Alle inzendingen over wijdbeens

Een jongen wijdbeens ongegeneerd in de bus wijst op groot geslacht…

Als het al een te zware belasting voor je is om met mij mee te leven Hoe zwaar is dan denk je de belasting mij te leven mij te zijn Iedere dag Iedere dag Iedere dag Iedere dag…

De slopen bollen alsof de kussens zijn geschud de spijkerbroeken gaan op rij wijdbeens boven het gras Wasdag…

Zoals zij wijdbeens en lichtjes zwalpend op de barkruk troont kan je er niet naast kijken dat zelfs haar panty ladderzat is tot aan het vagevuur van haar kruis.…

Een koorddanser in Moordrecht Komt soms wijdbeens op zijn koord t'recht Om de censuur te vermijden Zal ik hier niet verspreiden Wat hij dan doorgaans voor woord zegt…

Een oud-tennisprof uit Sankt Gallen was in een match wijdbeens gevallen. Hij wilde toch door, want hij stond ruim vóór en riep daarom hoog: "Nieuwe ballen!"…

Een koorddanser uit de plaats Moordrecht Komt wel eens wijdbeens op zijn koord t'recht Da's naar, daar niet van Maar 'k vind dat die man Dan toch wel een heel lelijk woord zegt…

Ook ik heb thuis sinds kort een plascontract Ik mag per dag nog hooguit een keer plassen Omdat ik ruim over de pot blijf sassen En niemand zit graag op een bril die plakt Zodat ik wijdbeens door de straten kuier Maar op den duur dan wen je aan zo'n luier.…

Wijdbeens. Rokend. Een lach en een pot sterke koffie altijd in de warme aanslag - Hoogblond opgetoupeerd en leergejast De struise vormen in een glanzend trainingspak - Zelden alleen. Want steeds luidkeelse kinderen, kaartvolk of vriendinnen om zich heen - Wie staat hier opgesierd en uitgedost en neergepoot, kortom?…

stekeblind zoek ik mijn weg door de koude geluiden van een nieuwe morgen in mijn keel houden vogels de kop diep in mijn krop verborgen - de winter duurt mij lang - mijn benenspel kan nog niet bekoren zwarte prins, met je hart als een bittere olijf, ik zie je trots en schrijf gespannen, wijdbeens.…

De lege stoelen maken plaats Voor de profeten Elia Zittend aan de tafel Van het grote feest De gekte volgt weldra Leeg zijn ze nu Wijdbeens als de toekomstige Moeders der wijsheid In hun schoot zullen ze zitten Zij die begeren en zweren Bij nieuw gevonden waarheden Hoe zwanger kan een kamer zijn?…

Wijdbeens in al je schoonheid mocht ik je betreden in de ochtend, dronken van geilheid, als een waaier passie na een etmaal rust. Ik heb je bemind, bezongen en gehaat. We hebben gezwegen, gevrijd en gepraat. Trots als een koning, gekroond door jouw liefde, ben ik gekomen.…

toen zag ik jou, aan elke hand een kind, jouw lichaam krachtig, jachtig in de wind van frisse zomers wijdbeens zeker stond je daar het schoolplein vloeide terug tot waar ik enkel nog jouw blik ontving ik brak in zachter lachen uit en luidkeels klopte toen mijn hart jij zag mij ook, je keek en streek een kind wat door zijn haar, het…

Kijkend door het vuile keukenraam zie ik haar wroeten in de vochtige aarde gestaag en aanklampend maar bovenal wijdbeens, zo heeft haar vader haar geleerd.…

Nieuwsgierigheid op drift, een wijdbeense kijk op de samenleving, alles op publiek netvlies gegrift. Incontinentie van de geest, heet van de naald. Extra scherp in beeld, van alle details verhaald. Niets dat zo gemeenzaam verblijdt. Bescheidenheid? Het haalt het niet bij realiteit, 24 uur per dag.…

Niemand vraagt het woord tafel wat wil je later - een tafel in allicht een gedicht met jou er wijdbeens op of een werkelijke lege tafel ----------------------------------------------- uit: NRC Handelsblad, 17 maart 2006.…

Wijdbeens gaand, balanceren negerinnen De vruchten op haar hoofd en van haar schoot. In het goedkoop hotel van Boabdil Blijven de blinden dicht, de gangen stil; Alleen een boy gluurt door de gescheurde deuren, Maar ziet - het is te vroeg - nog niets gebeuren.…

