85 resultaten.
herscheppend
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 64 op de bodem van de diepte
lag als een oester een
weerbarstig woord
onderzeese stromingen
kwamen en gingen
bleven haar beroeren
gestaag schuurden ze
over en langs het
gesloten fort
ze werd weker
minder stug een
trage transformatie
met het verstrijken
van de tijd herrees ze
aarzelend uit haar as
de wedergeboorte
van een woord…
Slapeloos
hartenkreet
3.6 met 13 stemmen 1.811 Je ligt nog wakker
en denkt
aan de nacht
wat komen gaat
is onbekend
men noemt het
wedergeboorte
maar sterven is
wat ons wacht
al wil je
vleugels dromen
zachte armen
om je heen
mijn lief,
laat ons nu vrijen
onder de zon beminnen
niemand kan ons helpen
armen reiken niet verder
dan om het leven heen
in zekere zin
sta…
Pinksterblues
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 178 Het was alsof ik dat was
en mezelf uit beeld, uit het bestaan
weggeknipt had,
sindsdien rouw ik om haar
en wacht op haar wedergeboorte.…
alles wat je hebt
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 100 er waren vogels met veren van onweer en dreiging
er waren uitzichten die alleen jij hebt gezien
er waren oceanen van wachten
er waren stromen van het leven die je leerden mee te bewegen
er waren kersenbloesems die spraken van geboorte leven dood en wedergeboorte
er is graniet en goud
er is smelten en bevriezen
er is binnen- en buitensluiten…
Mr.Bojangles wedergeboorte
netgedicht
4.1 met 48 stemmen 1.092 Na tweëendertig jaar
uit krakend ijs, Adolfine
Pakistaanse olie
en citroenzure watten
ben ik herrezen
met loodzware vleugels
om niet meer te vrezen
het witte paard
met de losse teugels
het leven schoon
als een baby
de wedstrijd te hervatten
Dankzij Willem J.
en moeder tevree
Lieve Floor
ga ik nu
schrijvend en…
renaissance
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 93 De wedergeboorte
van de antieke beschaving.
De kunst van mijn denken,
over het leven
van de mens op aarde.
De rol van de natuur
en de toestand van mijn
heldere geest.
Ik was zo verdiept
in het samenstellen
van het voorwerp
dat ik er geen vat meer op had.…
iets blijft - voor R & G
netgedicht
4.4 met 26 stemmen 880 als de kast wedergeboorte prijsgeeft
beklimmen zij de hoogste steigers
om zich in kleuren en geuren
een ornament te kronen
hij en hij samen
de ziel van hun huis
zingt uit kloppende kamers
van eros en amor
uit volle borst zingt zij
in een - zich steeds herhalend - refrein
tot op t sterfbed toe
en ver daarbuiten
want er is iets dat…
Weerbarstige ziel
netgedicht
3.4 met 5 stemmen 257 Weerbarstige ziel
je bent aanhef voor dronkemanstaal
wankel evenwicht uit ’t verleden
je loopt over de kade als gedicht en levenslied
jouw levenskrachtige bloed
stroomt door ieders stoffelijk lichaam
jij bent het eergevoel, de duisterwetenschap
en lege spiegel van de nacht
psycholoog van de aandacht
dat ben jij, vanaf de wedergeboorte…
Begeerte.
netgedicht
3.3 met 7 stemmen 638 pracht te vangen
Zij leest hem
Als een open boek
Hun beider ogen
Vol verlangen
Als hun kleuren
Zich vermengen
Zij hem
Meer dan ooit begeert
Wil hij
Het genot verlengen
Geeft zij zich
Voor de eerste keer
En hij gaat mee
In haar hartstocht
Als zij zich
Als een vlinder ontvouwt
Sterven beiden
In één ademtocht
Passie, liefde, wedergeboorte…
Elke dag een nieuwe wereld
netgedicht
3.7 met 9 stemmen 376 onze tuinmerel fluit in dialect
laat dames horen geen passant te zijn
die uit is op 'n wip, maar een
serieuze partner die de buurt kent
de merel fluit met zuivere luide toon
veel groter dan zijn verenlijf
de zon over de rand van de horizon
ziet het dagen in het oosten
hij denkt dat het zijn werk is
viert wedergeboorte van de wereld
met…
Kloosterstilte
netgedicht
4.4 met 5 stemmen 113 Een woud met de kolossaalheid van
een jak gereduceerd tot een zee
van schrompelhoofden, de wenselijke
wedergeboorte kiemt reeds in ‘t verval
als bruine vlinders alleen nog neerdalen,
en oude angst vervaagt in troostvolle rust.…
Onbewust
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 145 Stel je eens levendig voor,
dat je niet geboren werd.
