Alle inzendingen over wens

wat ik je wens nu je naar de 39 fietst..... dat je wat soepeler zou leren vallen als een hond of een ezel je wegeltjes kruist. dat je nooit ritjes daardoor hoeft te verknallen of je wordt zelf met klank daar gebuisd en jammer genoeg je bullske vergruisd!!!…

Nee, ik omarm de sterren vanuit mijn wens met heel mijn wezen. Mijn adem schiet te kort, slechts op die kleine aarde wekt mijn adem leven. Mijn aandacht is gewekt en het kleurt de dag, mijn gedachten zijn intens en zoeken mijn gouden wens. Wat zal ik doen wat zal ik zijn, en ik zweef van geluk over mijn kleine waterparadijs.…

Kus dicht mijn ogen, laat mijn lippen stom En als ik ween, vraag niet waarom ik ween. Laat stromen stil de zoele tranenvloed En wat ik altijd zocht en nimmer vond, Geef 't me in een kus te dromen ... Zo is 't goed: Nu hoor ik niets dan d' adem van uw mond En 't zware bonzen van uw hartenbloed.…

Verbaasd van 't vreemd gezicht, Wens ik mijzelve licht. 'k Dring tot de jongling door. Verleen me een poos gehoor. Wie zijt gij? (sprak mijn wens) Een engel of een mens? Hij zucht, en staart mij aan. Ik zie in 't oog een traan. Wat vraagt gij naar mijn naam?…

(Op het Weense wals ritme van 'My favorite things' refrein 2x van Julie Adrews): 'Tot alle sterren de danszaal verlichten' Dat inspireert mij vandaag tot dit dichten Op de muziek van een ritmische wals Klinkt dan het metrum van dit vers niet vals Een twee drie, een twee drie, zwevende voeten Draaiende rondtes en armen ontmoeten Linksom…

- Ik wens hem zoveel heil en vreê, Als korrels zijn in 't zand der zee. - Ik wens hem zoveel lust en kracht Als sterren blinken in de nacht! - IV. Daar trok hij van zijn vingerling Een brede, louter gouden ring: Die wierp hij 't meisje in haar schoot; - Een tranenstroom dat ringske omvloot...…

Wen blozend van leven de rozenknop zwelt, Een aâm van wonne waait door 't veld, Ontwaken in 't nestje de vogelen klein, En drinken de dauw van hun vleugelijn: En gij slaapt!…

Ik wens je de moed en kracht van de ochtendzon waarmee ooit leven startte en ook jouw geluk ooit begon, ja, ik wens je oprecht dat voor het geval je het even vergat.…

Van der Laan stopt en ik hoef niet te huilen dat komt nog wel als hij overleden is en als zijn begrafenis die van Diana zal evenaren in Amsterdam met tienduizenden op straat de stad die hij liefheeft en dan had de randstad die hij vormgeeft en dan gaf de Nederlanden die hij zo lief heeft en dan had Laten we vooral even in gedachten zijn…

Oranje zat nogal in de problemen, En op het laatst moest alle hens aan dek. Dan kan een coach wel schreeuwen als een gek, Maar slimmer is om één apart te nemen. Ik geef je op een briefje dat toen even De bondscoach hem een briefje heeft gegeven.…

De Tory-overwinning overzee maakt dat ik deze zaterdag alweer een snetje over Britain componeer met in de hoofdrol Boris, leave-premier. Is straks de prijs voor onafhankelijkheid het trotse Schotland dat voor zelfrecht strijdt?…

de tafel van zeven zonder haperen kunnen opdreunen, Hoogezand-Sappemeer blind kunnen aanwijzen op de kaart, dronken helderziendheid en dingen zeker weten in een bar bij volle maan de kunst van wegkijken als een zomermeisje te mooi is om waar te zijn de kunst van verdwalen, een andere weg te vinden mentale foto's maken van een gebaar,…

kinderhanden opent gedachten, ontsluit de poort, stroomt water naar open zee een vloed van woorden laat het zand wegebben zoute tranen stromen langs kinderwangen vuile knuistjes trekken strepen in een golf van hoop naar iedere windstreek waar de engel van de zee haar vleugels spreidt en elke droom overspoeld wordt door de wens…

maatschappij vol haast en onbereikbaarheid daar geldt alleen nog jullie of wij en valt gevoel niet onder werktijd Je geeft trouw wat wordt verwacht een plichtpleger tot het laatste uur maar alle moeite kost veel kracht van binnen dimt het laatste vuur Verloren in deze massa mens verlies je langzaam aan idealen als een vallende ster, zonder wens…

De wens is Zegt de mens De vader van de gedachte We willen met heel velen De kerstgedachte memoreren Aan ’t einde van het jaar Maar zijn we ook bij machte?…

