baken op de onrustige reis Het is maar een vlag geweldloze communicatie in de wind een zwijgende blik De stok een toverstaf een zieneres, baken van geduld uit goed hout gesneden Eik en linde, vlier, vijg en kers de bomen van Moeder Aarde beuk en…

(magni consilii angelus) onderduiker hier is het wak in het kroos hier de grote staande snoek en aan de overkant de roomsen maar nu staat daar in lichte nevel naast de melkbus met de teems een vreemd en donker kind een juten zak bedekt zijn schouders daarachter rijzen takken van de vlier verstrengeld en verwrongen buurman haalt…

Op vlieren, berken, ja kastanjes viert hij lusten bot. Het is voor mij geen doen verwoesting aan te zien met droge ogen.…

- De vlier-struik geurt naast al de huizen...…

onbewust zoekend naar dat ene onbeschreven geheim tussen mos en verterend hout een microwereld, te vertrouwd tussen vlier en Spaanse aak spinnenrag en vogels vervuld van leedvermaak; een kleine zwarte poel vertroebeld door stinkend rottend blad verscholen in wortelstrengen van een beuk die 't beste heeft gehad de weerspiegeling van duizend…

displaced person hier is het wak in het kroos hier de grote staande snoek en aan de overkant de roomsen maar nu staat daar in lichte nevel naast de melkbus met de teems een vreemd en donker kind een jutezak bedekt zijn schouders daarachter rijzen takken van de vlier verstrengeld en verwrongen buurman haalt de jongen binnen de vinger…

Eindelijk voorjaar, juichte de vlier in de bloei van zijn leven nadat zijn verkankerde stamvader die winteravond in stilte verrast was omhoog kijkend door zijn meelevende uitwas zag hij zijn bestaansgrond de hemel aanraken met onwennige tuilen, bleek als zijn merg hij bloeide wat hij ontgroeid was, aan duivelsbrood had hij geen boodschap,…

Waar eens de oven stenen bakte van kleirijk land naast de rivier trompettert nu een wilde zwaan en pikken houtduiven voldaan de zwarte bessen van een vlier gegraven gaten werden meren waarin de vissen lustig paaien en aan de oever wilgen pronken die in spiegelbeeld verzonken statig naar het water zwaaien hoe schoon is deze weidevlakte…

Heb voor mijn beminden het mooiste bewaard in de bloesems van de linden, in een geknutselde populier boven onkreukbare schermen van de vlier, ontstaan uit hachelijkheid en angst van het verraad van alle spitsvondigheid, waarin de tijd het evenwicht bewaard op de vlakten van bos en akkerrand, felheid bestreden in klare zinnen van een…

Ik bewaarde het laatste en het mooiste, voor mijn beminden, de gestolde tranen van de vergulde regen, goud of zilver is mij om het even en de geluiden uit de vlier, de momenten van twijfel, opgelost door spitsvondigheid tussen dove netels uniek in hun soort werd het wankel evenwicht bewaard in een mager onderscheid in de lange sleet…

Donker hing de vlier te trossen, koolzaad geel te geuren.…

Haar achterlichaam glimt melkwit in het duister, spant zich waakzaam bij elke klank in 't bos, dat luidruchtig rust, stelt het jong tijdens moeizaam stappen gerust, wijst de verborgen weg tussen vlier en braam, draait om boven kruiden, nietig maar heilzaam, die de zwarte snuit gaarne ruikt, nadert, kust...…

hol klinken in het nu lege huis hoor ik de stemmen van negentwintig jaar leven galmend in mijn hoofd opkijkend vanaf de kale vloer zie ik de huisspin ontredderd vanaf zijn plafondpositie de kaalslag waarnemen weemoedige liedjes klinken nu zelfs mooier dan in bad de goudvis,het konijn pietepiet,tukzie poes Mies rustend onder de vlier…

De Herfst is het lied van herinnering, Hij vlecht om uw voorhoofd de gele laurier, Hij strooit voor uw voeten de zoete vlier, Door uw ziel gaat een siddering, - Uw hart is een viool, De Herfst vaart zachtjes door de snaren - Verlaten kind, keer tot de mensen weer!…

op het gras, nog nat van dauw dwarrelt, uit de geleide groene kruin als stervende zwaan, wel roestig bruin een eerste blad van de plataan zwermen spreeuwen, als èèn grote zucht storten zich met z,n allen in de vlier eten zich rond, kwetterend van plezier dan trekken zij weg, hoog door de lucht eikels in de dop, een wilde framboos fel gekleurd…

