4067 resultaten.
de madeleine nuchter bekeken
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 157 iets dat ogenschijnlijk
zo onbelangrijk lijkt
kan zich zomaar vasthechten
in jouw herinnering
dat hebben wij inmiddels
allemaal wel eens
aan de lijve ondervonden
daarvoor hoef je echt
geen Marcel Proust te zijn
zo'n madeleine kan op zich
best goed te verteren zijn
maar je kunt ook overdrijven…
De eenzaat
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.292 in diepe stilte
van vergeten leven
huist de kille mens
met gehaat lichaam
zwarte bloemen
als kern van ik
verstenen zonden
zonder naam
weg van gedachten
gijzeling van licht
dood voor woorden
met vergeest gezicht
niets kan hem
nog meer verteren
dan tot stof
te wederkeren…
Nooit meer
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.292 Ik zie je lopen daar
Jaren niet gezien
Ik vind je mooi,
als vroeger
Maar,
die vonken van weleer
Ze zouden mij verteren
Ik wil zo naar je toe
Ach 't kan niet meer, het kan niet meer
'k Zou oog in oog vergaan
al zouden wij ontmoeten
Want in de hitte van jouw liefde
Kan 'k niet voor je bestaan.…
De stank van haat
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 718 Schreeuw naar de vissen
opzij ik zwem hier
de zeeën zijn van mij
schiet op de vogels
bloed in de lucht
de hemel dat ben ik
haat zaait de mens
zwart op alle kleuren
het licht donkert
één waarheid
slechts gewenst
nuances ze verteren
in de stank van haat…
mijn rest
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 151 benen lopen verder
mijn tijd ver vooruit
ogen kijken terug
zien geen toekomst in verleden
mijn mond valt open
en woorden gaande weg
mijn rest
sterft stroom afwaarts
na een volgende bui
verteren naar ontstaan…
't Doet pijn...
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 551 Verdriet en angsten kwellen me
Diepe wonden verteren me.
Pijn, pijn, pijn om onrecht
Wat niet wegneemt dat ik verder vecht.
Trachten te relativeren en gebruik maken van je gezond verstand
Het werkt helend, sterkt,en gegarandeerd recht krijgt de bovenhand.…
Een huilende regen
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 43 ik heb
de herfst
uiteen zien
dwarrelen onder
een huilende regen
snel verloren
kleuren hun
pigmenten
verterend in
kleine segmenten
tot een
walmende
composthoop
klaar met verval
naar duurzaamheid
zo dekt aarde nu
met herfst en
vochtig warme
vruchtbaarheid
zijn toekomst toe…
Zoetzuur
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 412 Pittig van binnen
Stevig van buiten
Je treurige resten
liggen intussen
Bruin
te verteren
Pittig ben je
Nog steeds
Ik heb even gezocht naar de klepel
maar vond hem niet
Een schrale troost:
Je bent verplaatst
Dat is alles…
Verschroeide ziel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 214 mijn vrouw zijn luistert
naar de verschroeide ziel
stilt tranen die inwendig schreien
en voedsel zijn voor het innerlijke in mij
ik laat los zo lang opgesloten
gekluisterd aan de tralies van mijn zijn
aangekomen op het punt van het verteren
pluk ik nieuwe vruchten die verlangend blozen
en zich nestelen in mijn opgekuiste ziel…
Geur van weemoed
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 221 Een vreemd soort
Weemoedigheid hangt
Langzaam in de lucht,
Loom als was het een
Vooruitgeschoven zomerdag
Die net als mijn gevoel
Te koud is voor de tijd
Van het jaar - een lage,
Verschroeide geur van
Weemoed die overblijft
Van alles verterend vuur
En die tastbaar resultaat
Lijkt van jouw sterven
In dit lijdensuur…
kelen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 133 ik had je
keurig moeten kelen
je warme bloed proeven
in kleine slokjes,
als een grote kasteelwijn,
je zorgvuldig bereiden,
delicatesse per delicatesse
en je opeten,
aan een feestelijk gedekte tafel,
met kaarsen
en een bloemstuk
dan had ik je
rustig kunnen verteren
en was je niet
zwaar op mijn maag blijven liggen…
Zak
snelsonnet
3.0 met 10 stemmen 359 Een lage zes is amper te verteren,
Daar dan een piekfijn cijfer kansloos sneeft.
Waarschijnlijk vindt u dit ook driemaal niks,
Een zesje dus, bedankt hoor Mister X.…
Trance
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 3.029 Als een vuur op de late avond
Brandend in een donkere nacht
Verschroeiend en verterend
Verlangd maar niet verwacht.
Op de bodem van het bestaan
De lichaamstaal die spreekt
Zingend en jubelend
De realiteit verbleekt
Alleen nog maar willen dansen
Op de toppen van genot
In trance geraakt
Gestopt
Explosie van gevoel…
Onder Uw vleugels schuil ik
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 325 Als alles lijkt verwoest
door een verterend vuur
de aarde nasmeult
in de avondgloed
buigt zich de boer
over een verkoolde hen.
Wanneer hij, vleugellam
haar in zijn hand wil sluiten
begroet hem het
verholen dons
in zachte piepgeluiden
levende getuigen.
Als alles lijkt verwoest
buigt zich een losser
over wie zijn vleugel zoekt.…
Codex Rondeniënis II
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 109 verteer mijn hart met een baiser…
Tegenlicht?
