Alle inzendingen, jaar 2010, week 24

Als er een stilte is die zwijgt je alleen maar staart in de verte. Weigert om de blauwe lucht te zien of te voelen de warmte van de zon. Je geen gezicht ziet dat door de spiegel wordt gevangen, geen opening wil toelaten. Dan worden je gedachten en verlangens voorgoed in eenzaamheid gevangen.…

En zo ineens is het gedaan, zo ineens is het voorbij zo ineens in een klap, is het over. zo ineens ligt zij daar, zo ineens zonder aanwijzing. Een laatste zucht en het is voorbij, zo ineens, ze dronk een koffie, met melk en suiker ook nog, heerlijk zoet zette het kopje neer, en zuchtte, pfff dat was lekker, dat was goed en ineens was…

mensen weenden luid om de man die hen verliet maar het ergst van alles: ze hadden verdriet om iets dat niet bestond de man die zij zo diep aanbaden was het kind dat al die tijd verstoppertje had gespeeld…

Loom stappend _ kijkt de landloper over een wijd verlaten meer onder dichte donkergrijze stapelwolken die één felle zonnestrook omsluiten gelijk losse diepgeplooide nijlpaardenhuid met GAPENDE SPEERWOND reeds half genezen witgloeiend schoongebrand stil BEZWEREND... ERGENS ver op die doffe watervlakte wiegen verkruimelde eierschaaltjes…

Mijn lief, dat ben jij Mijn lief, jij maakt me blij Mijn lief, nu ben jij ergens waar ik je niet aan raken kan Mijn lief, jij was altijd mijn zijspan Mijn lief, jij steunde mij in moeilijke tijden Mijn lief, jij was altijd aan mijn zijde Mijn lief, jij en ik waren samen zo gelukkig en verliefd Mijn lief, heb het goed waar je nu bent aljeblieft…

Weemoed ‘k Voel me weemoedig Bezeerd ‘k Zou willen bidden Zoals ik eens heb geleerd Hoe kan ik geloven Dat Hij mij nu hoort Als ik al jaren heb verloochend Het Goddelijk woord Ik zou willen gillen Dat ziek zijn ‘t geluk zo verstoort Ik heb mijn verdriet In de kiem gesmoord Wat zou ik dan willen? Verbonden zijn en delen Ziek zijn…

zie hoe alles bezit van mij neemt in wat glanst glimlacht wanneer iemand mij vindt zoals jij naast me graag in armen en de uren laat telkens ik begin te dromen in blauwe binnennevels aan dezelfde kant van vleugels en de ruimte die draait soms om te huilen, om weg te drijven op regen waar middenin, onberekenbaar, het begin weer…

“Pienter boesoek”, zei de Doekoen, in balinees, niet in chinees Ware het niet dat elke Indo zweert bij kroepoek en rundvlees…

Wanneer de fluisterrups haar stem verheft volgt er een ijl gepiep dat het oor terloops treft Als ze echter verder gaat met fluisteren kan je door drieduimsdik beton naar haar luisteren Zij heeft van maathouden geen weet, en o ja voor je het belangrijkste in de winter vergeet: wanneer ze verkouden is, geeft dat een oorverdovend geluid als ze zachtjes…

Eerst ons geld zoekgemaakt daarna geweigerd terug te betalen wat zaten we in zak en as met het laatste hebben ze ons dubbel en dwars terugbetaald IJsland je wordt bedankt…

Hup Holland Hup Laat de babes niet in de boeien slaan Hup Holland hup Iedereen oranje jurkjes aan Hup Holland hup Met de pletterpet vooraan Want de Nederlandse humor kan de hele wereld aan Dit is misschien mijn laatste sms dag pa en moe We vliegen met een heli nu naar Robbeneiland toe Vanochtend vroeg werden we zomaar van ons bed gelicht…

Zo te leven heeft geen waarde wij verzinnen kind noch kraai pennenvrucht uit dorre gaarde wakkert wieken zonder draai hoe gaan wij de prijs betalen voor geheimen van het graf twee oneindige verhalen stervend rond de bedelstaf de verlangens te verglijden naar het allerlaatste uur van kostbare crisistijden maken onze dood te duur.…

als een baksteen stort de steenarend op zijn prooi dodelijk precies…

mijn woorden zullen holler klinken dan de echo van een put waar wensen nooit uit zullen komen en mijn adem zal verdampen langs de muren van beton en al horend blijf ik altijd doof voor iets wat nimmer is gezegd spreken doe ik pas wanneer de loper is uitgelegd en ik mijn schreden zet naar waar ik wil verblijven en ik in het diepste van…

