Alle inzendingen over vlieten

Verscholen achter het riet volgde ik ademloos in de vliet, gedurende vele minuten, de hofmakerij van twee futen. Hij baltste, zij walste, hij danste, zij sjanste, hij lonkte, zij pronkte, hij praalde, zij straalde. Samen verdwenen zij in het riet en ik liep verder langs de vliet, nagenietend van hun duet, een klassiek waterballet.…

wat was je groot in woorden en in daden met warme klank geladen tot aan je laatste noot wat was je sterk in teksten en gedachten die ernst en humor brachten tot aan je laatste werk wat was je lief in welgemeende zinnen een mooie man van binnen tot aan je laatste brief - Paul van Vliet…

Een vers is goed of niet, Naarmate ’t vol is tot de rand, die niet kan halen, Of over-vliet.…

vaart alleen Peter Pan met Die Zauberflöte dat is goedkoper voor de verzekering succes ook dan verzekerd is de berekening --------------------------------------------------- Toelichting: Dit jaar staat de 'Vloot over de Vliet' in het teken van het 250ste beboortejaar van Mozart en de reis over de Vliet die de toen 9-jarige componist maakte…

Het gesponnen web houdt Krachtig stand, terwijl Jouw bescherming wordt Gebroken Een vliet van veel Liefde Vormt de bron van een Nieuw Begin…

Vandaar ook dat hij de landerijen Sorgh-Vliet genoemd heeft, een gebied waarin hij zijn `zorgen kon laten vlieden`. Park Sorghvliet aan de Scheveningseweg in Den Haag is een oase van rust, midden in een drukke stad.…

Schat van een kerel Reikt op tenor naar hemel In wolk van whisky.…

Het meest kenmerkende van Paul van Vliet? Zijn typetjes die op je buurman leken? Het weldoordacht, beschaafd-beschouwend spreken? Dat timbre met een vleugje oud verdriet? Of toch dat hij, door trend noch hype gedreven Traditioneel, maar tijdloos is gebleven?…

O dromend hart, kies u een nieuw vertier in vrouwenwang en purpren eglantier; licht als kwikzilver vlieten onze dagen, de pracht der jeugd zinkt als een bergrivier.…

In Biddinghuizen, aan de vliet, lag gestrekt, een weldoorvoede suikerbiet. in een milde Augustuszon, dat kon, want de suiker is niet meer op de bon. Men liet de biet dan ook ongemoeid. Werd ook niet door de politie geboeid. Ja, in Biddinghuizen, zei men mij, zijn alle suikerbieten vrij!…

0 dromend hart, kies u een nieuw vertier in vrouwenwang en purpren eglantier; licht als kwikzilver vlieten onze dagen, de pracht der jeugd zinkt als een bergrivier. ------------------------------ 'Uit de Rubaijat' (1914)…

Hee, lieve Afra op je groene fiets De zon draait altijd met je mee Als je fietst langs de Vliet, of je loopt tussen de bloemen Het licht wat je schenkt, geeft mij uitzicht op zee Fiets, fiets...…

De Vliet, die van Oud-Gastel vliedt naar Kruisland, daar werd een mensenhoofd uit opgevist waarover een verhaal werd opgedist hetwelk ik smalend afwijs als abuis, want een visser’s grootspraak is zijn handelsmerk. “Wel táchtig centimeter !” lijkt mij sterk.…

Jonge grutto's in het grasland, een rij pijltjes in de vliet. Als de zon schijnt, ga ik fietsen langs het moois, dat lente biedt.…

Mooi, dacht de man, met honderdduizend volt kan ik in deze vliet vlot vis verdoven, dan komen ze dus allemaal naar boven… Toen is hij zelf het water ingerold. Zijn droeve dood zal zwemmers zeer ontstemmen: zelfs met de stroom méé is het lastig zwemmen.…

weet ge 't niet, wat kanker woedt — ' Gemaakt door Van der Vliet.…

Droom is 't leven, anders niet; 't Glijdt voorbij gelijk een vliet, Die langs steile boorden schiet, Zonder ooit te keren. D' Arme mens vergaapt zijn tijd, Aan het schoon der ijdelheid, Maar een schaduw die hem vlijt; Droevig! wie kan 't weren?…

