Alle inzendingen over zoenen

en daarna nog twee want god allemachtig wat ben je prachtig ook al ben je tachtig ik wil met je mee…

Gezapig als de zoen van koele kinder-lippen en zoeler dan ’t gezoef van bloesem-zoete wind, o kleine regen, heeft van duizend glinster-stippen uw stuivend licht mijn haar met perelen gepint.…

Je zoenen zijn zoeter dan zoeter dan honing en ik vind je mooier en liever, liever en aardiger nog dan de koning.…

wat waren ze jong nog zo onbezonnen hadden ooit wel de droom van huisje boompje beestje maar het wilde niet er kwam die kink en de kabel brak herstel werk kortsluiting haar motto werd eeuwig zal ik bij je blijven maar tja eeuwig is niet al te lang ook hij zocht en vond voor even na jaren alleen toch weer die glimlach op het zebrapad…

Een onderzoek naar seks heeft blootgelegd, dat één kwart van de dochters en de zonen, in weerwil van de heersende patronen, niet zo aan zoenen en aan strelen hecht. Zo’n seksuele daad in kort bestek duidt op een soort intimi-tijdsgebrek.…

naar het licht maar hoog in de coulisse achter dansende wolken en het blauwe plooiloos strak gestreken doek moet het feest veel verder gaan champagne clowns een donderspeech in hemelsnaam wat heeft de dag in petto laat me verrassen lucht zoals zo vaak en toost met de rivier doe eens gek met regenbogen maak ze paars of kikkergroen en zoen…

een eerste gesprek ogen die elkaar lieflijk begroeten voor liefde is geen plaatsgebrek Prachtige woorden komen samen in zinnen die elkaar spontaan strelen weg is de angst om je te schamen heerlijke oplettende lichaamsdelen Stemmen die praten over verlangen weerkaatsen een warm visioen en dan volgt geheel onbevangen die heerlijke eerste zoen…

Laat op de avond laat het zijn of vroeg in nanacht, licht liefst ver – al leent ook paarlemoeren dageraad aan dit publieke werk subliem cachet. Het zij een zwijgen van koralen vergaan van dorst in lafenis – van wakend ontslapen bevinding wellicht doe dus vooral de ogen dicht. Men neme niet de tijd die schenkt zich wijd en wijd…

De vreugde in mijn hart glimlacht als ik naar de zee kijk omgeven door lichtstralende liefde van hemelsblauw die blozend mij een volle zoen geeft.…

passie en flair nooit is het toeval bijen en wind zijn niet ver ook jij hebt je opschik en zwier is het jouw zelfexpressie of trek jij alle ogen van hier je lacht heel koket is het in warmte delen of verleid je heel schalks jouw man uit zovelen planten bloeien met reden hun bloem jij opent als vrouw een mysterie met de magie van een zoen…

toch weer Alleen maar omdat jij het bent Ook al doet het een beetje zeer Sint wil dat hij jou verwent Dus denk maar eens aan arme Piet Die het zo moeilijk heeft Veel mensen zien het niet Dat hij zoveel om je geeft Het wordt tijd dat ik dit gedicht besluit Er is nog heel veel te doen Pak het cadeau nu maar uit En geef Piet eens een zoen…

ogen die spreken er bijna om smeken maar geduldig wachten terwijl zij naar je lachten vlijde zij zich heimelijk neer en dat voor de allereerste keer kronkelt zij, nu lippen haar beroeren wachtend tot hij 't tempo op zal voeren…

Het was een mooie zomerdag het Goddelijke schitterde voor alle mensen moeders met kinderen in het park arbeiders bezig met een hark en twee mannen, verliefd tot over de liefste oren moesten boze woorden horen ze gaven elkaar spontaan een innige liefdeszoen zonder op te vallen aan de rand van het plantsoen mensen begonnen te roepen…

Als het kon wil ik je zoenen. Als het kon wil ik met je wakker worden. Als het kon wil ik met je verder gaan. Als het kon........…

Het meisje dat mij goed wou maken is verloofd, en haar verloofde een méér dan nette jongen, maar de mama weet wat een zoen kan doen. Pas op! daar komt veel niet te pas, al is een zoen een zoen. Mevrouwtje, wil niet denken van uwe dochter kwaad. Wie kwaad denkt van uw dochter, die is een onverlaat.…

Eiste van haar lief Silvander Dertig schapen voor één zoen. 's Daags daaraan – 't zijn vreemde dingen – Schonk zij aan de herdersknaap Zonder loven, zonder dingen Dertig zoenen voor één schaap. 's Daags daaraan – wat werd zij milde!…

de sneeuwval plukt voor even geen woordendans meer voor me uit in utopia van dit sei zoen een slepende winterbalade die rechtstreeks naar beneden valt die verstild dicht, de passie zucht om het hart van heimwee een ander pastel zoent het voorjaar met warmte (zoals ik denk) en wacht af zoals het is op een andere tijd om te zoenen…

Al dat jonge groen Als een koele zoen Op mijn ogen... En mijn hart bewogen Zoals toen...…

Zoen me tot ik warm word. Zoen me tot ik spin. Trek je eigen huid dan uit, stop mij er onder in. Sus me met je hartslag: wij ons wij ons wij ons. Maak van dit veel te grote bed een heel klein fort van dons. ------------------------------- uit: 'Verzamel de liefde', 2003.…

overspoelt door een zee van zoenen golvend de liefde geniet ik druppelend na in de branding van genot…

ga ga maar ik zal je nooit meer zien ga ga maar geef me nog een zoen voor je gaat…

Hand in hand zwemmen valt niet mee, we rusten uit – met zoute zoenen.…

en zelfs in een ijskoude nacht weet ik wat ik kan doen, mij verwarmen aan de schaduw van jouw zoen.…

terwijl we leven is er vergeven en dat zou ik dan ook maar doen want wanneer de dood is ingetreden is het een droom die laatste zoen…

tot over je oren in een oeverloze plas kringen walsen synchroon curven op het water baltsen en dan kunnen zoenen en niet durven…

Je lippen zacht Mooi gevormd Vurig gekleurd Zoet verleidelijk Je zoenen Zijn zinderend Ik proef je Heerlijk zoet Ik voel je Warme tinteling Zachte streling Je lippen zacht Gemaakt voor mij Ik kus je lippen Lang intens Zalig warm genietend Ik streel je Lippen zacht Zoekend de weg Naar passie Jouw zoenen Zijn oneindig,zo lekker…

zei zoenen de warmte van een eerste kus…

we eerst weer appen en dan ja dan zou ik zouden jij en ik het nog een keer doen en dan ach dan wou ik dat we bleven zoenen en nog meer…

Feliciteer je hem met een zoen, denk na vóórdat je dat gaat doen! Want hij is op zijn kin wat harig......…

Ik had ooit een minnaar uit Loenen En al kon hij geweldig goed zoenen Ik had al snel spijt Van de intimiteit Toen bleek dat ik hem moest ontgroenen…