Hing ik gisteren jouw spiegel in mijn huis, bleef ik toch mezelf. Scheerde ik vandaag jouw lange gras, het bleef toch jouw tuin. Smeedde ik nu alvast een nieuwe toekomst, dan was hij van ons. Vreeën wij morgen een hele nieuwe wereld, dan was hij van iedereen.…

dan wordt het gewicht doorzichtig draagbaar als onder smalle schouders onvermoede krachten de boventoon gaan voeren halverwege de weg naar meer inzicht…

hoe wijd het grasperk kan prijken wanneer elk stipje wit voor zich en toch samen gaat bloeien in de nieuwe adem die hen heeft uitgestrooid…

Een leeg perron, een koude wind, en ik moet plassen. Jubel-weer, regenbui en tegels die wippen in het zand. Een stem roept, iets over tien minuten, en mijn voeten draaien als kompas weer naar jouw kant. Kaasbroodje, kaasbroodje, honger heb ik niet. Maar sherry en lusten, lief, maken mij als het perron zo leeg.…

Wachten kijken naar de klok ijsberen een blokje om zuchten afwezig reageren tot het uiterste gespannen nog een keer klikken op postvak in mail bonzend hart… joepie ik ben geslaagd! Een stoel schuift achteruit juichsprong handen reiken lucht stralend gezicht overslaande stem: Mam, ik heb hem!…

alleen voor jou wil ik naar honing ruiken wil ik bloeien als jasmijn en zingend door margrieten perken jouw geliefde muze zijn uitgelaten in de regen met het stromend water een blote voeten in de plassen dansend door het leven heen wil ik je lieven alle jaren in omarming die beklijft alle dingen zullen sterven alleen de lieve liefde blijft…

De dag ijsbeert in kille regen, marcheert over druilerige perrons op een vroege, bleke zon gericht, gedachten boemelen naar lege horizons, passagiers tot niets verplicht, lange stramme ijzers en gevoelens smelten samen in een optisch bedrog, uit synergie een eigen doel beramen met de losse eindjes in hun zog, strakke teugels in luie…

geen uitgekauwd patroon ik wil het voetbal zien waarvan ik droom de fabuleuze trap een tackel die net mag de dieptepass in het zwarte gat niet het bekende raderen het oeverloos vergaderen tijdens het schuiven van de bal geef haar een eindeloze knal zodat de lat in tweeën breekt nadat de scheids het doelpunt geeft speel niet als…

Ganzenbord,oh ganzenbord! Waar staan toch alle gansjes? Ganzenbord,oh ganzenbord! Leven al je gansjes nog? Hoe vergaat het de blauwe gans? En leeft de groene gans nog? En is die rode gans al over de sloot gesprongen? En ligt de zwarte gans in het dierenziekenhuis? Oh de grijze gans gaat niet meer voorruit.Hij is doodgeschoten.Zijn zwempoten…

temperatuur loopt langzaam op ik kuier het park in duizenden tinten groen de zon davert takkebomen stralend de mist in elfenbanken beloven rente schetterend, schaterend en schitterend gaan bloemen uit hun bol, ik ben weereens wakker geschud…

Dit is het heden, ik zie het, ik zit hier: voor het raam en zie het heden waarnaar ik ben teruggekeerd, naar wat er altijd geweest is - al die tijd waarin ik er niet was er is niets gebeurd zegt de tuin in het raam de bomen, de vogels, de zacht waaiende struiken, het gras, het bleef allemaal zijn wat het was, er is geen verleden hier wat…

We kijken voetbal uit Zuid-Afrika. Dat land heeft daar miljarden in gestoken, met geld waar het voordien aan heeft ontbroken. Het volk lijdt verder tijdens dit WK. Maar dan denk ik met eerbied aan Mandela, en blaas wat harder op m'n vuvuzela.…

( voor Gerrit Achterberg ) Hij verzonk voortdurend in de wereld die hij aangreep zonder te vallen of aansturend op dit zwaarmoedig gedweep met een dood die hem op de hielen zat. Onder het ijs vergaf het moordhuis de man die om bevrijding bad van een rekkend Golgotha, een vierde kruis. Vertoevend in het land van woord- getover zocht hij…

Alles is mooi Ik denk dat ik ontdooi Ik zit naast jou in de kou je laat me stralen je bent de ideale je bent prachtig je luistert altijd zo aandachtig je geeft me een kus ik word hystericus kon je nog maar bij me zijn ik vond het zo fijn maar toen ontmoette je haar het einde tussen ons kant en klaar…

Wij samen. Zo gelukkig en zo verliefd. Wij zijn samen een. 2 harten 1 liefde. We zijn voor elkaar bestemd. Ik voor jou. Jij voor mij. Ik hou van jou. Alleen van jou.…

Je hoeft geen metaforen te gebruiken om mijn verdriet te benadrukken de bomen in het park zijn zelden zwijgzaam zonder mij komt de zon ook op of achter wolken vandaan mijn verdriet is slechts eerloos tot aan de tanden ontwapend de maan werd trots geschapen om met mijn eerzucht te slapen mijn verdriet is slechts eerloos tot aan de bodem…