Netgedichten

netgedicht (nr. 30.087):

waarom, mijn kind

waarom zou ik jou mijn woorden laten
morgen zijn ze al weer oud en
weggegleden

waarom zou je ze dan lezen

zou je mijn gedachten volgen
als ik alles achterlaat, mijn kind

vluchtig zijn ze als de wind
passend slechts bij deze dagen

waarom zinnen nog bewaren
als na iedere grijze winter
zomer nieuwe kleuren vindt

zoals jij onverwachts het wonder

laten we maar tijdig wissen
wat voorbijgaand zegbaar is
waarom nog spreken van de ader

als we weten van de bron

Schrijver: annabel, 13 januari 2010

stuve013

ziggo.nl

Geplaatst in de categorie: emoties

woorden

3.0 met 7 stemmen

313

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:: wietewuiten
Datum:: 14 januari 2010
Email:: wietewuitenskynet.be; Vragen en antwoorden, als geschreven en gevraagd. Met hun tekens van begrijpen, of niet weten.
knap.

Naam:: kerima ellouise
Datum:: 13 januari 2010
Email:: kerima.ellouisegmail.com; Ze zijn vluchtig, in een periode van de eeuwigheid, maar ze zijn zo 'jij', kostbaar in iedere oude en nieuwe kleur. Heel mooi gedicht!

Naam:: Adeleyd
Datum:: 13 januari 2010
Email:: rosa.olaertsskynet.be; Wat is dat mooi. Je relativeert en maakt juist daardoor zoveel indruk. "Je weet van de bron"!

Geef je reactie op deze inzending: