83 resultaten.
Ghazel I
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 328 Men bezweert het donker, strooit munten rond
en stemmig bezingt men voorbijgaand licht.
De wereld draait door, de schemering in,
flitsend vangt een zilvermeeuw nog licht.
De dichter staat erbij en kijkt er naar,
verlangend naar meer oorspronkelijk licht.…
Laat elegantie leven
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 48 subtiel
elegantie leven
in het licht
dansante dat
gras en planten
doet wiegen
op een warme
zomerse wind
in voorzichtig
raken lijken
vonkjes te
ontwaken die
overspringend
hun energie
ontladen om de
aantrekkingskracht
intenser te maken
er zijn natuurlijk
meer paren die
scharen om
jouw lach te
onderscheppen
in momenten van
voorbijgaand…
femme fatale
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 1.545 strak strekt
de sluier langs
haar schrale lijf
waar ruimte
krimpt tot
een smalle
engte
en bottenbenen
een lange
weergave zijn
van een
kwetsbare lengte
ene vrouwe met
ontspruitende borsten
in een sobere gratie
op nakende voeten
wie wil niet
haar uitpuilende
pruilende bolle ogen
ontmoeten
doch,
in een
voorbijgaand moment…
Licht in oude dromen
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 195 Wat in tegenstelling tot
heldere beken in boeren
sloten te zien, kroos
verbindt voorbijgaande
oevers, spiegelend om de
aardse adem te beliegen,
stromend met troebel water
mee, waar stilte vleugels
krijgt van witte zwanen
over de ruggen van de wind,
zijn het mensen die betalen
wat bijgeloof verzwijgt, een
vanzelfsprekende maan…
dichterbij
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 116 Dichterbij
Luierend aan het strand
bedacht ik lieve flessenpost brieven
welke door de onstuimige zee
de golven zouden doorklieven
met woorden doordrenkt van verlangen
hoe wij destijds onbevangen
onze liefde voor elkaar beklonken
die opnieuw nog steeds lonken
Met deze gedachten vol genegenheid
genietend van de voorbijgaande wolken
in het…
Stukje extravagant
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 78 ik las gezichten
in de aftelmodus als
voorbijgaand verkeer
verschrikte ogen
lijven uitdagend
naar voren gebogen
haren dwarrelend
in de trekwind van
passerende treinen
heb niets met
zielloos plasma dat
vloeit op het moment
heb er zelden eentje
gekend waarvan het
talent alle harten brak
die met een lach
en blik de wereld…
herfststemmen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 130 het regent
een liedje op de radio
en ik zit binnen
weet heus wat er is
mensen onder paraplu's
zou niet weten wat ze zeggen
te koud maar mijn ramen open
denk ik aan de stemmen die ik hoor
stemmen, altijd die stemmen
niet in m'n hoofd, gewoon buiten
plus wat fietsen in hun rek, voorbijgaande auto's
omfloerste lantarenpalen, hond…
Jouw aandacht
netgedicht
4.0 met 49 stemmen 68 jij hebt geen
spiegel nodig
om te weten
wie je bent na de
eerste ademtocht
was jij jezelf bekend
de traditionele
ijkmomenten
kleden jou zonder
verrassingen
de spiegel geeft een
vergelijkbaar opponent
ogen en lach zijn
geen voorbijgaande
zaken zij laten in
jouw bestaan aan
alle anderen hun
heerlijke warmte na
jij hoeft niet…
WISSEL
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 629 Als een sneltrein door dit leven
is alles van voorbijgaande aard.
Niets om na te streven
slechts doorgaan in volle vaart.
Op verlaten stationnetjes
kijk ik verveeld in het rond.
Ik hou mijn adem in
mijn hand vastgeklemd op de mond.
Mijn verwachtingen;
ik heb niets op het oog.
Ik ken ze niet;
zijn ze dan bij voorbaat te hoog?…
Wissel
netgedicht
2.0 met 22 stemmen 2.041 Als een sneltrein door dit leven
is alles van voorbijgaande aard.
Niets om na te streven,
slechts doorgaan in volle vaart.
Op verlaten stationnetjes
kijk ik verveeld in het rond.
Ik hou mijn adem in,
mijn hand vastgeklemd op de mond.
Mijn verwachtingen,
ik heb niets op het oog.
