Netgedichten

netgedicht (nr. 33.184):

Jouw lange gras.

Hing ik gisteren
jouw spiegel in mijn huis,
bleef ik toch mezelf.

Scheerde ik vandaag
jouw lange gras,
het bleef toch jouw tuin.

Smeedde ik nu
alvast een nieuwe toekomst,
dan was hij van ons.

Vreeën wij morgen
een hele nieuwe wereld,
dan was hij van iedereen.

Zie ook: http://communities.zeelandnet.nl/data/vanalleswat/

Schrijver: Peterdw., 16 juni 2010

peterdw-

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: liefde

Liefde

4.0 met 12 stemmen

287

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:: pama
Datum:: 17 juni 2010
Email:: pebmartenskpnmail.nl; Het is de enige universele taal, heel goed neergezet.

Naam:: marije Hendrikx
Datum:: 16 juni 2010
Email:: maryama37hotmail.com; In de wereld van iedereen heb ik genoten van deze ode aan de liefde.

Naam:: Paula Hagenaars
Datum:: 16 juni 2010
Email:: paulaszeelandnet.nl; Wat een mooi gedicht Peter voel daar veel liefde in.

Geef je reactie op deze inzending: