Alle inzendingen over waar wil je zijn

niet dat ik haar zoek of juist wel het zal de lente zijn die mij beroert of verlang ik naar mijn huis waar de duif koert ik zie hem vaak in de ochtend op het hekje waar nu, zo neem ik waar, iets gevlekt in een prille struik loert verlang ik naar jou of juist niet verzamel ik enkel stenen om te stapelen en sta ik op mijn…

En denkt Waar heb ik toch Al die tijd voor gestreden…

waar moet het toch naartoe waar gaan we dan wel heen. ja je bent nu zeventig kan nog heel veel zelf. moet maar wachten op wie je ooit helpt waar is die mantelzorg die steeds weer wordt beloofd. een heel dom mens die daar nog in gelooft. de meesten hebben kinderen maar die zijn ook zo druk.…

zoals nooit tevoren de schelpenwind, neergedrukt voorbij zonsondergang wist jij dan waar ik kijken moest of tot waar ik zou komen de zee ging heen en viel traag altijd trager onder het dakgeraamte van de dood toe dan dwaal, kus mijn lippen fluister zacht dat jij zal zijn daar, waar mijn benen onbewoonbaar stranden…

Waar marmer niet is sta ik, waar water niet staat loop ik, en voel aan de duur van mijn verlangen hoe ik hoor, hier aan deze rivier waar ik midden in mist, in schotsen wandel. Het is niet vreemd dat in deze kou mijn adem komt: want ik kom om de wind te warmen. ------------------------- uit: 'Formosa', 2005.…

Weet lieve mam, dat ik altijd van je houd, Waar je ook zult gaan, waar je ook bent, Het was fijn dat ik je als mijn moeder heb gekend, Liefde overstijgt alles, mijn liefde voor jou blijft bestaan, Waar je ook bent heen gegaan, je blijft mijn moeder, Ik jouw kleine meid, tot in den eeuwigheid.…

dat bijna overal en nergens voor mij voor het grijpen ligt, waar ook? niet tijdens de minzame momenten die ik won aan het voorbij glijden van de schampere wolken, waar ook heen ook niet toen ik explodeerde in duizendmaal fragieler dan de wereld voor ogen, waar ik ook keek.…

Hoe zalig stilte prevelt mijn leeggezogen hoofd in de welving van jouw hals wals vertraagd door streling verdoofd langs heuvels beneveld zacht warme lippen waar grind nimmer knerpt waar het zalig gedijt dag de nacht verleidt In eeuwig toeven waar het uitspansel splijt.…

donkerrood is de dag waar het zand scherper is dan glas waar kale stammen fel afsteken aan de horizon verzonken in het eeuwige licht gedwongen te buigen voor de nacht nog kaler dan dorre aarde is de wens om een teken van leven slechts schaduwen halen het water waar dromen sterven voor ze de ochtend zien…

Laat mij niet de laatste zijn keer terug waar ik verdwijn, luister de wind fluistert,ik leef waar een bloem verdrinkt in het water dat ik geef droomt het donker de dingen licht de nacht is een spiegel zonder gezicht een verloren verleden vaarwel gekust breek de dag als een scherf in mijn hand waar de zon op rust.…

De brug, Waar ik net naar beneden heb staan kijken, Waar ik net had staan twijfelen, De brug die ik niet meer wil zien… Het water, Waar ik nu naar sta te kijken, Dat ene jonge eendje, Dat zijn moeder kwijt is. Ik, Ik die weg wou, En nooit meer terug wou, Zie nu dat het zinloos is.…

weet jij wie je echt bent, ben jij degene die jou het beste kent wat ik wil weten is aan het einde van je dagen, kan jij jezelf aankijken en vragen Heb ik naar mijn normen en waarden geleefd, ben ik iemand waar een ander wat aan heeft. ben jij dan trots op datgene waar jij voor staat, begrijp jij echt waar het leven over gaat.…

onzekerheid waart door de gangen waar geen één hetzelfde lijkt, verdwaalde boterhammen vinden de weg naar onze magen, blauwjassen wijzen de weg, naar daar waar wij nog nimmer zijn geweest ogen kijken steevast naar het tafelblad waar het leven uit sijpelt, ongemerkt evenals onze mooiste glimlach die gestolen werd in de nacht…