Ik ken ze niet,
zijn ze dan bij voorbaat te hoog?…
- ademtocht -
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 1.856 wandeling in de vrieskou
ik adem zuchtjes kringelwolkjes
in ijsblauwe lucht en weet mijn wezen broos
bezonken 't gedragen amen
vloeit Uw ongedroomd verscheiden tesamen met
mijn zielsgedachten en stijgen wij op tonen van een
vederlicht gebed als koppel ringelduiven bovenwaarts
altoos in vogelvlucht aaneengeklonken waaiert
mijn adem voorbijgaand…
De literaire kring
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 205 Ze lachen
om hun dorpeling
voorbijgaand
aan haar aanwijzing
de alleroverstemmende lach
van hun eigen schijnvertoning.
Gedicht bij het gelijknamige boek
van Marjolijn Februari.…
Een hand
netgedicht
3.0 met 57 stemmen 19.477 Laat ons met een hand beginnen,
we voegen er een dag aan toe,
een volzin met een naam erin
die we op slag vergeten, tenzij
het anders gaat en we snel weten
dat we niet voorbijgaand zijn,
de kans is klein, want bij het tellen
van mijn vrienden heb ik altijd
vingers over, en daarom: laat ons
met een hand beginnen,
we voegen er een dag aan toe…
Gevangen en geraakt
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 358 Scherven van gedachten dwalen door het stof van
voorbijgaande hoop en haar gevonden ongeluk.
Pijn herinnert
de afgrond die momenten kan bedwingen
met dromen die ze met haar lippen leest.
Waar momenten en ogen dromen laten vloeien zoals ze
verteren en wederkeren.…
explosieve stilte
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 409 snel en onbeheerst
snijdt waanzin door
het onzichtbare touw
de lucht, donkerdood
wacht op het gegrom
van roem, voorbijgaand in
een kort en heftig geluid
wanneer de ruimte
de strakgespannen liefde onderlijnt,
omlaag rond hals en nek,
zet elk woord zich vast in
een verbeten afstand, de voetstappen
vervallen tot een duister vlies…
waarom, mijn kind
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 313 al weer oud en
weggegleden
waarom zou je ze dan lezen
zou je mijn gedachten volgen
als ik alles achterlaat, mijn kind
vluchtig zijn ze als de wind
passend slechts bij deze dagen
waarom zinnen nog bewaren
als na iedere grijze winter
zomer nieuwe kleuren vindt
zoals jij onverwachts het wonder
laten we maar tijdig wissen
wat voorbijgaand…
het spoor van de meeuw
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 254 het zwijgen van het strand
draagt een ander gezicht, vreemd
toegevouwen
alsof haar stilte is zwartgemaakt
op wimpers en wenkbrauwen
vele dagen lang
uren waarin het reizen
steeds kleiner werd door het twijfelend tasten
aan torenklokken
die zonder reliëf
de wijzers vastmaakten, noordwaarts
tegen voorbijgaande duinen
en het geraamte…
Nachtmis
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 261 Buiten, in de zwartfluwelen winternacht
omringd door een fluisterende wind
bevroed ik voor even, het geheim
van dit voorbijgaand korte leven.
