121 resultaten.
Zonderlinge dorpelingen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 109 Wij woonden ooit een wijle
tegenover klokkengalm
de torenspits benam het halve uitzicht
de ganselijke dag van acht uur af
de bronzen slagen tot de middernacht
wijl zonderlinge dorpelingen sliepen
De laatste klanken waren weggestorven
rond het middernachtelijke uur
hoorde je de verre hese roep
de muizenjacht der nachtuil was begonnen…
Volle zee
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 165 Een zonderling aan boord,
Laaiend schuimende golfen typeren zijn gestalte en geest.
Het kompas geeft oostelijke richting aan,
De koers is gezet, wij allen varen mee.…
PAASHAAS ZIT MET EEN EI
snelsonnet
3.0 met 13 stemmen 559 De hele sector staat in rep en roer,
Vervloekt die zonderling, dat buitenbeentje.
’t Is uitverkoop! Wees er als de kippen bij
En koop je paasei voor een appel en ’n ei!…
Godenwoning
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 78 Een desolate woning
van de goden
Heeft kostgangers doch
geen wordt er ontboden
Was 't de Verschrikkelijke
Witte Sneeuwman
Verdoolde zonderling in
Tora Bora
Of Zarathustra, zonder Tijd
of Hora?
Ik vrees dat het geen mens
is maar een leeuw, man!…
Onopgemerkt
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 217 ze hebben de brug verschoven
van het heden naar het verleden
bladeren zijn als vermist
opgegeven die zo even nog
daar waren kruisen zij allang
het pad niet meer
verdrinkt schoonheid gestaag
in beek waarin zonderlingen
zich schuil houden
vallen vogels uit de lucht
die eens pirouetten draaiden
blaffen wolken de wind aan…
Afgang?
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 134 Men eet geen gedichten, dat doen
de dwaze rijken en de zotte zonderlingen!
De nieuwe revolutie begint in de maag en
eindigt in de maag. De rest is toegift!
Niet echt nodig! aardig, maar bijzaak!…
Doggy
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 152 een fictief blaffertje
veel mensen hebben
een onzichtbare hond
zei de vrouw in de lift
die zag dat ik naar de riem keek
zit de hond in de zak
die je in je hand draagt
vroeg ik haar
nee hoor giechelde ze
mijn hondje doggy staat
braaf naast ons te wachten
tot we beneden zijn…
sinds tijden kijk ik weer
gedicht
4.0 met 2 stemmen 1.440 sinds tijden kijk ik weer van dichtbij naar die zonderlinge maaksels:
de schorshuid diep gegroefd
ruwe gravure van
droog-ritsen wirwar-stroompjes doorsnijden winden zich
waarin kermesrood
een rondhangen
traag trekken
van vuurwantsengewemel
stamopwaarts
voortschuift
tastend
voelhoorns volgend
aldoor snijdende honger
drijft hen
van ver…
als je haar verliest
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.376 als je haar verliest
dan doet dat pijn
je voelt je helemaal anders
zonder haar te zijn
steeds meer zónder haar
je kan dat niet goed aan
je voelt je een zonderling
zo'n zonder-haar bestaan
je krijgt hier en daar advies
of een verwijzende hand
je gelooft niet wat ze zeggen
je zoekt het in de krant
je hebt haar verloren
dat knaagt aan…
vroeger
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 952 Verzwolgen door zelfmedelijden
Niet denkend aan degene aan je zijde
Altijd aan de tijd samen, het verleden
Angst om het los te laten, terug naar het heden
Liever een zonderling, een onbekende, niemand
Want nu is alles beter dan iemand
Angst om voort te leven zonder,
Nog steeds hopend op een wonder…
Ongelovigen...