Hoor De ruige ridder nadert Zijn volbloedhengst dampt bij dageraad Ik wil ook zo worden Ik doe alsof Wijdbeens zit ik Strak en statig in het fietszadel Ik smeer de ratelende ketting Voor een dolle galop Naar de herberg, de hooizolder Waar een blonde boeredochter popelt Hoor De wolken barsten Druppels geselen het koren Hoefgetrappel…

Besneeuwt de nacht met rook, zweet zich uit, zetelt wijdbeens en viert zijn geslacht. Thuis het tweede bedrijf. Het lijf moet hard gedoucht, alcohol gewassen afgewerkt. Al het water verdrinkt in hem. Grote woorden galmen langs het open gordijn. Ik droog het nat waar hij niet bij kan.…

Met kracht stootte ik de zaaldeur open, ging wijdbeens voor hen staan. Vragen werden niet gesteld. Ik sprak: 'Wij bevinden ons al geruime tijd precies in het hart van deze eeuw. Ondertussen droogt mijn wijsheid op. Ga dus, nu dat kan, heelhuids heen. Maar verdwijn geen moment uit mijn zicht.' Schiepen mijn woorden een band?…

De hemel vervloeide, al even staat het huis wijdbeens zo het verschonende licht mijn aarzeling al doorbreekt en glas breekbaarder laat wezen dan dat men kan meewegen, dat het zich gewoon niet dragen laat.…

weifelt de zon een onbeholpen minnaar op mijn huid en de doofstomme takken van de bomen in mijn ogen et cetera Tenzij ik jaren op je wachten wil en op je mond het stempel ongeopend druk als met een zegelring die woorden bloed en vlijt in de nagels drijft de handen die niets meer weten van het feest dat morgen in de cijfers van het heden wijdbeens…

Het koord om vingers van gevouwen handen Werd aangetrokken en haar kwelgeest sneerde Beken maar dat de maestro je onteerde Hij maakt je vader en de kerk te schande De kloosterzusters achten het bewezen Je sliep met hem, dat deed je meer dan eens Ze zag zich voor hen liggen, bang, wijdbeens Ze hield van hem, van spieren, botten, pezen Ze…

Dan scherts: onder immense cirkuskoepel Ballet van jonge werelden, in kleed Van gaas, spiralig kronk'lend, ijl en soepel; Orion hield, wijdbeens torsende athleet, De Melkweg vast, de grandioze hoepel, Voor sprong van clown, wit waaiern'de komeet.…

raderen kraken, de worm graaft in zijn hout benen wijzers schuiven over de plaat om het uur hupt de koekoek uit zijn kooi en roept zijn naam gisteren begon die ijzige tik aan een zenuw te knagen ik liep naar het tuinhuis, greep de kettingzaag druppelde olie over zijn tanden en zwengelde hem aan doppen op mijn oren dempen het geratel wijdbeens…

op eeltkussens zeil je door zand dat zindert omzwachteld en wijdbeens tussen vetbulten geen duinflank die jouw passen hindert het stof dat hier opstuift in kromme kegels reist op een dek van damp naar het noorden slaat met regen op stoeptegels neer jouw kameel is een loom en voos schip door een lange stok aangespoord er bloeit een schuimvlok…

Een stroom van volk om de stadswallen De zon, een zwevende bal, Die blaakt op haar hoogtepunt Die bloost in haar gebogen val Brandt in mijn rug Aan de slotgracht staat een schilder Wijdbeens maar wankel Aan een burcht, een torenwal Hij zoekt de stoere lijn Hij wordt door verwachtingen gewurgd De boa die de greep verstrakt Een sluimerend…

Later vind ik de kroegkoningin wijdbeens in mijn bed. De vlooien en de bedmijten bijten zich in haar vast. 'Verdomme, wat heb ik een jeuk!', klaagt ze. 'Krab jezelf maar!', antwoord ik, wat later het stadhuis platbrandend en een gedicht geplant.…

Een tambour maître showt de hula hoop En twist een rumba als de ali shuffle Hij geeft een majorette zo een knuffel En gooit haar dan de lucht in met een scoop Ze is een draaitol in haar korte rokje Ploft wijdbeens op een rose skippybal Gewaagde sprong in 't junicarnaval Dan tikt de maître haar daar met zijn stokje Is dit het einde…

Strije zoon van een machtig herenboer maar ze had de buik meer dan vol van sluiks gescharrel in het hooi ze wilde een stee met een proper bed niet langer afgescheept met een fooi tot de wind zaaide, van hoeve tot hoeve een bastaardvrucht bederft goede grond deze schandvlek moest gewist, zo werd beslist en de zaak stilzwijgend afgerond wijdbeens…