.' 'k Ging mistroostig naar het venster, en zag zuchtend in de vliet. Nu heb ik geen and're boeken, dan die hij nog liggen liet.…

Kijk door een bril van problemen, die zit me als gegoten.   Trek ik het aan of stoot ik het goede af? Stel mezelf de vraag, “ben ik wel normaal”?   Kijk door een bril van problemen, die zit me als gegoten.   Wat zit er achter die bril? Want die bril is niet normaal.…

Luisterend, met donker zachte ogen, Staan wie dichters heten aan die vliet: Dromend over menig beeld gebogen, Zingen zij, als 't ruisend riet bewogen... Zingen zij uw vliedend levenslied:…

Ik voel mijn leven door mijn vingren vlieten, dat leven zonder liefde en zonder zegen, en de allerlaatste hoop dit hart ontschieten, zo afgebeuld langs alle martelwegen. Geen trouwe borst zwelt ooit de mijne tegen; geen milde hand zal mij genadig gieten den zoete wijn des levens.…

Lieflijke gestalten spieglend, Doe dan hoog Uw waatren wassen, Werelden en wolken wieglend; Toef niet, spoedt U, talloze oorden Moeten bloeien uit Uw weeën, Moet Uw blijheid bont omboorden, Vóor gij groet de zee der zeeën; Regen, welk een glans om bomen, Regen, hoe de beekjes schieten, 0, het schittert in mijn dromen, En mijn vrije ziel gaat vlieten…

Wij stonden gebogen over de vliet; Daaronder leken onze gezichten Ziende uit een toekomst, toen een lichte Rimpeling ons glimlachen liet: Ons spiegelend zoals wij niet Meer konden zijn. Nooit meer? Ik vroeg haar: ‘Laat alles worden zoals vroeger.’ Zij gaf geen antwoord.…

Op Claus' sterfdag overleed eveneens de Vlaamse dichter Eddy van Vliet. Met alle lichamelijke beperkingen lijkt relativerende en autobiografische poëzie voor een man zoals Claus, het wondermiddel. Wat mij betreft mag hij Elisabeth in dit opzicht overtreffen en in die zin een gedegen concurrent worden van Eddy van Vliet.…

De lauwe vliet en 't riet van weelde rillen.... Natuur heeft leven uit de lucht gedronken!…

Nee- ik kon het je niet zeggen en je kon er niets aan doen want je zou het niet begrijpen wat gebeurd is met mij toen dus liep ik met jou de pier af voor een allerlaatste zoen Want je ging met hen de zee op om te varen op de vliet en toen jij was uitgevaren schreeuwde ik mijn groots verdriet tot de golven die weeklaagden alleen jij wist…

Het licht, kristallige bronne, Vliet met de uren zo stil van de zonne... Hoor 'k het licht, of de soezende boom? Licht, geuren en vormen versluim'ren Tot één onbeweeglijke droom.…

traag is je lijnvaart te zijn in doen schouders drukt bedrukt de weg meer en meer vrij uit tesaam op de route tot behouden vaart langs een bebloemde zoom klank en toon vervormen vergeefs zoek je in het rond op vreemde grond in leegheid mondt taal op mijn tong langs een stille vliet door ‘t avondrood…

op een Scandinavisch scheer verkorrelt het bittere water eenzaam in een vliet, verkrampte lucht bokst tegen het licht en ligt erna zalig te wezen. ik ben het die geluk proeft en het helder weer meebrengt als lachende kinderogen. donker abrikozenhuid is het palmares van het badend eiland.…

Mijn uren gaan voorbij gelijk het zand, Dat langzaam door de dichte vingers vliet En wegvloeit uit de vastgesloten hand; Als water, dat ik dronk, maar proefde 't niet.…