3697 resultaten.
Winter
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 419 De warmte
heeft zich schaars gekleed
in kamertemperatuur.
Buiten
vlucht het winterlicht
voor 't vroege avonduur.
De tuin is sprookjesachtig wit,
vredig stil
en zacht.
Mijn hond
ruilde zijn plekje in de zon
voor wintervacht.
Zijn pluizige pantoffelpoten
plooien bij het lichterlaaien
van de open haard.
Gedachten vinden een…
Winter
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 460 Het ijs wil maar niet dooien
De sneeuw valt steeds maar weer
De winter duurt nog even
Dus geniet ik nog een keer
Van het mooie witte landschap
Dat zo sprookjesachtig is
Bestrooid met een laagje mysterie
Zo zacht, zo wit en fris
Het roodborstje kijkt naar binnen
De winter is haar tijd
Moeder Natuur heeft het goed gedaan
Dit seizoen wil…
Winter
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 150 Onder het zilverwit tapijt van
sneeuw en ijs zijn dorp en
rivier, vermengd met mens
en dier, plots bevroren in
de beker van het koude uur.
Op deze gestolde en verkilde dag
vol met sneeuwbestuifde velden
gelijk een eeuwenoud tableau.
Houden tijd en klank voor heel
even...hun bevroren adem in.…
Winter
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 334 De winter wist hem deze winter flink te raken.
Zo lang, zo koud en ied’re keer weer van die witte bende.
Wat was ik 't zat. Och man wat een ellende.
Dit hoop ik echt niet nog een keer weer mee te maken!
Dus mensen toe, probeer nou toch het tij te keren,
door steeds maar meer aan broeikasgas te produceren.…
winter
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 368 die verdomde zon
mijn pigment kan dat niet aan
was het maar winter…
Winter
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 164 Adem
IJzige adem, noorderwind
Kronkelt zich als ’n sneeuwwit lint
Tussen de kale bomen
IJs
Zwart en wit, snijdende kou
Kraaien in de lucht, zo blauw
Winter is gekomen
Nacht
Eeuwig en eenzaam, duister en donker
De donzige sneeuw onder ’t sterrengeflonker
Droom je winterdromen…
Winter
gedicht
2.0 met 34 stemmen 10.263 zo zal het zijn als zij verlaten
en onvruchtbaar gezeten aan
het raam de uren tot dagen
de kamers tot huizen verzinnen
en tussen hen een stilte
die een hoofd vol dromen nog
verbergt, een stilte die
de keel dichtsnoert en ten slotte
een stilte vanzelfsprekend reeds,
onoverkomelijk
als tussen heel oude bergen
---------------------------…
WINTER
poëzie
3.0 met 2 stemmen 730 Grauwer dan bij 't woeste weêr,
Troostloos hangt de hemel neêr,
Grimmig zonder stormen;
Aarde! ééns blijde en grootsch,
Hoe ontdaan en doodsch
Huiv'ren thans uw vormen...
Wees gerust. In vlokkendans
Lichtend uit al valer trans,
Koomt om de arme leden
Blankheids warlend waas,
Blankheids sluiergaas,
Blankheids kleed gegleden.
Uitgesneeuwd…
In de winter
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 410 achter
mijn aangezicht
huilt het leven
machteloos
zo lijkt
en tijdloos van aard
om verlies
met pijn te verweven
heeft het gevoel
verdriet gebaard
de avond heeft zich
van de lente vervreemd
is in koude ondergedompeld
rest nog de troost
die aan het verlangen
blijkt uitgeleend…
Winter .
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 354 De winter is gekomen.
Het is striemend koud!
En denk dat niemand
daar van houdt.
We moeten er maar
weer doorheen
zien te komen...
en weer van de
zomer gaan dromen.
Verlangend naar
de warme dagen...
Zo kunnen we
de kou verdragen!…
winters
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 157 Twente toegedekt
onder een dik lakens pak
als een goed gebruik…
Winter
gedicht
2.0 met 89 stemmen 12.049 Ik ben gestorven zonder het te weten
want anders had ik me toch wel verzet
en als een starre wacht voor 't raam gezet
zit ik dit bodemloos bestaan te meten.
Ik heb maar een verlangen - te vergeten
maar op mijn ademtocht de nerf gewet
groeit er aan ijsvarens een rauw bouquet
en buiten ligt een toegevroren Lethe
en ik blijf wachten - meet…
Winter
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 286 De aarde is met een
dikke deken van sneeuw bekleed
waarop de bomen in
witte winterstilte
roerloos staan
en de blauwe hemel,
de winterse zon
aan alles
betovering geeft
maakt het
sprookje compleet
maar...…
Winter
poëzie
2.0 met 9 stemmen 1.294 De fijne rijm bedekt nu boom en plant
En ’t stijf-gestolde water, spiegelglad,
Kaatst hel de zon terug van ’t glanzig pad,
De blanke sneeuw ligt blinkend op het land.
En aan de langzaam-glooiende oeverkant
Steekt nederig een klokje ’t groen blad
Naar boven, koest’rend zich in ’t zonnebad,
Een dun, groen lintje op hermelijnen rand.
