Alle inzendingen over vliet water

We laten ze lappen voor flessen water en alle ellende komt als geklater over de drinkers heen. Naar bed naar bed zei Duimelot, niks meer drinken want da's veel te kort!…

Jonge grutto's in het grasland, een rij pijltjes in de vliet. Als de zon schijnt, ga ik fietsen langs het moois, dat lente biedt.…

Droom is 't leven, anders niet; 't Glijdt voorbij gelijk een vliet, Die langs steile boorden schiet, Zonder ooit te keren. D' Arme mens vergaapt zijn tijd, Aan het schoon der ijdelheid, Maar een schaduw die hem vlijt; Droevig! wie kan 't weren?…

.' 'k Ging mistroostig naar het venster, en zag zuchtend in de vliet. Nu heb ik geen and're boeken, dan die hij nog liggen liet.…

weet ge 't niet, wat kanker woedt — ' Gemaakt door Van der Vliet.…

Kijk door een bril van problemen, die zit me als gegoten.   Trek ik het aan of stoot ik het goede af? Stel mezelf de vraag, “ben ik wel normaal”?   Kijk door een bril van problemen, die zit me als gegoten.   Wat zit er achter die bril? Want die bril is niet normaal.…

Luisterend, met donker zachte ogen, Staan wie dichters heten aan die vliet: Dromend over menig beeld gebogen, Zingen zij, als 't ruisend riet bewogen... Zingen zij uw vliedend levenslied:…

Ik voel mijn leven door mijn vingren vlieten, dat leven zonder liefde en zonder zegen, en de allerlaatste hoop dit hart ontschieten, zo afgebeuld langs alle martelwegen. Geen trouwe borst zwelt ooit de mijne tegen; geen milde hand zal mij genadig gieten den zoete wijn des levens.…

Stortend vluchtig nand vermengend Met de bindkracht van uw zegen, Zode en zaad een heildronk plengend, Dat bet groen wordt langs de wegen, 0, ik hoor U over 't water Fijne maliënkolders klinken En, een sprookjesrijke prater, Door het luistrend lover zinken; Zie, van vleugjes paars beademd, Wassen zich de reine weiden, En de wilg laat…

Donzige vlokken Strooit hij op aker, landhuis en heg; Hand doet hij worden 't Water der vlieten, 't Zand van de weg. Krassende raven Vliegen in 't ronde, Bol van de kou; Nevel en mistdamp Hullen de velden Weder in rouw.…

Op Claus' sterfdag overleed eveneens de Vlaamse dichter Eddy van Vliet. Met alle lichamelijke beperkingen lijkt relativerende en autobiografische poëzie voor een man zoals Claus, het wondermiddel. Wat mij betreft mag hij Elisabeth in dit opzicht overtreffen en in die zin een gedegen concurrent worden van Eddy van Vliet.…

De lauwe vliet en 't riet van weelde rillen.... Natuur heeft leven uit de lucht gedronken!…

Nee- ik kon het je niet zeggen en je kon er niets aan doen want je zou het niet begrijpen wat gebeurd is met mij toen dus liep ik met jou de pier af voor een allerlaatste zoen Want je ging met hen de zee op om te varen op de vliet en toen jij was uitgevaren schreeuwde ik mijn groots verdriet tot de golven die weeklaagden alleen jij wist…

'k ben de druppel in de oceaan 'k ben de zandkorrel in de woestijn 'k ben onzichtbaar voor wie me niet wil maar druppel of zandkorrel, ik blijf: van m'n leven niet stil.…

Mens van natuur, water bomen bloemen wat een mens maar wil alles kun je opnoemen, maar water denk ik stiekem en stil: staat bovenaan de lijst! Of het tweemaal de douche is, die ik me veroorloof een kinderbadje in de tuin een spuit flacon met verkoelend windje het is meer dan een fortuin net als die schitterende zee!…

Ik wandel soms weer door het park in gedachten door het park van mijn leven waar we huilden waar we lachten de wandeling die aan een ieder slechts eenmaal als te bewandelen wordt gegeven ik wandel er soms weer even en kom er vele mooie beelden uit alle jaargetijden tegen ja zo gaat dat meestal toch in ieders leven mijn park wordt…