In deze stille fonkelende nacht
trekken hoog boven mij onzichtbaar
en toch voelbaar, symfonieorkesten
van zwijgende vogels aan mij voorbij.…
Tijdserosie ?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 225 Tijdschokken van voorbijgaande aard,
stuwen beken bloed door de beddingen,
slagaders in hun strijd, we plaatsen
merktekens die zullen eroderen door de
jaren om die om te zetten in woestijnen
van zand, gerangschikt in de archieven
van het hart, mijlpalen hebben woorden
nodig, hoe vaak zeer ontluisterend om de
ontstane leegte in te vullen…
De vaas
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 139 stormen
zij voert ons terug naar een jeugdig land
Waar flair zo vrouwelijk is
een blik je kan noden
waar je vorm aantrekkelijk is
waar jaloezie kan doden
Verbinding geeft de blauwe band
als levensader kan hij voeden
hij houdt bij storm ook stand
kan ons voor rampen behoeden
De ouderdom wordt tweede jeugd
verbinding door de band
geen voorbijgaande…
Niet het einde, maar het begin
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 1.249 Niemand heeft het in de gaten
niemand wil het ook maar zien
niemand heeft een schouder over
en wil me helpen bovendien
Troost is ver te zoeken
verdriet hoopt zich op
het verscheurt mij van binnen
heeft zich genesteld in mijn kop
Voorbijgaand leed?…
Tijd
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 572 Uren later, dagen
zet ik nu pas hier
weer
een pen op deze bladzij
papier
de tijd daartussen
was een stuk tijd
wat onopvallend is doorgelopen
een stukje verder
tussentijds
niets gebeurd
geen moed, zin
iets te laten gebeuren
ook geen dingen die
moeten gebeuren
niets
doodlopende tijd
traag
oneindig
langzaam
lijdzaam
wachtend
voorbijgaande…
Mijn hond en het bos
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.102 Zij loopt voor me uit
In het frisgroene bos
Een grijns op haar snuit
Hier kan ze los
Ze rent achter vogels aan
Over krakende takken
Ze snuffelt verbaasd
Aan voorbijgaande slakken
Een andere hond
Wordt uitvoerig beroken
Een duik in het water
De stok 100 keer
Het wordt steeds later
Maar zij wil nog meer
Ik klop op haar flank
Krijg…
Drenkeling in de binnenzee
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 259 Terwijl de boot
langzaam verder vaart
blijft de drenkeling
navelstarend achter
geheel omringd door
bovendrijvende gedachten
zwemt hij richtingloos rond
klemt zich dan vast
aan zijn levenstaak
lijkt niet te beseffen
dat ook dit een gril is
van weer voorbijgaande aard
dat er nog genoeg tijd over is
om niet zomaar weg te kwijnen
in…
Loslaten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 338 jou missen
is niet iets van
voorbijgaande
aard
langs buiten
lijkt het te gaan
maar als je eens wist
hier vanbinnen
ben ik niets waard
ik wil niet
blijven hangen
in het verleden
maar
als ik gewoonweg
verder ga
ben ik bang
dat ik je vergeten zal
in het heden
deep down
weet ik wel
dat dit nooit
zal gebeuren
maar
betekent…
Kleren uit- en mannen aantrekken
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 190 Voorbijgaand ziet-ie, dat ze naar 'm lacht.
Die 'wrat' is door een piercing aangebracht.
De 'moedervlekken' zijn getatoeëerd.
Geschrokken denkt-ie: 'Wat bezielt die stoot?
Waarom laat zij zich mateloos ontsieren?
- Opdat ze haar aantrekk'lijkheid vergroot?
Veel medelijden met 'r heb ik wél:
zelfs koeien doen dat nimmer voor de stieren.…
Bekentenissen ?
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 265 In de voorbijgaande hitte van
het bos, spreken vlinders de taal
van een verstillend stemgegons,
waar de wandelaar zich in waagt,
met als levensproviand in de ransel
het zingen van een kind, geborgd
in de plantaardige traagheid van het
koele mos waar hij de weg in vindt
van nieuw ontdekte geuren , borgt
de kleuren van de hoop, bereidt…
Verschieten
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 180 het wordt later
ik voel dat met mijn ogen
ik word later
verder weg van ritme
dat thans over mijn tijd is gebogen
meer en meer drijf ik mee
op voorbijgaand water
mijn tijd heeft minder haast
toch is het alsof ik
sneller ren naar later,
naar eindeloosheid word gezogen
het is al maar vaker groen
een groeiend kind
het kind dat allengs…
Zo te kunnen schilderen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 149 zware dampen hangen
adem van aarde, blad en hout
Het stervend licht penseelt paarse vegen
zachte schemer langs de hemel
spreidt de stilte uit
waarin helder opklinkt het geluid
van een vogel vlak voor de nacht
Rood gloeit nog hartstochtelijk hevig
geeft zich en geeft zich
en leeft intens, wetend
dat ze is geketend
door de tijd, voelbaar voorbijgaand…
Verstaan
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 84 ik spreek je nog
en wuifde zich weg
niet dat het nieuw is
ze was van voorbijgaande aard
met een ingebouwd gemis
onderweg, om elders te worden gebaard
daar, ja daar waar een deur openstaat
en de verwachting wacht
waar een droom zeker
de verleden tijd verzacht
neen, ik ben nog niet weg,
ja, hoort ze nog wat ik zeg.…