Alle inzendingen over zachte

Jouw leventje, nog maar net van start brengt zoveel vreugde in ons hart Lief klein mensje, mensje klein Ongeloof'lijk dat je voor altijd bij ons zult zijn Je oogjes, je handjes en je lach Je verrijkt onze levens... elke dag Lief zacht mensje, mensje zacht Wij zijn dankbaar dat jij bij ons bent gebracht…

Voorzichtig Natte hand Vochtig doekje Tastbaar Vingers Tegen het gezicht gedrukt Likbaar Trillend oog Open wangen Gloeiend Zenuwachtig Vloeibaar getint Met een zachte aanraking Zijwaarts Recht door zee Hand naar achter Tilbaar Gezichtsverlies Blinde handen Vogel langs het raam Als een lens Zo zacht Aantastbaar Per…

Ik had zo zacht geslapen, En Gij, mijn Schild en Wapen, Waart nog nabij.…

briesje heel zacht mijn hart naar jou bracht…

Ik kijk over zee, met wijde armen, laat ik mijn gevoelens, met de zachte melodie van de wind meevaren. De duinen, maken een zacht ritselend geluid, harmonieus, waaiende stemmen, met de golven mee, naar verlangende gevoelens, ver over zee.…

Ik zie jou In de verte In gedachten In de mist Ik hoor jou Stille klanken Zachte tonen Alsof ik wist Alsof ik altijd Heb geweten Dat jij bent Dat jij bestaat Mijn liefste Niet nu maar eeuwig Jij die niet opgeeft Jij die nooit gaat Ik wil je kennen Jouw warme fluister Jouw zachte lichaam Mijn mooiste nacht…

hij was hoekig maar zij wist zijn scherpe kantjes zacht af te vlakken met tijd politoerde zij de mooiste vlammen die zijn innerlijk verwarmden in zijn vrijwel ontoegankelijk doolhof kende zij de wegen uit zijn turbulente leven de buitenkant bolstert nog altijd ruw maar zijn ogen zijn rustig warm en zacht in samen bloeit genegenheid…

zich verstilt in een finale gecomponeerd als zacht satijn als intro van mijn vicieuze ouverture: Mijn lieve lief laat mij je liefste zijn…

Allemaal, ze zijn met veel, verspreiden zachte geuren, vergeten is de winterkou. Wit en blauw, groen en geel, de nieuwe lentekleuren, betoverend in d'ochtenddauw.…

De zachte bries, doet hem alles vergeten. Zijn oren zijn verstopt, met de zachte muziek, van zijn cd speler. Zijn examentas ligt, mijlenver weggeschopt, tussen het gras goed verstopt. De boekenwormen vreten aan zijn bladen en de woorden vallen eraf, maar dat kan hem niet schelen, hij is net kabouter Plop.…

De betasting is zijig zacht je huid parelt in het maanlicht de schemering biedt in diepe stilte slechts een fluistering van de wind… Als jouw liefde zich open plooit in zachte strelen van je tong een warme hand zich ten rusten legt bereiken vleugels van verlangen m’n hart… Glijdend naar de bodem van ontgroening gelijkt…

ik streel je zacht,raak je nét aan, genoeg om te bekoren. vertrouw me maar, laat me begaan, ik voel me in jou verloren... Ik verken je lijf, met zachte handen, weet, wat je grenzen zijn, voel je lichaam hevig branden, bruist mijn hart als een fontein...…

Slaap zacht. Kil is de nacht. Koud in het nacht. De zon zo warm en de liefde zo zacht. De maan verlicht de Kilheid en de kou wordt minder. Kijk in de lucht, kijk naar daarginder. Kijk naar de maan. Kijk blijf kijken naar dat licht. Dat is pas een vergezicht. Een wolk verstoord het gezicht.…

Mijn hoofd bonst vol verlangend naar bed Onderhuids zwachtelt een kudde witte wazige watten In mijn borst bronst het hart luidkloppend met geen enkel verlangen, dan het zich neervlijen in zachte vergetelheid Armen hangen als lappenpoppen langs de witte lome lakens Het dekbed tiert als een weelderige berg zacht droomverlangen.…

In herinnering Hun handen vol met zachte kaas en lauwwarm bier.…

binnen ging het vrouwzijn ontdekte bij het ongedeerde licht vrij, zei je zacht en beschrijf onze wereld…

Vlieg voort, o mug, mijn snelle bode en fluister Aan de oren van Zenophila héél zacht: 'Gíj slaapt, vergetend lief, híj waakt en wacht.' Vlieg voort, vlieg voort, mijn zangster zoet, maar luister: Spreek zacht en wil haar slaapgenoot niet wekken, Dat gij niet wekt míjn ijverzucht'ge trots.…

Ik heb jouw liefde gevoeld in elke zachte kus, jouw lippen die me raakten het gevoel van het volmaakte, rustig en zacht en stil verwacht. Wij hebben elkaar herkend, verstrengeld in onze handen smeedden honderden banden verbonden in eeuwigheid, want echte Liefde Liefste kent geen eindigheid...…

Wat vandaag haar leeftijd is mag ik helaas niet verraden Maar sinds mensenheugenis is ze echt niet te versmaden Lang haar in het mooi rood hangt over haar beide oren Haar armen, zacht en bloot zij is echt voor mij geboren Mooie ogen, groenig zacht zien me bij ‘t ontwaken aan Een mond die eeuwig lacht naar mij, hè..welteverstaan Wie…

Rustig zittend De touwen langzaam optrekkend Het ritselen van de bladeren, het ruisen van het water Zacht en mooi De touwen langzaam optrekkend Overal bruin,groen en een glinsterende blauwe lijn Zacht en mooi De kar Overal bruin, groen en een glinsterende blauwe lijn In het prachtige bos De kar Verdrietig, denkend aan vroeger In het…

Knielende kameel met zachte mond uw droefenis besnuffelend - kom berg u in mijn zand. Des wereld wildernis wil ik verzoenen, lippen drenkende kameel vol bulten zijn, wonden en builen dragend van de reis door brem en kuilen. Reikt het tot zwerk, dit zachte oog dat sap weent van dorst?…

de lucht is onbewolkt de rode zon maakt vrolijk; de sneeuwwitte tijd door het zingen een wonder gebeurd een meisje dat het getokkel op de harp heeft gehoord de muziek in eenheid gekleurd; zachte adem zachte adem liefde die in 't hart is gelegd onstuimige paarden op de kruissprong van de wegen amazone de zegen in de tweesprong; het…

je ogen legden al de rode loper uit ontkleedden me ondeugend ik danste zacht vertederd door je hardheid en de passie in je blik had je handen vast mijn lach liet jou mijn witte tanden zien je kwam bij mijn gezicht lippen vol met hete kussen die mijn tong verliefd ging blussen je huid was zacht.…

maan En fluister zacht jouw naam Terwijl ik Venus daar zie staan.…

ik olie je lavendel ruik in Grasse je geur proef groenblauw je ogen streel je zachte geur jij bent mijn Provence in jouw cadans Camarquen wilde paarden zie ik soms nog zeldzame wijngaarden je gloeit licht in zacht glooiende heuvels groen is aromatisch ingebed kleurt tederheid op mijn palet in vleugjes wind overstijg je alle…

Wederzijds zoeken van tranen naar échte troost zachte omhelzing In verbondenheid vloeit enge hopeloosheid zóveel sneller weg…

het mes vlijmt in jouw hand daar waar mijn vingers in jou mijn ogen zijn niets is er tussen ons dan enkel dit zachte wit en de kruimels in het bed…

Zacht geruis de wind onder mijn vleugels glijdend naar de horizon Kijk nog een keer om duistere vormen vervagen als ik me een weg baan naar de zon…

De vogels fluiten Ik zit buiten in de vrolijke zon En aai heel zacht en heel voorzichtig De aarde; met mijn voeten het gazon…

Zo zeldzaam zacht en broos. Als ik jouw naam noem is het voor de eeuwigheid zoals dat is, nog mooier dan de mooiste bloem.…