De lucht…
Aan de winter
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 278 Als kleur verdwijnt in sluier wit
het kille grijze toedekt van het platte lijf
plots richting ijlkoorts onder nul
welk mij verbaast naar buiten drijft
even is het allemaal wel mooi in sfeer
doch uw gelaat misvormt in spiegelende
ronding met een petje op van sneeuw
hangende aan dennen telkens weer
het is voortdurend even wennen onder
luidend…
WINTER
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 119 Winter (HAIKU)
blijft het dorre blad
langs de paden Duizendschoon
fraaie zaden - bloei
het nieuwe leven -
groene planten krijgen kleur
vurige vlammen…
Winter
hartenkreet
1.0 met 9 stemmen 1.563 geeft gezelligheid
waarbij je tot gezelschap bent bereid
Met aan 't eind't oud en nieuwe jaar
en aan goede voornemens is geen bezwaar
Gedreven door 't winters leven
dat ons zowel kou als warmte geven
is 't genieten van 'n sneeuwsprookje in 't land
waar we ons hart aan hebben verpand…
De winter.
poëzie
3.0 met 6 stemmen 2.357 De Winter mag naadren,
En wouden ontblaadren,
Wij vrezen geen vorst.
Geen dagen verdrieten,
Daar de uren me ontschieten,
Geklemd aan uw borst.
De keer der seizoenen
Moog dorren of groenen,
Onze Echtkrans blijft fris:
U, mijne te heten,
Is, al te vergeten,
Wat buiten ons is.…
Winter
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 168 De wereld schijnt wat lichter van geluid
Een echo golft langs de besneeuwde bomen
Gelach, gegil, twee kinderen onderuit
De winter is dit jaar al vroeg gekomen
Breed glimlachend maak ik de beelden buit
En voel hoe snel mijn bloed begint te stromen
In plaats van hier te staan, achter de ruit
Had ik graag aan de ijspret deelgenomen
Voor even…
Winter
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 238 ik ben de sneeuwvlok en de kou
ontwricht verkeer op wielen
mijn adem verstart wat beweegt
ik ben de ijzige adem
die ledematen bevriest
water een glad vel geeft
ik houd het land in mijn greep
bij min twintig en meer
huiver, vlucht in je hol…
Winter
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 220 De winter is koud, nat en guur
Warm is het bij het knappend vuur
De wind giert om het huis
Het is knus in huis bij de buis.
Straks wordt het weer voorjaar
Daar is het verlangen naar
De natuur gaat dan ontwaken
De eendjes gaan weer kwaken.…
winter
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 109 het is de winter
die me raakt, een koude speer
die ik liefst wegwerp…
winter
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 247 ín de winter,
die vaak grijs is gemutst
zoek ik de romantiek
van de witte koude
draag dat nog bij me
als jeugd en verte,
ik aan verlangen bouwde
al gaat dat werkelijk voorbij,
niet tegen te houden,
het vertelt nog van toekomst
dat moest ook wel
toenmalig vriezen,
ver onder nul,
als ik de schaatsten onderbond
dwong mij wel die richting…
WINTER?
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 445 Nee, Koning Winter heeft hier amper macht.
De nieuwjaarsduikers waren zeer content.
Elfstedenrijders voelen zich miskend:
door hen wordt naar een strenge vorst gesmacht.
Ik vrees: hun wacht dit jaar een hard gelag
tenzij de Tocht der Tochten zwemmend mag!…
Winter
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 75 Een stille deken
Bedekt mijn gezicht
Koud tot op het been
Het laatste gericht
Is aangebroken
Dit lege landschap
Heeft geen erbarmen
Ik ben een wrak
Aangespoeld op een helse kust
Verlaten van een ieder
Bitterkou doortrekt mijn lijf
Maar, zie de bespieder
Scherpt mij aan
Zoals ijzer met ijzer
Knerpend en sinterend
Het land kleurt grijzer…
Winter
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 301 Een onvermoeibare locomotief
Mijn schoorsteen tevreden rokend
Onderweg naar datgeen ik heb lief
Mijn stoomfluit gloeit en blaast kokend
Wagons die ratelen over rails
IJspegels hangend aan het gezicht
Mijn ogen schijnen op dichte vlokken speels
Achter mij een slinger van licht
Ik ploeg langzaam maar zeker voort
Vastberaden door het besneeuwde…
Winter
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 261 Winter
Er is geen licht, de schemer groeit
op het land en de moeder van de aarde rust.
De wereld krijgt kippenvel op een donkere huid en
waar eerst het mais nog wuifde en riep
om zon, staan nu de stekels
te huiveren in de koude, natte grond.
De vorst valt in. Het weer is blond en de zon
wordt alsmaar blijer.…
Winter in mij
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 382 Eens sloop zachtjes
de winter in mijn leven
Met kille handen om mijn hart
en kou die donkere wolken bracht
Het wisselen van seizoenen
Verloren in de tijd
Langs mijn gezicht
sijpelen natte tranen
Misschien zal eens
De zomer wederkeren
Misschien zal ik eens
Opnieuw gelukkig zijn…
Aan de Winter
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.010 Op den eerste sneeuwdag, in december 1827.
-
Ha, oude Kennis! weer in 't land?
Ontzie een Koudkleum, zo 't kan wezen:
Mijn levenskerfstof geeft u dra
Zes kruisen met een krap te lezen.
En, deed mijn jeugd, min kil van bloed,
De citersnaar uw roem gewagen;
Gij hebt het loon thans in uw hand -
Betaal…
In de winter.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 336 Ginds op de heuvel
Onder de beuken,
Dor en ontblaard,
Zit nu de winter;
Wit is zijn kleding,
IJs is zijn baard.
Donzige vlokken
Strooit hij op aker,
landhuis en heg;
Hand doet hij worden
't Water der vlieten,
't Zand van de weg.…