174 resultaten.
knarsende tanden
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 212 Het lukt me niet
Wie niet ziet
Geen mooie dood
maar een rijnvis
Observeerde m'n bron en
Meanderende lang voordat
Woorden überhaupt kropen
Meeuwen brengen eb en vloed
Zodat het ruis en licht zo niet
Prijs geeft zo zoet
En het Andreas kruisingedicht
Maakt alles zo spannend en smoel
Vergeef me dit versje zonder doel
Het ruis schuimt…
- Bedwelmende Magnolia geur -
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 247 Een allerlaatste noot
grande flora
bedwelmend van nature
verdampt als
broze lentegeur
in volle fleur
tussen tulpenbomen
onderscheidbaar
en toch geheel
zuidoostelijk eenzelfde
naar de natuur getekend
met vreugdevol gevoel
staat een magnoliaboom
contrasterend
en alles beheersend
eeuwigdurend
kraken zijn twijgen
bedekt
statig…
Het Zeister Bos
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 249 Meer dan een halve eeuw geleden,
stond ik bij ons familiegraf,
dat eens mijn eigen graf zal zijn.
Hier, in het Bos van Zeist.
Vandaag sta ik hier weer,
en gedenk ons aller leven.
Straks zullen hier ook,
mijn kleinkinderen staan,
die nu nog tijdloos spelen.
De zon schijnt.
De wind fluistert.
Het sterrenmos groeit,
zoals toen, zoals later…
De Grote oorlog (2)-Erneton-sur-Biert
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 159 Karel Adriaensen 26 augustus 1885-24 augustus (?)1914
-----------------------------------------------------
Scheurde een voltreffer
jou aan flarden
en herleidde hij je lijf
tot verloren geraakte puzzelstukjes
à la retraite de Namur?
Verzoop je in een krater
die al vlug gevuld raakte
met oorlogspuin,
een vergeten speld in een hooiberg…
Afscheid van mijn vader
gedicht
4.0 met 6 stemmen 6.004 Ik wil alleen maar zeggen dat ik het niet weet.
Dat ik het allemaal niet zo duidelijk zag,
zoals gebleken achteraf.
Het tuinhek diende plotseling gesmeerd.
De lege plekken op de muur bedekt en vlug
vlug de geur van scheerzeep weg.
De kalende die Homerus declameerde. De maïsvretende.
De charmante die uit Frankrijk parfum meebracht. Hadden…
Nog onbeschut
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 120 zie ze staan
onder de boom
nog onbeschut
onze lentedroom
het hoge blauw
strakt ijzig koud
maar roze ochtendlicht
kust al warm je gezicht
je lach ontwaakt
op het moment
dat ik vol liefde
jouw lippen raak
eindelijk voorjaar
in eerste kleur
en nieuwe geur
na de lange wintertijd…
Vijf Zusjes.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 608 Hier zijn we met ons vijven,
Vijf zusjes op een rij.
Zo wandlen we elke morgen
Gezellig zij aan zij.
We hebben lichtbruine ogen
En allen goudblond haar,
Daarom staat er voor ieder
Een mooie goudsbloem daar.
We hebben eender kleren,
Eén kleur en één fatsoen,
Dezelfde mof en mantel,
En strik op hoed en schoen.
We lijken,…
Upperdog
snelsonnet
3.0 met 6 stemmen 312 In Sotsji grepen ‘we’ de ereplaatsen,
Het was Oranje boven: één, twee, drie,
Nee, niemand was daar Hollands evenknie,
Je hoort al zeggen: ‘Niks meer 'an, dat schaatsen.’
Dus als het WK voetbal straks begint,
Bid ik dat alsjeblieft een ander wint.…
Bladzijde
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 345 Zij die voor mij de top bereikt had
keek kalm achterom naar de mens
die uit zichzelf getreden was en
in beweging kwam en nog altijd
verzette haar stap geen woord.
Uit haar ging iets vandaan een geluidloos
dwarrelende wind, vacuüm van
een berustend verleden in het licht
dat kort de werkelijkheid bewaart.