Ken jij het land waar de citroenen bloeien waar pret regeert en elke mop verrast, waar niemand niemand ongevraagd betast en biggetjes met tamme wolfjes stoeien? Wie helpt er mee een zone af te snoepen om daar het vrije Duckstad uit te roepen! (r.1: geleend van Goethe)…

waar de wereld alleen zichzelf omvat vallen laatste vlokken in kleuren grijs niet gekend in blauwdruk maar tinten door de pracht van hitte driften sissende wolken waar zij koude raakt broeit zij in haar voegen en laat een eerste legsel te water waar de dood haar niet deert kent zij het later niet er ontbeert haar niets; zij is…

Zal ik uitvaren over de zeeën van gevoelens of er overheen vliegen en me bezinnen waar ik wil landen waar een taak ligt voor mijn wensen en daar een ruimte scheppen die ik nu nog niet ken zodat ik ergens aankom waar ik niet naartoe ben gegaan?…

ik ben als de zon dalend en rijzend langs steile rotswanden klauter ik omhoog langs de glibberige stenen uitgegleden waar ik met gebroken dromen neerlig in een donkere put is het echt waar of ijl ik ?…

Waar ik ben zonder pijn. Waar ik bloei tussen de bloemen. Waar een roos in het rood, Niet meer bang zal zijn voor de dood. Ik kus haar rode lippen in alle seizoenen.…

we hem uit en hangen hem aan een tak en liggen te kijken in het gras naar zo'n frisse zomerjurk in een boom, daar verlang ik het meest naar vandaag. ---------------------------------------------------- uit: 'Waar je naar zit te kijken', 1995.…

Waar zijn ze toch allemaal gebleven? Kunnen ze dan echt geen les meer geven? Degene die er nu nog zijn, zijn grijs. Meesters kruip nu maar gauw uit jullie schulp. We kunnen het niet zonder jullie hulp.…

was het hier en daar en overal dat de zee niet hoger zingen kon was het hier en daar en overal dat zij naar wilde bloemen rook is het hier waar bloesems door mijn handen gaan in de vijver van het leven licht zij in mij het sterven aan en rimpelt diepte mijn gezicht…

de oogst van haar leven want waar zij is - en in wat ze achterlaat - daar juicht een toon daar klinkt een stem…

Hoe ver weg vanaf waar dan mag je iemand missen is `n mijl genoeg zijn twee passen te vroeg en als je naast me zou zitten en hoe lang vanaf wanneer mag ik jou gaan missen twee maanden of mag ik in weken meten…

Engel jij kwam uit een oneindige ruimte, zo onvoorspelbaar, net als de ware liefde.…

Gezwegen, naast je in het bed, zag ik op je slapen, het bewijs van het kloppen van je bloed, een oceaan van gloed, waar eb en vloed tot elkaar komen, om de hemel op te rapen in je dromen, om in je adem samen te vloeien, in een tijd die niet bestaat en op kousenvoeten verder gaat,vermomd zich met de uitgeworpen kleren op de achtergrond,…

ik wil geen krochten waar het wringt in alle bochten en het stinkt naar angst geef mij spelonken waar geluiden dronken worden van het zwart het duister je verwart in de diepte loeit het vuur het vage was van korte duur dit is de echte hel waar alle zielen pijnlijk branden wit marmer wordt hier zwart fel donderpreekt de haat voor…

Straks komt weer de grote koude en blijven enkel nog de takken waar wind de bladeren uit zal vlakken.…

ik je zo graag bij me hebben hier waar ik je nog zoveel moet laten zien hier waar ik altijd van jou ben geweest hier waar jij te kort bleef.…

Ik ben een plot gericht denker hou wel van een plot een verhaal begint toch ergens de vraag is waar, waar begint een verhaal een golfbeweging, waar landt water waar zwem je veilig of juist niet ik hou wel van troost een regel van een huisarts 'n zomerse border in volle bloei herfst en wintersneeuw en lente van zeker en onzeker…

Door deze vier elementen bewaarde zij vruchtbaarheid van leven uit het spel van geven en nemen onder het bronzen statuut, waar ze de merels hoorden zingen waar ze in de stilte een blad zagen dwarrelen waar de vergeet-mij-nietjes gretig groeiden en waar twee mensenkinderen elkaar voor eeuwig de liefde verklaarden.…