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 174 Mensen blijven geloven in
afgeroomde balansen van
een obisite wereld, om
het tegenlicht te verteren.…
Sprakeloos
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 471 sprakeloos loop ik eindeloos
door de straten
van nergens
ik ben de weg kwijt
wie helpt mij
stomverbaasd kijk ik naar de
eindeloze stille wegen
die nietszeggend
het asfalt niet verteren
ik ben de weg kwijt
wie helpt mij
ineengeslagen kijk ik
naar alles om mij heen
stilte is de overheersing
van het
alleen zijn
wie helpt…
Droomslaap
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 171 Waaiende winden ontsnapten
uit een droomslaap
die mij lichter maakte
en beter verteerbaar
zoals herinneringen die ik
voorheen was vergeten
onrustig in mijn verlangen
sliep ik verlegen
en denkbeeldig
naast mijn hospita
Emma Petronella
ik borduurde verder op liefde
terwijl ik snurkte verrijkte ik mijn geest.…
Spagaat
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 173 gloeiend
verschroeiend
hartverscheurend
je ziel besmeurend
zo moeilijk te keren
ook al wil men
anders beweren
langzaam kan het je verteren
Laat hem niet
z’n zaad zaaien
het zal zich in je verwaaien
voor je het weet is het te laat
wortelt het zich in je levenslust
die alles verzengende haat
wees je ervan bewust
het is een valse…
Voor de wind gaan
netgedicht
4.0 met 39 stemmen 1.248 De nacht kleurt het verlangen
Voorbij het purperen avondrood,
Een bootje draait en danst
Op golven net een slag te groot
Driftig manoeuvrerend
Raakt het nodeloos in nood,
Geluk eerder nog verterend
Nu met schrik beroofd van
De laatste meedeinende golf,
Op verlangens na verdronken.…
Tijdelijk gewichtloos
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 375 Omarmd door de wind
blijven staan terwijl je
om zou moeten vallen
hier is slechts lucht en ruimte
alles lijkt lichter verteerbaar
zwaartekracht blijkt relatief
zwevend als een vogel in de wind
vergeten het gewicht
van onbelangrijke
belangrijkheden
die als een valse loden last
het dagelijks leven beheersen…
Ontzet
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 186 In de krochten van je ziel
Door leed en pijn verhard
Woelen onrustig je geheimen
Verduisteren je bloedend hart
Het harnas verroest door tranen
Sijpelt het verdriet door de muur
Je vesting zal snel vallen
En verteren door het vuur
Het vuur van je verlangen
Dat iemand je echt kent
Die je dan zal omarmen
Om wie je werkelijk bent…
Alleen
netgedicht
3.0 met 88 stemmen 15.174 Bedroefd verteer ik lange nachten
tranen sluipen in mijn dromen
die mij niets dan stilte brachten
en in lange rijen komen
ik denk aan hoe gedachten
zich verzoenen in een baan
en in lange slierten wachten
om nog eens door mijn hoofd te gaan
Niets dan leegte en verlangen
niets geeft aan mijn pijn gehoor
slechts weemoedige gezangen
klinken…
voorbijgaan
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 323 herfst is de zoete geur
van voorbijgaand bederf
een tijdelijk sterven
regen klettert uit
eindeloze grijze luchten
op kale takken
ruist op verterend blad
grauwe ochtendnevels
hullen de bossen
in sluiers van tranen
traag druipend
langs zwartgroene stammen
die wachten op de zon…
opgesloten in mezelf
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 965 In me,
verterende duisternis
zwaar nevelgrijs.
Neergedrukt in mijn ego-gevangenis
weerklinkt mijn stille krijs.
Geef me weer dromen,
Laat me voelen,
hoe de wind met m'n haren vrijt.
hoe de zonnewarmte over me heenglijdt
Laat me voelen,
dat voelen simpelweg leven is.
Geef me iets..
alles is beter,
dan dit gewatteerde niets.…
Xochomilco - Gouda
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 437 met zonnestralen
door scholken en schomen
leert een kind eten
vertrokken vijf uur
gelaafd aan de goudse markt
met xochomilco
voor de eerste dag
iets moois en licht verteerbaar
mexicaans kookboek
duitse littekens
van een praatgrage spanjaard
de oberkelner
duiven en meeuwen
in een strijd om de restjes
met de straatvegerkar…
Doeschka
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 243 Doeschka is dood
zo ineens
Ze vond d’r bazin hier niet
schrijft haar in memoriam schrijver
Je kunt het ook zonder stellen
De ultieme eenzaamheid van je leven
zien, ondergaan, verteren
Zoals iedereen misschien
Een aantal vrienden van me
die zeker wel
Net als ik nu
In zwaar levensweer
niet alleen
wel eenzaam…
Door de liefde
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 156 Door het vuur,
dat ons wil verteren.
Door grotten en spelonken,
naar de duisternis.
Door de onpeilbare diepten,
van de zee.
De dapperen zullen ons troosten,
maar niets of niemand,
geen mens gaat met ons mee.
Alleen de liefde in ons hart,
zal bij ons blijven.
Liefde zal zoveel sterker zijn,
zoveel sterker zijn dan smart.…
Een zucht
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 281 Ooit hoop ik dat een
Eva voor mij naakt,
Venus uit een zucht
van zilte golven
Parelend in
Botticelli's baren
Mijn hart verterend,
God mag mij bewaren,
Mijn ziel verblind
verloren en bedolven
Als zij de slangelust
in mij ontwaakt
Vrouwe Fortuna
engel-wraakgodin,
Berooft zij mij,
een Adam, van mijn zin…
Medicijn
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 51 A.s. weekend kan ‘k van alles doen:
Stadswandeling
Familieopstelling
Extra mediteren
Maar die lange kus
met jou,
moet ik nog verteren
Alsof we samen in niets
veranderden
Geen jou, geen ik
Na jouw vertrek
de ongerijmde boosheid weg,
voelde 'k me lekker loom,
wil de kersenboom
snoeien met handzaag
Dus langzaam, langdurig
als…