Ik kan verdragen dat je hier niet…
Dirigent
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 470 Voor de stilte uit dirigeer jij voorop.
Je bent het plaatje in het kunstwerk.
De compact disc die goud is omlijst.
Jouw fundament stond altijd sterk.
Zonder sporen gaan dagen voorbij.
Een onbewerkte geluidsinstallatie
toont voor mij die kleine details
wat bij jou kon leven tot frustratie.
Jij blijft de kunst van omgangskunde.
Dialogen…
Tortelduif
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 167 Vandaag stond bij mijn schuur
een duif, zo stil.
En ik die er naar tuurde,
de bolle regendruppels op
zijn veren.
Vaag voorgevoel bekroop me om te keren.
Maar, 'k moest mijn fiets vlug pakken,
en door mijn knieën zakken
en voelen aan dat mooie torteldier,
hoe het daar koud en dood,
rechtop nog stond om mij iets te vertellen
hier.…
Over achterhaald
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 159 Wat een klets,
Het is ouderwets.
Als een feit
Van verleden tijd,
Gewoon gezwets.
Het is niet achterhaald
Omdat je het van achter haalt.…
digitaal
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 103 Ik schrijf je.
Torenhoog
buitelen mijn woorden
sprankelend
in zonnelicht
en speelse tederheid.
Tot ze te pletter
zweven
ongelezen
gedeleted
in de prullenbak
van je mailprogramma…
Sneeuwklokjes
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 219 Sneeuwklokjes dit jaar, terwijl geen sneeuw gevallen is.
Ze maken blij en zeggen ons dat heel veel dingen
eigen wegen gaan, al zijn die niet door ons
gepland, berekend of betaald. Gelukkig maar.
Toch is er nog veel onrust in mijn hart en durf
ik het leven niet vertrouwen, bang dat alles toch weer
anders is dan ik zo graag zou zien, maar laat…
woordenwandelaar
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 197 zonder te kloppen
loop ik ongestoord al jouw
gedichten binnen
letters omhelzen
wentelen me in warmte
ik voel me welkom…
Wild verlangen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 3.879 Satijnen beddengoed als zijde op gloeiende huid.
In extase, god dankend voor nieuw verworven buit.
kledingstukken afgeworpen en onachtzaam door kamer verspreid.
Van snelle gang naar plaats van daad geen milliseconde spijt,
Hartstocht, begeerte, lust vervangen razendsnel gezond verstand.
Eindelijk verstrengeld in elkaars gewillige, hunkerende armen…
In liefde schitterend
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 2.742 Hoe relatief zijn huwelijkse jaren,
want nog zie ik mij in tweeduizendeen
met een ongepolijste edelsteen
zorgeloos over de Kaagplas heen varen.
Het zonlicht dat ons toen magisch toe scheen,
maakte al snel plaats voor woelige baren,
waar wij bang en bevreesd naar konden staren,
kaarsjes brandend dat het stormtij verdween.
Nu het water weer…
10 kilometer schaatsen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 119 Neem nou bijvoorbeeld die tienduizend meter
Met gaapverwekkend monotoon gezwoeg.
Wat mij betreft gaat het nooit hard genoeg,
Maar door de klapschaats gaat het nu wel beter.
Het laatste evenwel laat onverlet
Dat ik bij elke rit de wekker zet.…
Hoe depressie eruit ziet
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 140 Met vlijmscherpe blik
Fileer je mijn
Aanwezigheid in die
Uiterst steriele
Apotheek van jou -
Wegkijken lukt nog
Net niet, maar wat
Had je het graag
Gewild -
Mijn smoezelige jas,
Ongeschoren kop,
Mijn tandenloze mond -
Je walgt en kijkt
Uit verlegenheid naar
De grond, je schaamt
Je dat je zoiets goors
Moet aanschouwen…
Wonderwereld
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 236 Bevind ik mij in een déjà vu?
Of een illusie die jou schetst?
Jouw inzicht die blijft spreken.