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 230 dagen
in het schenden van taboes
als een spel dat niet kan gespeeld worden
in een kamer vol met mensen
ik neem aan dat ze mijn naam niet kennen
nu deze rotzooi in het rond is gesmeten
en ik in bed moet blijven
vastgebonden met mijn ogen open
o ja, ik zal me goed gedragen
bij het ochtendgloren
zonder bijbedoelingen, zonder emoties
zonderling…
Kompas
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 78 In reactie op Clovis' vers
over de ingesleten sjablonen
van doorsnee gedragspatronen
der gemiddelde zeventigjarigen
van wie ik hier graag het tegenovergestelde belicht
________________________________
Geluk zij met de zonderlinge
door ervaring wijs geworden
al dan niet afwijkend
eigenwijs eigengereide
alle zeven zeeën bevaren…
Natte vleugels
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 27 Hij schildert zichzelf als een vreemde
een zonderling achter de spiegel
met natte vleugels
probeert hij te vliegen
boven de rode rivier
in stille heimwee
tijdens de donkere nacht
vliegt hij in de hemellucht
er is geen voortijdig einde
aan dit gevleugelde droombestaan
oneindig blijft hij in zijn schildering
vliegen onder druppels…
L'innocent du village
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 291 (de dorpsgek)
je ziet ze frequent
'zonderlingen'
die consequent
in eigen wereld leven
maar nergens zoveel
als in Frankrijk
je hebt er daar beslist
wel eens één ontmoet
in een dorpje in de Ardeche
"au centre de village"
waar hij een betoog houdt
voor zichzelf bijvoorbeeld
St.Jean le Centenier(7-6-'11)…
Op een zwaluw
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 229 Een zonderlinge zwaluw zweeft verloren
en oeverloos van achteren naar voren
maar zelden zinkt hij neer op zilte vloed
en raakt na zeven weken ondervoed
Tot leedwezen van zwaluwen die zweven
toogt zijn ziel al tussen dood en leven
tot een aasgier als bij toverslag
hem in z'n vlucht neemt, op zijn laatste dag.…
repen duister
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.142 ik ben alleen zo zonderling alleen
en al hoor ik liederen als stemmen
om mij heen
dan nog ben ik alleen
gescheiden rapen wij
de repen duister die ons nog verbinden
en onze boeg die mee deinst op het tij
zal de waarheid in de fonkel vinden
er is geen heil in onze dronk
wat hunkert naar het lot
want zowaar ik voer en zonk
is deze vers…
Ik was mezelf als eenzaam dier
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 229 Te intensief
dat hoorde je wel vaker
van die wolf, dat beest
en ook ik ben die
eenzame mens geweest
zo liep ik dagenlang
van geest naar beest
van feest naar geest
met zonderlinge gedachten
zo liep ik dagenlang
van angst naar lol
ging ik helemaal
uit mijn bol
totdat ik mijzelf vond
in mijn hol
zat er geen limiet
aan mijn plezier…
Het strakke polderland
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 266 het oogt strak, doch de lijnen
zijn star en het grauw verandert
de ijzige stilte in een mortuarium
waar de doden opgestapeld
blijven hangen in de kou van zekerheid
het zwijgen van de wind
krijt het landschap in een
zonderlinge rust, de getijdenstroom
doorbreekt de nuances slechts tijdelijk
en laat een blatende horde achter
op het culturele…
het gebed van een vogel
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 126 een zachte morgen breidt zich uit
in windloos kransen leggen
slechts de ochtendnevel huivert nog
rond stille witte stammen, want
de berken dragen stram de kou, verloren
na de nacht
van buiten af
verdringt de tijd haar zonderlinge droom
een vogel wacht,
verlaat de nacht
en zingt
vanuit de hoogste boom…
Vooravond
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 142 deze dag is een vondeling
een van de vele
geboren als zonderling
op de hoek zit een blinde man
in de verte een auto
aangereden?
