inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 24.872):

Ongelovigen...

het onverantwoord denken,
de essentie van de eerste dagen
in het schenden van taboes

als een spel dat niet kan gespeeld worden
in een kamer vol met mensen
ik neem aan dat ze mijn naam niet kennen

nu deze rotzooi in het rond is gesmeten
en ik in bed moet blijven
vastgebonden met mijn ogen open

o ja, ik zal me goed gedragen
bij het ochtendgloren
zonder bijbedoelingen, zonder emoties

zonderling…

Schrijver: esteban, 7 maart 2009


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 338

Er is 1 reactie op deze inzending:

Quicksilver, 16 jaar geleden
Droefmooi gevoelig gedicht!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)