Wanneer ik sterven zal, vol dagen en vol lasten, met, aan mijn tafel, de twee-broederlijke gasten: Liefde die glimme-lacht en Troost die woordloos treurt, - zij zien mij beiden aan bij lange wissel-beurt aan 't laatste levens-maal dat wij gezaêm genieten en laten, uit de kelk van hunne handen, vlieten het welkom-water, dat het stof der reize…

Zelfs de de letter n en tweehonderd, vier meter lang zegt niets vanaf de zijkant geen hard bewijs toch breekt een hemel aan wie wij wat schuldig zijn open Liggen cassettes leesbaar zichtbaar openbaar Geen tijdstip ligt de sfinx meer onzichtbaar dan nu en de piramide voor het museum is een u.f.o maar blijf een kind van…

kwam op voor hen die geen stem hebben en worden uitgebuit vermoord voor hun huid, vlees, of gebruikt voor vivisectie zijn hart verpand aan de strijd voor rechtvaardigheid wat zullen ze hem liefdevol onthalen in de apenhemel rust zacht Opa Water…

Het licht, kristallige bronne, Vliet met de uren zo stil van de zonne... Hoor 'k het licht, of de soezende boom? Licht, geuren en vormen versluim'ren Tot één onbeweeglijke droom.…

traag is je lijnvaart te zijn in doen schouders drukt bedrukt de weg meer en meer vrij uit tesaam op de route tot behouden vaart langs een bebloemde zoom klank en toon vervormen vergeefs zoek je in het rond op vreemde grond in leegheid mondt taal op mijn tong langs een stille vliet door ‘t avondrood…

Ik zeg: zo ken ik je, zo houd ik van je, water als water.…

Liefde Liefde. Heb geen angst. Talm niet voor mijn deur. Kom binnen. Lees mijn boeken. In negen van de tien kom je voor. Je bent geen onbekende Houd mij niet voor de gek met mannen waarvan niemand de namen durft te noemen. Leg mij niet in een bed tussen kwijlende gedachten die van geilheid niet weten wat ze zeggen. Klop mij geen geld uit…

de pasgeborenen de bijna doden niemand weet waar het heen gaat maar dat wij heen gaan staat buiten kijf uiteindelijk verliezen wij ons lijf…

Wolken vliegen met een noodgang langs verliezen water met een grote kans dat het juist hier valt? Al weken valt er meer hier- dan daar een plens het vocht was van de zomer ieders wens, toen we zuinig moesten doen?…

'k Heb het dal doorlopen later, En gezocht de blanke vliet; 'k Vond er menig klare water, Maar mijn bronne vond ik niet. In de drang der eerste liefde, Blozend, aarz'lend en verrukt, Heb ik, jongeling, de eerste Reine maagdenzoen geplukt.…

De Zuidervaart vliet aan m’n oog voorbij met aan haar overzij het jonge vee dat uitgelaten dartelt in de wei. Waar reigers roezemoezen tussen riet een kievit waakzaam op zijn eega wacht daar kweelt de karekiet een liefdeslied.…

De vraag is bij de Majesteit niet deed ze 't wel of deed ze 't niet maar hoe hevig en in welke tijd deed ze het met Paul van Vliet Waarbij lui van adel komen die haar aderen hevig doorstromen met lusten vol vuur en temperament ons van de vlakte onbekend Paul schoot - logisch - tekort in de min betaalt sindsdien gebukt voor de vorstin…

Geluk, zo zedig en zo zeker, als water dat in glazen beker zijn zuivere genuchte vat: ik heb uw goede dronk genoten, en 't heeft door mijne leên gevloten, als van wie nooit gedronken had. Mijn ogen wijd, mijn lippen open, zijt ge in mijn aadren stil gedropen tot de' allerlaatste', en béste drop...…

Zeg klompenmeisje met je houten been, Als jij twee emmers water op gaat halen Hoef jij die voortaan niet meer te betalen - En ga ook langs de bakker maar meteen. Hij dient je ook een gratis brood te geven, Want wij zijn arm, maar hebben recht op leven.…