de hemel duikt ineen
wegstervend blauw
tot witte streep wolkenloos
een merel zingt, hoewel
de klokt springt
zeven jaar voorbij
de schemer overvalt
overweldigend
en ook in mindere mate…
Op deze aarde
gedicht
3.0 met 19 stemmen 6.929 Op deze aarde
waar altijd wel ergens
gevochten wordt en gemoord,
gecrepeerd en honger geleden,
zijn zonderlingen te vinden
die soepgroente op het brood eten
en anderen die zich moed indrinken
om een muis dood te slaan.…
Vijverbos
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 138 voor mijn illusie
er kwamen dieren in voor
en een fijne prinses
soms gingen we
op zaterdag naar de markt
hier in de buurt
lagen prachtige vissen
op een tafel
met vlaggetjes in hun ruggen
beeldde ik mij
ijzeren palen bomen
bomen van ijzer
als beton in de wind
en alles wat ik vasthield
liet ik weer los
meegezogen
in windvlagen
van zonderlinge…
Zwaluwen
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 258 In het thuisland van de heimwee
tijdens verregende
al lang vergeten zomers
bij het verdwijnen
van mijn zonderlinge gedachten
om van mijn innerlijke rust te genieten
kijk ik naar zwaluwen in de lucht
om mijn bewustzijn te verbazen
zie ik ze vliegen
ik zie ze vliegen
zo dat de zon voorgoed
voor God kan spelen
strak in blauwe onmetelijke…
Oude man
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 278 Borstels losjes opgetrokken,
weelderig als ongeslagen touw
een wereld vol met bezigheden
lang verwijderd van gebleven,
hij telt zijn zegeningen
niet de eenzame momenten
van buitengesloten zijn,
van veranderingen die kwamen
voor een zonderling dubbel met glazen,
alléén hartstocht kent zijn geheimen
die anderen hem nooit zullen vragen…
Willig sterven
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.175 ’t Schijnt dat de tijd hiernaar
Iets zonderlings belooft dat levenswaardig waar’,
En daar m’om wensen mocht nog heel lang op te blijven -
Om ’s werelds end misschien, en grafschrift te beschrijven?…
Soms
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 499 …Soms…heel soms…vergeeft de overtuiging,
want dan zou ’t fijn zijn met tegenwind
Of was Samson toch een zonderling,
als de tijger een leeuw bemind
Handen gaan nog steeds door het haar,
draait de borst bedachtzaam maar vlug
En de waarde fluistert onovertrefbaar,
bij de aanblik van een gestaafde rug
De lijm van gisteren had het antwoord,…
Onopgemerkt1
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 115 sinds dagen verkleuren
inkt uit fotolijsten wegsijpelt
uitzicht zienderogen vervaagd
wordt de wereld kleiner
blijkt het bankje bij de plas
verdwenen evenals de bomen
aan de overkant
waar vreemde mensen
al pratend bloemen brengen
betalen ze de koetsier
met gelijke munt die hen
op een dwaalspoor zette
verwateren stille gedachten
nu zonderlingen…
Nachtelijk vragen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 148 Je hebt diepte leren vragen
in nachtelijk duisterdwalen
na grijs vergeten dagen
verscheen er weer een zonderling
in de met mist omgeven spiegel
toverde de maan een glimlach
en in brieven, nooit geschreven
bekende je het verlangen naar haar
in het vermogen van vergeten
dwaalden herinneringen
terug naar haar hart bij de kust
na omzwervingen…
Vrij ademen
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 829 Ik heb in je hart
melodieën geschreven, zonder
muziek maar wel met het licht
dat ik in je ogen heb ontmoet
de dagen aaneen lengen de jaren
waarvan ik de tel ben kwijtgeraakt, ik heb
zoveel zonderlingen ontmoet dat ik
één van de melaatsen geworden ben
ik kan niet kaatsen tussen de reiziger
in mij en de zwijger die in mijn woorden
zichzelf…
herfst is niet de reden
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 199 zij vertelde over de zwaarte van het huishouden
over het 's nachts wakker schrikken
van zonderlinge vragen
sommige gevuld met dood;
zelfgedachten
bovenop het andere
dat bedekt werd met het zwijgen
zij vertelde over nachten vol regen
en dat ze het niet erg zou vinden
om uit te vloeien over tafel
in een inktvlek ofzo, gelijkend
op de nacht…