Alle inzendingen over voorbijgangers

het is goed, deze nieuw morgen past als een vest om mijn ongenaakbare ziel, de rest van de dag breekt als een onweersbui door mijn kortstondig verlangen heen maar morgen, morgen drijven donkere wolken als gloeiende kolen over het zwart geblakerd gemoed dewelke nimmer meer zal slenteren in deze afgeprijsde lente goede-morgen, geen voorbijgangers…

Terwijl ik voorbijgangers bekijk.…

niemand herkent de generaal wiens leven langzaam wegvloeit hij die beschikte over leven en dood wiens pen gedoopt werd in bloed om doodvonnissen te bekrachtigen honderdzeventien mannen kwamen daar verdeeld in vijf groepen van twintig en ook nog een groep van zeventien gijzelaars vallen door moordend lood in zes doodstille rijen voorbijgangers…

Ik ben een voorbijganger in dit leven, Niet meer dan dat, besef ik me terdege. Het is geleende tijd dat me is gegeven, Dus laat ik spijt en pijn achterwegen. Vannacht zag ik heel even je gezicht, Ik riep je naam maar je hoorde me niet. En toch, toch ben ik nu in evenwicht, En nog in leven … zoals je ziet.…

De eeuwige voorbijganger, net als ik. Net als vuurvliegjes op het fijne verhemelte van de vervalende zomer. Wolken daarginds aan de overkant: bokshandschoen, olifant, kop van Jut, hemd met kant. ------------------------------------- Uit: 'Tussen de rivieren', 1999.…

1 De jonge non ging plotser dan verwacht Een val uit bad Zo zei moeder overste die geen spier vertrok Op een overbelichte, korrelige krantenfoto Toch hoorde een voorbijganger Achter de blanke gevel van het begijnhof Een loze noodkreet Een gegorgel Gesis als van schuimend bloed Het bleef bij een gerucht Dovend in de wandelgangen Zo ook…

Voorbijgangers doen geloven dat dit nou juist de nieuwe hoofdweg is, met verleidelijke blikken. Ik stemde toe, maar het gaf me geen gerust gevoel. Ga terug, anders ben je verloren, riep een stem vanaf de brug. De aftocht werd een lijdensweg met nieuwe twijfels. Maar ik vocht me erdoorheen, doorheen het postmodern gewoel.…

creëren indien goed uitgevoerd beloond met gevoelens van welbehagen geluk genoemd, een beloning getriggert door lichaamsdrugs ik zag het bij m’n grootouders op ‘t Groningse land in ‘t najaar turf en aardappelen in de schuur varken en moestuin ingemaakt in avondschemer kijken ze met vermoeide leden maar gelukkig naar incidentele voorbijgangers…

zie in slingerende beekjes gevallen bladeren passeren eens waren zij de glorie aan de eeuwige moederboom de herfst echter fluistert zacht jij, blad, je bent mooi doch laat al stromend de voorbijganger je eenvoud vereren drijf mee er wordt op je gewacht je zult rietstengels aan kronkelige oevers ontdekken zij wuiven je toe als van…

Een voorbijganger merkt mijn glanzende glimlach Ja, op een kerkhof is dit niet bepaald gebruikelijk gedrag. Ons lieflijk gebabbel is intens en knus en een uur is snel voorbij Snel nog een dikke kus, dromend over " wij ". Twee natte laarzen haasten zich naar het station En een blije, tevreden meid glundert op het perron.…

laffe kogels de grond in boorden ik had de eer om een zweethutritueel met wijlen Archie Fire Lame Deer mee te maken een Lakota Medicijn Man die mijn ziel wist te vorsen nadien na een zak blauwe koren zag ik Crazy Horse verschijnen en wees hij mij de juiste weg door een kilometers lang bos terwijl ik spontaan Indiaanse liederen zong en voorbijgangers…

Ik werk graag voor het raam En voor de voorbijgangers werk ik dus achter het raam Ik prostitueer me graag en veelvuldig Prostitueer me met het buitenlicht Kan daar niet genoeg van krijgen Zet het raam het liefst open En als dat niet kan op een kier Mijn longen zoeken frisse lucht Mijn zijn zoekt de elementen De elementen van het buitenleven…

Ze waren jong en kenden de dood alleen als een schichtige voorbijganger in een grijs getooide stoet over een smal pad naar het schemerig deurgat. Het was al volbracht en voorbij hun dag. Ze deelden broederlijk het speelkwartier waar ze opzij stonden, niet aan verval gebonden.…

Sommige dagen houd ik van iedereen vrienden familie de kamergenoot bij wie ik aan tafel zit en ja, ook de voorbijganger die blij leek met mijn glimlach. Andere dagen wil ik liever niemand meer laat me gewoon mensen kunnen het toch zo ingewikkeld maken misschien ben ik beter zonder gewoon ik en mezelf, alleen.…

Oftewel: “ Voorbijganger, de beenderen van een overledene smeken je: kom niet op mijn graf pissen. En als je aardig ben, zet de wijn klaar, neem een slok en geef mij er ook van. “)…

En wee degene die wat Hans creëert En wat een kunstproject had moeten worden, - ‘Beloofd’, in kapitalen op de borden - Het lef heeft dat hij die fout corrigeert. Wat mij nu van dit kunstwerk bij zal blijven: Dat het dus Kunst is woorden fout te schrijven.…

Die alleen de voorbijgangers groeten.…

Ik groet het morgenlicht maar of het zich laat groeten de voeten der voorbijgangers laten zich beter groeten wij moeten zeggen zij ondanks het morgenlicht ik knik ze toe houd moed zeg ik het licht maakt je toch blij ze knikken terug maar ze geloven niet ze gaan voorbij.…

Van een frisgroen blaadje tot een oude boom stuk voor stuk kom ik hen allemaal met voetjes tegen Ze zijn altijd gepoetst met mooie glans om een zo groot mogelijk afstand te willen afleggen en menig verwondering te baren bij de voorbijganger.…

Bewonder hoe bijzonder je bent, de manier waarop je je een weg baant door de luchtlagen waar jouw vleugels vol beweeglijkheid en karakter een toevallige voorbijganger charmeert Heerlijk om samen met jou te reizen door de tijd en zweven in de ruimte.…

Ze dansen pirouetjes draaiend over mijn kaptafel; Zij steken de draak met iedereen en trekken lange neuzen naar voorbijgangers. Sommigen belanden samen geplakt in een gedicht; dat zijn de ergste, omdat ze daar niet blijven willen: telkens is daar dat onwillige ontbrekende woord.…

tevreden voor mijn pc zit en deze woorden typ wordt er in Suriname getracht om een man tot president te kiezen die bloed aan zijn handen heeft en internationaal als drugsbaron wordt gezocht Elders in de straten van San Francisco wordt een jonge vrouw van het leven beroofd In de Haagse Schilderswijk rukken jeugdige zakkenrollers goud van voorbijgangers…

barakken te genaken, bij een antiquariaat zag ik een origineel handschrift van Verlaine en ik vroeg wat het kostte, waar het bij bleef en bevend gluurde ik nog lange tijd naar die inktvlekken, die mij een povere ingang verschaften tot de leefwereld van mijn dierbare vrienden, maar ik probeerde het toch en ik stotterde naar wildvreemde voorbijgangers…

Wanneer vroeg in de morgen een fluit- of klankconcert met liefde en plezier wordt gegeven voor een bezoeker of toevallige voorbijganger van waar melodie verblijdt en aangeeft dat een dag wordt geboren, het verlangen van een vreugdevol hart.…

Tijd is een rivier nog niet klaar met mijn zwemmen water stroomt nog steeds Hoe ontspringend zij is om kronkelend zich een weg te banen door stad en land op hetzelfde moment worden iedere bezoeker of voorbijganger met open armen ontvangen door haar schilderachtig getooide oevers, menig helder op het netvlies geschreven.…

Lint van helderblauw versiert het groene landschap verdrinkt in de zee Hoe ontspringend zij is om kronkelend zich een weg te banen door stad en land op hetzelfde moment worden iedere bezoeker of voorbijganger met open armen ontvangen door haar schilderachtig getooide oevers, menig helder op het netvlies geschreven.…

Met uitgestrekte inzichten en vergezichten volgt zij verder de snaren van de tijd waarin zij zich laat meestromen in een onverwacht en plots van waar het einde nog niet is geschreven tegelijk laat zij een blijvende positieve afdruk achter op iedere bezoeker of toevallige voorbijganger.…

Ik maakte als het ware een toeter met mijn handen en schreeuwde naar de vele voorbijgangers. Is er misschien een dokter? Help, help! Ik kon niets meer doen, twee gaatjes in zijn hoofd. Twee gaatjes! En niemand die iets deed. En niemand die iets zei. Iedereen ging zijn weg, alsof de jongen niet bestond. Alsof ik niet bestond.…

Met uitgestrekte inzichten en vergezichten volgt zij verder de snaren van de tijd waarin zij zich laat meestromen in een onverwacht en plots van waar het einde nog niet is geschreven tegelijk laat zij een blijvende positieve afdruk achter op iedere bezoeker of toevallige voorbijganger.…

Hoe eindeloos en uitgestrekt deze ruimte wel kan zijn waarin je ook vogels van diverse pluimage aantreft die zich een weg banen tussen al het verkeer terwijl hun achtergelaten strepen en vormen blijven kleven op het netvlies van een toevallige voorbijganger.…