Heb voor mijn beminden het mooiste bewaard in de bloesems van de linden, in de toppen van de hoogste populier die ik vinden kon, in de onkreukbare schermen van de vlier, ontstaan ook uit hachelijkheid van teleurstellingen ook in angst en verraad waar we mee zijn getooid, buiten het plezier van persoonlijke spitsvondigheid, waarin…

Daar ben 'k gekuierd Door 't zomerland, Daar rook ik, luierd, Van alderhand: - Dat oude gehuchie - Zo'n boerennest, Dat lauwe luchie Van melk en mest; Dat blomzoet hegje Vol zacht getier, Dat wierook-wegje Van witte vlier; En 't Hollands weitje, Dat reukaltaar, Dat bloeipartijtje Van allegaar; En nog zo'n bedje Van hei…

Een lijster: die hadden we nooit gehad al die tien jaar, zong in de vlier en zong onder ons raam juist zoals wij hadden gedacht dat zij zingen. En zat met zijn snavel vol torren stil zovaak wij keken, avonden lang aten wij gebukt, het kon niet op tot, zou je zeggen tsip? nee sjuk, hij wegbleef.…

In een blinkend meanderend spoor trekt ze door dit groene landschap Levensbron, en schependrager getemd door rotsige oevers begroeid met wilg en vlier. In je bochten wil ik drijven meegaan met de eindeloze flow dan opnieuw terug naar het begin In, op, en onder u wil ik zijn geen grieven en ook geen pijn.…

Ik heb voor mijn beminden het laatste en het mooiste bewaard,de geur van regenbloesems uit de linden, of uit de krakende kruinen van een populier, boven de onverstoorbare stemmen uit de vlier, ontstaan uit de hachelijke momenten van twijfel, het verraad gelost door spits- vondigheid, door lief en leed in onderscheid, het evenwicht…

De vlier staat mij nader toe in onnadenkendheid, zijn aimabele bloemschaal ruist door ons heen in ieder zuchtje wind beslaat z’n eigen taal, de wortels uit het verleden onverbiddelijk torsen we zijn beknotte zerk.…

De dolle pimpelmees weet er al van, net als de vlier aan het diepje dat zich een weg slingert door modderig gras. Het is zo ver weg, wij zijn zo stram vertederd het huiverig oog stuit op de kerktoren in de verte tussen onzichtbaar bezige bomen.…

Weet je soms nog witter bloemen dan de hagelwitte vlier, zijn er ergens hogere bomen dan de Vlaamse populier? Smalle huizen op de velden: ieder huis de pionier van een nooit voltooide hoofdstraat in een nooit gebouwd kwartier.…

De vlier staat mij nader toe in zijn nadenkendheid, een gelijke taal ruist door ons heen, dezelfde strijd, met wortels in het verleden en ziel in het kale zwerk, onverbiddelijk torsen we het beknotte werk.…

Chesterton De galg die in mijn tuin staat, naast de vlier Is nieuw en netjes, hoog genoeg vooral Ik knoop de lus op 'n eendere manier Als iemand die zijn stropdas knoopt voor 't bal Maar net als heel de buurt -in groot getal- Diep ademt voor een kreet van puur plezier Bevangt me 'n vreemde stemming...ben ik mal(?)…

wie een wonderschone wereld aanschouwen wil kijkt nu mee naar de foto van mijn entree onder de lijsterbessenboom groeien saam een witte vlier een stokroos en een braam ernaast tegen het gaas een metershoge stokroos met talloze rode bloemen torent hij hoog boven de braam die met zijn doornen een rode bessenbos innig omhelst ervoor er achter…

Dromenzwaar slentert de weg, van els en vlier fris omgeurd, heen om de woon en- schielijk stom- zien we, als het land van belofte oneindig, 't vergezicht blauw ontrold. Veld en wei, heuvel en dal, en vlakte en woud, immervoort, vloeien ineen met grootse zwier golvend tot d'uiterste rand der aarde...…