Mijn gewaad is doorweven met parels, die beven Als dauw aan de roos, die ontlook, Wen de Dagbruid zich baadt en voor 't schuchter gelaat Een waaier van vlammen ontplook.…

als was jij hier aanwezig een zilte bries streelt mijn wangen als waren het jouw vingers een maalkolk van gedachten waart door mijn geest als was ik met jou aan het praten leven , hier en nu omringd door mensen en toch eenzaam en alleen een hart verscheurd door tomeloos verlangen dorstend naar wat echte warmte ik ween…

De winterwind vertelt zijn eigen verhaal; zo schoonheid leidt en verleidt de schone parel, beroert haar hart met trillende vleugels. ’Verrukking is uw deel mijn liefste en met onze hartenkreten overstijgend komt de wind aanstonds: hoor aan mijn diepste wens, breng ons in schuimend lot tezamen.’…

Ik mag niet wenen, niet klagen, Vannacht word ik omhoog gedragen, Op koninklijke wieken, trots en groot, Met koninklijke pracht ga ik in de dood.…

Een man in een uniform en met pet, achter een bureau, hij kijkt in de lens, de fotograaf heeft hem in die pose gezet, de glimlach duidelijk niet z'n eigen wens. Die man daar in dat kleine kantoor is mijn opa, maar niet die ik heb gekend; vier was ik slechts toen ik hem verloor: hij was veel ouder dan de man op de prent.…

'S ochtends wanneer de dauw parelt aan het stille leven een halve zon dichtbij en een nieuwe dageraad stel ik me voor hoe je je ogen opent glimlachend met dekens speelt in de waas van afgelopen nacht 's middags bij dit weer, ontbreken grauw wens ik dat je veilig bent ongeschonden behouden hebt doorgebracht 's avonds laat zie…

En ik begeer der mensen oordeel niet Op 't slechtgetekend prentje, dat zij met Mijn naam eronder hangen in hun ziel En aanzien voor mijn welgeslaagd portret: Dat hebt gij enkel die mijzelve ziet En weet wanneer 'k u wel, wen niet, beviel.…

betere als hij ouder wordt dat jeugd roes is zonder wijn en ouderdom wijn zonder roes de jaren weten dat ouderen jeugd kenden maar jeugd geen ouderdom dat zorg om prille blik slechts nieuwe rimpels geeft de jaren weten dat je zo jong bent als jij je voelt dat je eerst oud bent als herinnering verwachting overwoekert in dat weten wens…

We kijken allen van binnenuit naar buiten Zetten ons oordeel af Door met kracht de deur te sluiten Kijken door andermans ogen volgt niet door een straf Vind rust voor je woede gaat uiten Door geweten versterkt vergeven, is niet laf Wens niet te ontvangen wat je de ander gaf Er komt een dag dat we op ons zelf stuiten Geen actie is ook een…

Dode blâren zijn op de grond gevallen, Maar zó sterven lijkt me mooi en allen Die m’n vrienden zijn, wens ik zulke dood; Dat zij nooit kennen koude winternood. En om me ook wat van dat goud te geven Speelt blij de zon op m’n aangezicht even, Dan met schalkse klownknijpen, speelt de zon Over m’n beeltnislege medaljon.…

naar het kennen van een zin naar het stoppen met het oude naar de start van een begin en de zwaluw schiet naar voren heeft het leven puur als doel ziet geen zorgen in de morgen vliegt het leven naar gevoel ik ga haar denk ik volgen vrij te vliegen zonder grens het is nog meer dan ik kan hopen het is veel meer nog dan een wens…

om autonomie niet meer gevraagd, men kan naar wens zichzelf leven weliswaar nog liefdevol omgeven en door herinneringen geschraagd. leven met níeuw leven dat zo dierbaar en zo welkom is compenseert immers het gemis van hen die achterbleven.…

kom laat in deze stille nacht ons dansen op de daken als kat en kater; alle pracht van heldere maan straalt daar alleen voor ons; wij lachen over hen beneden die niet vermoeden dat het leven heerlijk, mooi zijn kan en als wat steentjes op het water zo dansen onze dromen tot zij zelfs golven slagen in de hemel kom laat in wens van eeuwigheid…

lief schenkt dat wat je kan veel aan je hartendief maar ook aan alleman geluk en gezondheid zijn echter niet te koop dat is een vaststaand feit en een vriend geeft je hoop ga vlug aan het krabben pak snel die envelop met je nagel krassen levert soms een prijs op nee, ik ben nog niet klaar… voel vooral het gebaar een allerbeste wens…

geur van bloem Paars en geel, door opschietend gras Een lijstertriller begroet de opgaande zon Stil eendgekwaak op vlakspiegelend waterplas Ontwakend de distelvink, gekleed in goudgalon vijf uur 's morgens, geen geluid van achteloos mens nergens gerammel, getoeter of geschreeuw op straat laat het eeuwig zo blijven, ’t is echt mijn enige wens…