Nooit bewust werd,
van dat je bestaat.
Die voorstelling werkt rustgevend.
Voor problemen word je gespaard.
Voor angst en ook voor beven.
Sterven hoef je niet.
Stel je eens dodelijk voor,
dat je moeder je baart.
In liefde en in pijn.
Dat je zal sterven.
Stel je nu eens voor, opnieuw…
Erbarme dich
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 78 in het schelle licht drukt
het gewicht van uren
dagen en nachten
de tijd is het rotsblok
dat Sisyphus tegen de
berg duwen moet
de onbarmhartige zeis
snijdt links en rechts
in noodlottige levens
ze teistert het broze
weefsel zwaait grillig
de hemel dicht
maar dan brengt Bach
zeeën van licht voor een
rituele wedergeboorte
je…
Pasen
netgedicht
3.5 met 19 stemmen 505 morgen,
luttele uren
van heden
zal ik
nieuw licht
ontdekken
is hoop de kleur
van kwetsbare harten
in verwachting
waar eens alles gelijk liep
in evenwicht met de
seizoenen van struiken
en bladeren
en waar de koude dood
sluipend, ondergronds
op weg ging
naar een aardse
wedergeboorte
lijkt alles
omhuld met
de valse zucht…
VELUWS DAMHERT
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 208 lichtbruin dier
springt soms ruisend op
in zijn witte rugvlekken
glanst de gedachte
aan tamme medeschepsels
binnen de omheinde stadskamp
de snuivende hertenneus
van grauwe natte beeldhouwklei
vol verkenningsdrift
en
de fijne scherpe hoeven
bijltjes die de weg banen
door dichte takkenwirwar
schenken
het bekende parkwezen
spottende wedergeboorte…
Wonderteken
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 125 de Goddelijke
kalender is
heel anders
dan het
menselijk brein
WAAROM is
dit vreselijk
voorval gebeurd
moeilijk toch
zeker niet
fijn
het Licht
kijkt niet
naar het
jaartal of
tijd
de nabestaanden
zeer ten
spijt
geloof in
het wonder
van de
wedergeboorte ofwel
vernieuwing wordt
eerbiedig blij
maar natuurlijk
rouwen op…
liefde
hartenkreet
3.4 met 24 stemmen 1.825 De wind waait zachtjes
een briesje heet dat toch
heerlijk dat gevoel van friste
in mijn gezicht, doch
voelde ik me toen slecht
alleen en verlaten
niemand die met me wou praten
tijd liet ik aan me voorbijgaan
vrienden liet ik staan
ze waren niet echt
haren werden wat langer
ogen steeds banger
ik stond op het punt het te begeven
en…
Renaissance
gedicht
3.8 met 45 stemmen 11.913 Na maanden van strijd
kies ik toch voor de vrijheid
die ik gemist heb
in onze momenten.
Na jaren van hoop
op een beter verloop
zijn we voorgoed
uit de bloeiende lente.
Maar lief, wees gerust
het vuur is geblust,
en het ijzer te koud
om te smeden.
Toch komt onze tijd
voor altijd terug
en nog mooier
dan in ons…
Herboren
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 353 Blubberend bloed door buizen aan 't stromen
ik wist: mijn tijd is nu bijna gekomen
berustend reutelde ik naar het eind
mijn hele gestel als een krot ondermijnd
maar toen jij de laatste kus op me drukte
de dood me verdreef, aan het leven ontrukte
voelde ik me herboren 'k ben opgestaan
en eerst maar eens lekker te kakken gegaan
was het je…
‘k zou met niets kunnen leven
netgedicht
3.2 met 15 stemmen 1.793 het ontwaken met lege handen
nog geen besef van tijd, beslagen
ruiten met mijn adem van vannacht
met op het kussen nog
de bonzen van het hart
‘k zou mijn leegte willen vullen
met zaken die ik niet wil maar
die ‘k moet dragen zoals
de oren van mijn bril
ik zou willen zijn met hem
die ik slechts ben – een mens
zoals die ander maar dan…
LEVENSDROOM
hartenkreet
2.7 met 3 stemmen 497 opnemen van die verscheidenheid aan energieën
alles is eigenlijk hetzelfde. maar zoveel mooier
jullie waren altijd bij me, in me en met me
maar nu is er een in elkaar overgaan
samensmelten, dit is het echte zijn
in woorden, doorgloeiing van liefde
zo puur, zo mooi, dat ik mijn thuis gevonden heb
jullie waren en zijn, mijn geest klaar voor wedergeboorte…
De phoenix (transformatie)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 122 Kruis naar kracht
in
transformatie
Overmacht
en
onderstroom
Sublimatie
tot
machtig over
Eeuwig thuis
in
kracht naar kruis…
De S van Sirius
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 153 De onmacht gade slaan
in toestand van versplintering
wanneer zij moed bijeenraapt
na de beet van de varaan
Met diep ontzag ontgift zij zich
door zachtheid in herinnering
tot de Dood haar achtervolgt
en de Hemel laat vergaan
Zij fluistert haar verwoesting
-bij dageraad ontbonden-
met kracht in het gelaat
van de man die haar bemint
In…
Nieuws onder de zon
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 152 Uitbarstingen en aardbevingen.
Bosbranden en orkanen.
Overstromingen.
Overspoeld worden we met nieuws.
Nieuws dat zo oud is als de wereld.
Natuurrampen laten ons mensen zien,
hoe nietig we eigenlijk zijn.
Vulkanen laten ons mensen ervaren,
hoe de aarde zichzelf vernieuwt.
Oorlogen laten ons mannen weten,
hoe alles bij het oude blijft.…
Jouw silhouet mijn herstel
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen 141 Ik kijk naar haar rug en zie een glimp
van de zijkant van haar gezicht
een gezicht, als je het ziet
heb je alle schoonheid gezien
die de wereld kent
Geluk bestaat niet
alleen in dat gezicht
geeft de drang om te leven terug
terug aan mij
Op dat moment keert mijn geest
In haar draai zit een wil
die de werkelijkheid stuurt
stuurt naar een betere…
Hervertelling
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 51 De moord
Op een duizend zielen
Rukt mijn vingers los
Van de kern.
Nu graaf ik
Met gekleurde botten
Om hun wortelen
Een plek te geven.
Ik schreeuw
Gebroken scherven
In lange tonen
Tot een nieuwe dans.
Wij oogsten lente.
Oude rouwende stemmen
Schenken ruimte
Aan mijn hervertelling.…
Cernunnos
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 102 Cernunnos,
Gehoornde heer van het Woud,
Brenger van Overvloed en Vruchtbaarheid,
Duistere God van Leven, Dood en Wedergeboorte,
Ik roep u aan:
U bent de balans
tussen torc en slang,
dag en nacht, hier en daar.
U bent de vrede
van het midden, de stilte
van de innerlijke stem.…
Prelude ?
netgedicht
3.4 met 7 stemmen 289 uittocht, snel
verdwenen over de paginarand,
van achter de oorsprong koersend
vanuit een gekend verleden of naar
een onbekende einder, refrein op
een onbeschreven blad, uitvlucht
voor zovele kunstgrepen, thema neigt
naar overdrijving en naar eindigheid,
wrange paukenslag van ouderdom om
een dwaling te herschrijven, voor -
en naspel tot wedergeboorte…
Veni, vidi, vici
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 55 en minder de veelvraat
die op de verslavende zuchten
van mijn wegen heeft ingewerkt
en vind ik tussen kaf en koren
het onaantastbare prille zaad
dat niet meer door onnozelheid zal vluchten
maar enkel verstild, blijvend in zonlicht baadt
en waar uit het onvermijdbare aardse lijden
de onthechting zal worden geboren
zo stel ik mij de wedergeboorte…
de baarmoeder
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 44 hoe driedimensionaal is het
vrouwelijk stelsel uit één
gebeente gehouwen zonder
enigerlei van verrukking
hoe wonderbaarlijk draagt
ze het vrucht dat zich als een
wijze heeft genesteld in het
donkerrode aanschijnende licht
van wedergeboorte
hoe het offensief van karma zich
aandiende, heeft de bardo de
verlokkingen ontzield en zich
in…