Een iris die eeuwig door kletst.
Een geïllustreerd handgebaar.
Geen waan waar ik in bevind.
Maar het is een wonderwereld
Die mijn leven optimaal bezint.…
De Grote Oorlog (1)-Werbeek
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 215 Mijn vader schreit.
Tachtig jaar
na het ontbranden
van de Grote Oorlog
ziet hij twee broers
de ransels op de rug
de uniformknopen blinkend
in de augustuszon
de straat van het gehucht
uitgaan.
Kussen wordt hier niet gedaan
een handdruk is een vreemd gebaar.
Hij staat, een kind van negen,
op de opstal
bij het oude huis
en kijkt ze…
Op weg naar de einder
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 232 Mijn Lieve Schat, ik heb het wel bekeken,
want ik zit nu al vijftien jaren thuis
te horen naar jouw dagelijkse preken,
verdroogd, er is geen druppel drank in huis.
Met mijn bestaan op zee is ’t vergeleken
hier als vergaan, welhaast met man en muis.
Mijn Lieve Schat, ik heb het wel bekeken,
want ik zit nu al twintig jaren thuis.
Als…
Dichten kan ze
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 285 zij had alleen haar stem te bitsig
aangetrokken
Coba Naaktgeboren is zeer volbuikig
overtrokken
publiek is zich ter plekke wezenloos
geschrokken
na de eerste uit de hand gelopen strofe
weggetrokken…
Beeld
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 79 Wij zwieren in de winter langs de grachten
Met op ons hoofd een hele Goudse kaas
En bossen tulpen in een Delftse vaas
Voor melkmeisjes die op ons staan te wachten
En als het stormt dan steken we gelijk
Uit alle macht tien vingers in een dijk.…
Woorden van waarde
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 108 Woorden die als
Losse flodders
De ruimte in
Worden geschoten
- Niet geschoten
Is altijd mis,
Is het devies -
Overdaad aan woorden
Die niet beklijven
In de lucht waarin
Ze worden uitgesproken -
En dan die paar
Die overblijven
Als de rest
Naamloos is verdampt:
Ik hou van jou,
Kom nu naar je toe
En doe er verder
Het…
Wil weer vrij zijn
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 400 Betoverd ben ik,
mijn hart nog in de boeien,
maar wil weer vrij zijn.…
Helmkruid.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 335 In 't gloeiend zand
Der hoge duinen
Geplant,
Kwijnt ge... verdorrend op haar kruinen,
Aan 't eenzaam strand.
Schoon 't koele nat
Uw dorre sprieten
Omspat;
Moogt gij geen laafnis toch genieten,
Verschrompeld blad!
Vaak sterven wij
In hooploos smachten,
Als Gij: -
En 't doel van hopen en van trachten
Lag zo nabij!…
Daar lopen we
gedicht
4.0 met 6 stemmen 5.462 Daar lopen we. Waarheen?
Een tweesprong laat zijn vork zien.
We kijken achterom.
Er is berusting die wil doden,
nadat ze mijn gezicht heeft weggenomen.
Alles verdwijnt. Zelfs de duisternis trekt op.
------------------------
uit: 'De gang', 1979.…
Raapte het applaus
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 255 ik raapte het applaus
dat nog opklonk tegen
de sluitende gordijnen
zag de glinsterende ogen
warme lach en bloemen
langzaam uit beeld verdwijnen
voelde het succes
maar kon er niets van vinden
in mijn chaotisch diep van binnen
wilde terug naar de zaal
om weer de flow te proeven
van mijn allerlaatste verhaal
nog één keer volmaakt gelukkig…
't Is weer zover...
snelsonnet
3.0 met 2 stemmen 319 Op Ragnarok ontwortelen de bomen
Er zal geen ster meer aan de hemel staan
Sköll vreet de zon op, Hati neemt de maan
Ja, zaterdag, dàn gaat 't er van komen!
En wij vergaan met heel de kosmos mee
Maar ach, misschien heeft Wickie 'n idee…